سینماگرانی که با پول نهادهای دولتی اقدام به ساخت فیلم می‌کنند و سود خود را در همان مرحله تولید به‌دست می‌آورند، هیچ اهمیتی برایشان ندارد که فیلمشان، مخاطب داشته باشد یا نه؛ این درحالی است که سود فیلم باید در اکران به‌دست بیاید.
سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی آزادی با بیان مطلب فوق به روزنامه صبح نو گفت: طبعا با چنین اتفاقی، اکران موضوعیت خود را از دست می‌دهد و در واقع اکران به یک امر صوری تبدیل می‌شود و اثر سوء خود را بر روی مخاطب می‌گذارد و در حقیقت با حذف سود در اکران، عوامل فیلم هم تلاشی برای تبلیغ و دیده‌شدن اثر خود انجام نمی‌دهند، چون فروش فیلم در گیشه برایشان موضوعیتی ندارد و مهم نیست.
نوروزی درباره این شکل از اکران می‌گوید: دیگر بود و نبود مخاطب فرقی ندارد و اگر اثری، مخاطب هم نداشته باشد باز هم سازندگان اثر می‌توانند از آن اثر متنعم و منتفع شوند!! و این یک خطر بسیار جدی است و ما وارد چرخه‌ای شدیم که فیلم‌ها با هدف ارتباط با مخاطب و تأثیر بر او و فروش در گیشه ساخته نمی‌شوند بلکه با این هدف ساخته می‌شوند تا پولی برای تولید از جایی بگیرند و سود خود را همان‌جا بردارند.
وی درباره آفات فیلمسازی ارگانی تاکید کرد: در ساختار تولید ارگانی فروش فیلم در گیشه برای صاحبان فیلم مهم نیست. در معادله چنین سینمایی مقوله‌ای به نام «مخاطب» محل اعتنا نیست و اساسا پول این سینما را مخاطب نمی‌دهد! یعنی یا دولت می‌دهد، یا نهادهای دیگر و…
نوروزی افزود: با این اوصاف از ۸۰ فیلم تولیدی تنها ۱۵ درصد به فروش خوب می‌رسند؛ یعنی چیزی نزدیک به ۸۰ درصد تولیدات سینمای ایران مخاطب ندارند و فیلم‌ها خرج خود را در نمی‌آورند، در واقع در این گونه از شیوه اکران فیلمسازان هم در محتوا و هم درخلق اثر جذب مخاطب را در نظر نمی‌گیرند.
یاد این ضرب المثل افتادم:
اگه واسه شما آب نداره، ولی واسه ما نون داره!
تا وقتی بیت المال مفت هست، چه نیازی بعضی ها برای کار کردن دارن. فقط کافیه با رانت به منبع بودجه وصل شی و تامام.