صفحه اصلی > اخبار سینمای جهان : 10 فیلم جذاب و دیدنی با موضوع نقد سرمایه داری+ تصاویر

10 فیلم جذاب و دیدنی با موضوع نقد سرمایه داری+ تصاویر

انگل

سینما می تواند ابزاری برای تغییر سیاسی و بهبود جامعه باشد. از زمان ظهورش، رسانه سینما انعکاس گر دنیای واقعی بوده و ساختارهای سیاسی و اجتماعی که بر ما حاکمند را به نقد کشیده است. اما چطور سینما به عنوان یک رسانه بصری، به موضوعاتی انتزاعی و غیرقابل دیدن مانند سرمایه داری یا همان کاپیتالیسم می پردازد؟ بسیاری از فیلمسازان روی نقص ها و کمبودهای این سیستم اقتصادی تمرکز کرده و این کار را با نشان دادن اثرات طمع ورزی ساختارهای اقتصادی و تجاری روی مردم عادی، تاثیر مصرف گرایی و شخص گرایی روی سلامت ذهن و ناآرامی اجتماعی در نتیجه بی عدالتی، انجام داده اند.

به گزارش مووی مگ به نقل از روزیاتو، در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با ۱۰ فیلم برتر و جذاب تاریخ سینما در مورد انتقاد از سرمایه داری و مصرف گرایی آشنا کنیم.

Modern Times
10 فیلم جذاب و دیدنی با موضوع نقد سرمایه داری+ تصاویر 53

۹- Modern Times (1936)

فیلم Modern Times ساخته چارلی چاپلین نه تنها یکی از مهم ترین فیلم های تاریخ سینما بلکه یکی از تند و تیزترین نقدها نسبت به سرمایه داری صنعتی در اولین روزهای ظهورش بود. چاپلین در این شاهکار کمدی بار دیگر شخصیت ولگرد ریز جثه را باز می گرداند و او را در یک کارخانه به کار می گیرد، جایی که رییسش دائماً به دنبال افزایش کارآیی و راندمان کاری کارگران است. در یکی از سکانس هایی که الهام بخش میلیون ها سکانس تقلیدی شد، چاپلین در مقابل خط تولید کارخانه دیده می شود، وقتی ناگهان سرعت ماشین آلات افزایش یافته و این کارگر مبهوت نمی تواند با سرعت آن پیش برود و به همین خاطر دیوانه شده و سر از زندان در می آورد. با اتکا به سبک بازیگری ژست مآبانه مشهورش، چاپلین یک نقد ساده اما موثر را بر تولیدگرآیی مکتب کاپیتلیسم و وسواس سودآوری آن به تصویر می کشد.

در این فیلم، چاپلین به عنوان بازیگر و کارگردان فیلم حتی نیازی ندارد یک کلمه دیالوگ منسجم به زبان بیاورد تا داستانی را خلق کند که کارگران بتوانند آن را درک کنند، حتی برای دنیای مدرن، زیرا بی عدالتی در محیط کار بدتر از قبل شده و کاپیتالیسم به رویکرد خود در اولویت دادن به پول و سود در مقابل زندگی و سلامت کارگران ادامه می دهد. در سال ۱۹۸۹، فیلم Modern Times یکی از اولین ۲۵ فیلمی بود که به خاطر اهمیت فرهنگی، تاریخی و زیبایی شناختی اش توسط کتابخانه کنگره برای نگهداری در بایگانی ملی فیلم ایالات متحده انتخاب شد

۸- The Godfather 1 و ۲ (۱۹۷۲ و ۱۹۷۴)

۸- The Godfather 1 و ۲ (۱۹۷۲ و ۱۹۷۴)

فیلم The Godfather اولین فیلمی نیست که به ذهن می رسد وقتی در مورد کاپیتالیسم صحبت می کنیم. البته که شاهکار گنگستری فرانسیس فورد کوپولا به وضوح به موضوعاتی مانند وفاداری، خانواده و خشونت می پردازد اما خود کارگردان مدعی شده که این فیلم تمثیلی از فساد موجود در سرمایه داری است. در نامه ای به مارلون براندو که به تازگی از دریافت اسکار برای فیلم پدرخوانده خودداری کرده بود، کوپولا تلاش دارد او را به بازگشت به دنباله این فیلم ترغیب کند، با گفتن این که داستان خانواده کورلئونه تنها تمثیلی برای نشان دادن این موضوع است که چطور مافیا تمثیلی از کاپیتالیسم و آمریکاست، که از هیچ تلاشی برای محافظت و ابدی کردن خودش فروگذار نمی کند.

کوپولا در ادامه می گوید که حتی اگر براندو در قسمت دوم پدر خوانده حاضر نشود نیز او به رویه انتقادی خود از سرمایه داری در داستان فیلم ادامه خواهد داد اما اگر براندو در آن حضور یابد بهتر خواهد بود و می تواند با ایده هایش در شرایطی که وی روی سناریو کار می کند، به کارگردان کمک کند. فیلم The Godfather با نشان دادن اینکه چطور افراد با چنگ و دندان از ثروت خود محافظت می کنند به انتقاد از رویای آمریکایی می پردازد و می گوید که دلیل این تقلا این است که این افراد می دانند که فقر و تهیدستی در سیستم سرمایه داری تا چه اندازه سخت است. فیلم پدر خوانده یکی از محبوب ترین و بهترین فیلم های تاریخ سینماست، فیلمی با فیلمبرداری بی نقص، بازی های تحسین برانگیز و داستانی هوشمندانه در مورد نقاط ضعف سرمایه داری در آمریکا.

10 فیلم جذاب و دیدنی با موضوع نقد سرمایه داری+ تصاویر 54

۷- Norma Rae (1979)

۷- Norma Rae (1979)

فیلم Norma Rae درامی به کارگردانی مارتین ریت و بر اساس داستان واقعی کریستال لی ساتن است. سالی فیلد در فیلم نقش نورما ری را بازی می کند، یک زن اهل کارولینای شمالی که قدم در مسیر کاری خانواده اش گذاشته و در یک کارخانه نساجی محلی مشغول به کار می شود. اما دستمزدی که برای کار طولانی مدت و دشوار در این کارخانه داده می شود بسیار ناچیز است و به دلیل شرایط کاری ناخوشایند، بسیاری از کارگردان در وضعیت سلامتی ناخوشایندی به سر می برند. بعد از گوش دادن به صحبت های یک فعال کارگری، نورما وارد عرصه اتحادیه سازی در محیط های کاری شده و تلاش دارد همکارانش را نیز تهییج کند، موضوعی که خشم خانواده، نامزد و البته صاحبکارانش را در پی دارد.

فیلم Norma Rae یک داستان تکان دهنده و ویرانگر از انسجام و اتحاد، شرافت و شجاعت است که نشان می دهد چطور کارگران برای یک آینده بهتر با هم متحد می شوند. در روزگاری که زنان در حال بدست آوردن استقلال و ورود به عرصه کار در دینای سرمایه داری هستند، این فیلم نشان می دهد که چطور یک زن معمولی به پا خواسته و خواستار آزادی در خانه و محیط کار است. فیلم نورما ری با بازی پرانرژی و بی نقص سالی فیلد به یک شاهکار موثر سینمایی تبدیل می شود، فیلمی که جایزه اسکار و کن بهترین بازیگر زن نقش اول را برای فیلد در پی داشت.

10 فیلم جذاب و دیدنی با موضوع نقد سرمایه داری+ تصاویر 55

۶- They Live (1988)

۶- They Live (1988)

فیلم They Live ساخته جان کارپنتر یک فیلم علمی تخیلی در مورد آواره ای بی نام است که وقتی یک عینک مخصوص را به چشم می زند متوجه پیام هایی مخفی در رسانه های اجتماعی می شود. با این عینک عجیب، بیلبوردهای که اطراف او دیده می شوند از عباراتی مانند «اطاعت کن»، «سازگار شو» و «مصرف کن» می گویند و بدین ترتیب رفته رفته متوجه توطئه یک طبقه حاکم فرازمینی می شود که سعی دارند انسان ها را به سمت مصرف گرایی و رضایت از سرمایه داری سوق دهند. البته فیلم کارپنتر مملو از حفره های داستانی و تصاویر مضحک و البته جلوه های ویژه بی کیفیت است اما بسیاری پیام ضد سرمایه داری آن را تحسین می کنند.

فیلم They Live یک انتقاد بامزه و سبک از مصرف گرایی و نئولیبرالیسم است که اغلب به عنوان موضوعاتی بسیار جدی در نظر گرفته می شوند و امروزه طرفداران زیادی در سیاست و اقتصاد دارند. این فیلم نارضایتی رو به افزایش در میان جوامع سرمایه داری و لیبرال، از جمله جامعه ای که خود کارپنتر در آن زندگی می کند، را با سیاست های زندگی حداقلی و ساده زیستانه ای که رونالد ریگان در دهه ۸۰ میلادی به اجرا گذاشت به تصویر می کشد. این فیلم یک کالت کلاسیک فوق العاده است که بسیار پیشروتر از زمان خود بود.

۵- American Psycho (2000)

۵- American Psycho (2000)

اقتباس سینمایی مری هارون از رمان American Psycho نوشته برت ایستون الیس به تاثیرات روانشناختی کاپیتالیسم روی انسان ها می پردازد. با بازی کریستین بیل در نقش پاتریک بیتمن، این فیلم در مورد یک بانکدار ثروتمند و شیک پوش نیویورکی است که در خفا یک قاتل سریالی بوده و افراد بی خانمان را به قتل می رساند. فیلم های زیادی هستند که به شخصیت های ثروتمند و جاه طلبی اینچنینی می پردازند، مانند آنچه در فیلم Wall Street دیده می شود اما هیچ کدام به اندازه American Psycho خوب و موثر نبوده اند. با بازی های بی نقصی از ویلم دفو، جرد لتو و ریس ویثرسپون، این فیلم از یک کمدی تاریک بامزه برای نشان داده انگیزه های مهلکی که سرمایه داری به ما می دهد، استفاده می کند.

این فیلم نشان می دهد که چطور این سیستم باعث می شود انسان ها به ربات های بدون قلب تبدیل شوند که دائماً به دنبال راه هایی برای بهبود زندگی باشند، فارغ از اینکه این بهبود چه تاثیر مخربی بر روی زندگی دیگران دارد. در حالی که در این فیلم در نشان دادن شرایط اقتصاد جهان بزرگنمایی می شود اما این اغراق کمک می کند روشن شود که چطور سیستم های سرمایه داری بر روان انسان ها تاثیرگذار بوده و انسان هایی بدون اخلاق خلق می کنند که تنها به خودشان اهمیت می دهند. شخصی گرایی و سرمایه داری در این فیلم به بدترین شکل ممکن با بدترین اثرات اجتماعی و فردی به تصویر کشیده می شوند.

10 فیلم جذاب و دیدنی با موضوع نقد سرمایه داری+ تصاویر 56

۴- The Queen of Versailles (2012)

۴- The Queen of Versailles (2012)

فیلم The Queen of Versailles به کارگردانی لورن گرینفیلد یک مستند بی نقص در مورد افراط و زوال سرمایه داری است. این فیلم زندگی جکی و دیوید سیگل به عنوان مالکان میلیاردر هولدینگ Westgate Resorts را روایت می کند که خانه رویاییشان به نام ورسای را می سازند، بزرگ ترین و گرانقیمت ترین خانه تاریخ ایالات متحده. وقتی بحران اقتصادی رخ می دهد، کل خانواده باید خود را با شرایط اقتصادی واقعی جدید وفق دهد. با الهام از کلیشه های ریالیتی شوهایی مانند The Real Housewives و رویکرد مشاهده گری هوشمندانه مستندگونه، این فیلم باعث می شود که مخاطب با شخصیت های اصلی داستان همزادپنداری کند اما همزمان به او امکان می دهد که از بین رفتن حیات یک درصد جامعه به خاطر سبک زندگی این خانواده و خانواده های مشابه را نیز ببیند. The Queen of Versailles یک نقد قاطع و تند نسبت به نابرابری و پنجره ای به درون مهم ترین لحظات سرمایه داری آمریکاست. ازرا کلین از روزنامه واشنگتن پست این فیلم را بهترین فیلم در مورد رکورد بزرگ اخیر اقتصاد آمریکا و جهان دانسته است.

10 فیلم جذاب و دیدنی با موضوع نقد سرمایه داری+ تصاویر 57

۳- The Big Short (2015)

۳- The Big Short (2015)

بعد از بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸، طبقه کارگر و متوسط ایالات متحده از اتفاق ویرانگری که برایشان رخ داده بود در حیرت مانده بودند. میلیون ها خانه توسط بانک ها تصاحب شده، هزاران حساب پس انداز از بین رفته یا ارزش گذشته خود را از دست داده و میلیاردها دلار متعلق به مالیات دهندگان، برای نجات بانک ها هزینه شد. فیلم The Big Short ساخته آدام مک کی فیلمی جذاب و بی نقص برای هر کسی است که می خواهد این بحران اقتصادی بزرگ را بشناسد، و به طور کلی سرمایه داری را، زیرا این فیلم شاهد حضور کوتاهی از سلبریتی هایی مانند مارگو رابی، آنتونی بوردین و سلنا گومز است که دیوار چهارم را شکسته و با زبانی قابل درک به توضیح تئوری اقتصادی سرمایه داری می پردازند. این فیلم داستان بانکداری با بازی استیو کارل را روایت می کند که از قبل ترکیدن حباب بخش مسکن را پیش بیین کرده و روی سقوط بازار سهام شرط بندی می کند. جدای از اینکه خطرات سرمایه داری بدون کنترل و طمع بی پایان بخش های مالی را به تصویر می کشد، فیلم The Big Short با کمدی، بازی های بی نقص و داستان پیچیده و جذابش، مخاطب را سرگرم می کند.

10 فیلم جذاب و دیدنی با موضوع نقد سرمایه داری+ تصاویر 58

۲- Sorry To Bother You (2018)

۲- Sorry To Bother You (2018)

به کارگردانی بوتس رایلی که خود را یک کمونیست می داند، فیلم Sorry To Bother You یک کمدی پوچ گرایانه است که به نقاط ضعف سرمایه داری پوزخند می زند. لاکیتا استنفیلد در نقش کاسیوس ظاهر می شود، مردی که در یک مرکز خدمات پاسخگویی مشغول به کار شده و با استفاده از زمان چرب و نرم سفیدپوستانه خود پله های ترقی را در محل کارش طی می کند. اما موفقیت او به سرعت باعث خراب شدن رابطه اش با دوستان و همکارانی شده که قصد دارند با هم اتحادیه تشکیل دهند. این فیلم صبغه ای سوررئال به خود می گیرد، وقتی کاسیوس از یک آزمایش شوکه کننده که توسط مدیرعامل شرکت انجام شده، پرده بر می دارد. فیلم Sorry To Bother You یک هجو جادویی از شغل های بی آینده امروزی است اما همزمان تحلیلی بین حوزه ای از سرمایه داری است که در مطالعه فلسفه سرکوب، به موضوعاتی مانند نژاد و جنسیت نیز نقب می زند. بوتس رایلی همچنین مدعی شده که آرمی همر را در نقش مدیرعامل خوشرو و مهربان فیلم به کار گرفته زیرا می خواسته ایده سرمایه داری جدید را به تصویر بکشد. تماشای این فیلم به کسانی که قصد درک جهان کنونی و مدتی خندیدن علاقه دارند توصیه می شود.

10 فیلم جذاب و دیدنی با موضوع نقد سرمایه داری+ تصاویر 59

Parasite

۱- Parasite (2019)

بونگ جون هو کارگردان سرشناس کره ای یکی از بهترین روایتگران سینمای مدرن است، به ویژه وقتی پای سرمایه داری در میان باشد. با Snowpiercer، او یک داستان هیجان انگیز در مورد جداسازی طبقاتی خلق کرد و Okja یک انتقاد بسیار جذاب از طمع سازمان ها و بدرفتاری با حیوانات بود. اما بهترین بیانیه ضد سرمایه داری بونگ جون هو تاکنون فیلم Parasite است. این فیلم نیمه کمدی، نیمه تریلر است که داستان یک خانواده فقیر در سئول را روایت می کند که با نقشه ای پیچیده وارد خانه یک خانواده ثروتمند می شوند. شخصیت های فیلم انسان هایی بسیار باتجربه و کارآمد در نقش معلم، خدمتکار و راننده هستند اما وقتی یک راز خانوادگی عجیب فاش می شود، همه چیز به هم می ریزد.

فیلم Parasite یک تصویرسازی تکان دهنده و سرگرم کننده از تفاوت طبقاتی در جامعه کنونی کره جنوبی است، کشوری که در سال های اخیر با رشد اقتصادی بسیار زیادی مواجه شده و در این فیلم شاهد ترکیب بی نقص فیلمبرداری، یک داستان جذاب و چند لایه و یک تشریح جامعه شناختی از بی عدالتی و نابرابری هستیم. شاید به همین خاطر باشد که پاراژیت به اولین فیلم غیرانگلیسی زبانی تبدیل شده که جایزه اسکار بهترین فیلم سال و جایزه نخل طلایی کن به عنوان دو جایزه برتر سینمای جهان را بدست آورد.

اشتراک در
اطلاع از
guest
12 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
رامین
رامین
1 سال قبل

سرمایه داری چرکی طبیعیست که باید مدیریت بشه
دیگرنظام های اقتصادی که دستکم فلسفه ای دارند مانند کمونیست و دیگر نظام های فاسد اقتصادی مث اقتصاد دلالی و مافیایی ما
چرکی هستندکه باید زدوده شوند اما بخشی از بدن هم ناچار بریده خواهد شد
توجه بفرمایید سرمایه داری ایدئولوژی پنهانی به وسیله لابی دارد نه ایدئولوژی رسمی مث ما
پس در صورت مخالفت باآن حقوق شهروندی پاربرجاست و اگر آن را نقد کنی و سرمایه داری را به زیر بکشی مث نوکیا یا چند شرکت در سیلیکون ولی
سرمایه داران دیگر می توانند منکر هم عقیده بودن باآن بخت برگشته بشوند و خودشان هم در به زیرکشیدنش کمکت کنند
چون به طور رسمی مقیدت نکردند ایدئولوژیشان را بپذیری و اینکه از بیت المال تو برای مثلا فیلمشان هزینه نمی کنند تا چ یا به وقت شام بسازند
(فروش این دوفیلم توجیه اقتصادی نداشت و فقط مردم زیان دیدند)
از طرفی ایدئلوژیشان به طور رسمی آموزش داده نمی شود و براساس آن منابع ملتشان
خرج نمی شود
هیچگاه در آنجا گاج و قلم چی شکل نمی گیرد که میلیون ها بچه پاک و بااستعداد را نابود کند
و همچنان قوی پابرجا باشد جز اینکه از حکومت باشند
چون اگر شبیه این دو در آنور اب فسادشان رو شده
و تصمیم میگیرند برای فسادبیشتر به شما امتیاز بدهند و حتی رقیب رانابود کنند
و شما با همان امتیازات می توانید با آن ها بجنگید
البته که آن ها هم می جنگند
برای همین است که مدام برنامه عوض میکنند
جالب است بدانید
دانشگاه شیراز اعتبارش را مدیون سیستم اموزشی پنجاه سال پیش دانشگاه پنسیلوانیاست .
دقت کنید پنجاه سال پیش

Bb9
Bb9
1 سال قبل
پاسخ به  رامین

«دیگرنظام های اقتصادی که دستکم فلسفه ای دارند مانند کمونیست»

جوک قشنگی نبود. صد میلیون جنازه از قرن بیستم نخندیدن! فلسفه ضد انسانی کمونیسم (تقسیم فقر) رو دیوانگانی چون مارکس و لنین نوشتن. نگاه کاملا ایدئولوژیک و ضد آزادیه.
سرمایه داری رقابتی و لیبرالیسم اقتصادی تنها راه پیشرفت و ترقی هست. هرکسی حرف دیگری زد قطعا مغزش با ارتجاع سرخ زنگ زده!

دینا
دینا
1 سال قبل
پاسخ به  Bb9

این همه تک بعدی نگاه کردن و قطعیت و تصلب خیلی دردناکه، این یا نشون دهنده ی مطالعه نداشتنه یا نشون دهنده ی مطالعات یک جانبه ست، محض اطلاع شما، در طول تاریخ موجود انسانی، هیچ تمدنی به اندازه ی تمدن لیبرالی ، وحشی گری نکرده، حتی نازیسم و فاشیسم و کمونیسم و حتی اسکندر و چنگیز، آسیبی که لیبرال دموکراسی به طبیعت ، انسان، اخلاق وارد کرده و از همه مهم تر گسترش فقر و اختلاف ویرانگر طبقاتیکه به وجود آورده، بی سابقه ست

رامین
رامین
1 سال قبل
پاسخ به  دینا

خانم دینا لیبرال دموکراسی اگر نباشه و خط بطلان به روش بکشیم نمی میره حذف نمی شه
بلکه در نظام های ایدئولوژیک حالا چه دینی چه غیر دینی حلول می کنه اونم برای قشر محدودو خاص مث الان
اون وقت کاریش نمی تونی بکنی
لیبرال دموکراسی چرک طبیعیه که باید مدیریت بشه دیگه اقتصاد آدام اسمیتی و بازار کاملاآزاد رد شده.
از طرفی وقتی حکومت همه چیزو در دست بگیره لیبرال های حکومتی هر چه بخوان می کنن و مخالفت بااونا مخالفت با حکومت و مردم تلقی می شه
بدی دومش اینه که اگر هر ضرر و زیانی بکنن حکومت از خزانه کشور یا بانک با وام های کلان و عدم اعطای وام به قشر ضعیف اونا رو قوی تر می کنه یا نمی ذاره ضعیف تر بشن
از طرفی شما هم نمی تونی به طور مستقل ثروتمند بشی چون انسان مستقل برده حکومت نیست بلکه بخاطر منافعش ساخت و پاخت می کنه
و اگر دوست سرمایه دارش فساد کرد مجبوره پشتشو خالی کنه چون سرمایه خودش به باد می ره البته در نظام دموکراسی
البته افزایش فقر.طبقاتی شدن. و تصرف هیولاوار طبیعت از ویژگی سرمایه داریه
اما باید با قوانینی کنترلش کرد مث قوانین درست مالیات
بنده قبول دارم سرمایه داری شر است و شیطانی اما نظام های دیگه
شیطانی هستند که اگر به جانت افتادند تا نسل ها بعد از تو و من و دیگری
فسادهاشون رو نمی تونیم رو کنیم یاکمی ضعیفشون کنیم
ضمنا چون شفاف نیستند فساد زیرزمینی و گسترده می شه مث فساد جنسی در ایران کنونی و آن وقت حکومت پشت اونه چون در صورت افشا تقدسش می ره زیر سوال.
افراد خودی لو می رن.و سود سرشار فساد کم میشه.
پیروز و تندرست باشید

رامین
رامین
1 سال قبل
پاسخ به  دینا

و اینکه توجه کنید
فیلمای بالا دقیقا خود سرمایه پاری رو نشونه گرفتند
و فقطدر دنیای سرمایه داری میشه این کارو کرد در هیچ نظامی نمی شه سیستم رو زیر سوال برد در تاریخ یک بار هم اتفاق برای نظام های مبتنی بر ایدئولوژی رسمی نیفتاده
مثلا گوگل غول سرمایه داریه . فولکس واگن و دیزنی همینطور
اما دیدید که چطور اولی افشا شد و دوتای دیگه بخاطر عدم رعایت قوانین و سیاست بازی سهامشون افت کرد
اما چون غولن سرپا هستن اما همین ضربه. امیدوار کنندست برای مردم
در نظام های دیگه افشاکننده و خانوادش به سختی مجازات می شن و البته حکومت کمک میکنه پس غمی از ضربه خوردن ندارند مث نماوا و فیلیمو و ایران خودرو و سایپا و…
و اینکه تمام نقدای ما به این چرک طبیعی در همین نظام و از سوی مردمی که در این نظامند شکل گرفته
تمام کتاب های بزرگ اقتصاد از هیچ کشوری با ایدئولوژی رسمی نیست

Bb9
Bb9
1 سال قبل
پاسخ به  رامین

همون‌طور که خود شما گفتی، همین که در سیستم سرمایه داری شما آزادی این فیلم ها رو بسازی یعنی یه فرقی وجود داره بین این سیستم و سیستم های ایدیولوژی محور. ما نگفتیم سرمایه داری بهشته ولی برای رشد و پیشرفت ما آلترناتیو بهتری نداریم. چیزی هم رد نشده. نظرات چپ های ایدیلوگ فاقد ارزش بوده و هست. ما منسجم تر از نظام بازار آزاد نداریم. دموکراسی هم خیلی بده ولی نسبت به حکومت های دیگه موفق تر بوده. سرمایه داری هم همینه. بعلاوه من خودم رو لیبرال می‌دونم چون نمیخوام تو یه چهارچوب ایدیولوژیک تعریف بشم و دولت ها و افراد چماقدار بهم زور بگن. من میخوام اگر رویای ثروت داشتم، بتونم براش تلاش کنم و به اون رویا برسم بدون اینکه سنگ جلوی پای من بندازن. من هیچوقت نخواستم ظالم باشم و به انصاف و نظم و قانون اعتقاد دارم ولی شما در طبیعت به قانون می‌رسی، از خودت درش نمیاری. چرک طبیعی و این صحبت ها هم با تمام احترام، مهمل گویی هست!

رامین
رامین
1 سال قبل
پاسخ به  Bb9

اولا تا یه جایی بات موافقم
دوما شما معنی چرک طبیعی رو متوجه نشده
طبیعی چون با میل و طبیعت انسان خواناست
چون راحت باعث طغیان می شه و به انباشت سود متکیه و کسب و کار کوچیک و منابع رو میخوره طبیعیه برای فرار از ضرر حاضره هر کاری کنه
اما وقتی در غالب ایدئولوژی رسمی باشه مخصوصا دینی
دیگه نمیشه مقابلش واساد و دست کم یه دستشو بست یا بتونی دست و پنجه خودتو قوی کنی
واسه همینه که فعلا سرمایه داری همراه با دموکراسی بهترین نظامه

سوما..مارکس در درمان اشتباه کرد اما درد رو خوب واکاوی کرد سرمایه داری از نقدای مارکس استفاده کرد و خودشو ارتقا داد که البته در این مردم هم سود کردند
ارزش افزوده.تکامل طبقات. بیمه به مفهوم نوین . فهم نوین از کار
شرایط انسانی و مادی شغل و…
همه از دستاوردای مارکس هستند
طرف اقتصاددان . فیلسوف بوده
و البته قلم زیبایی داشته
در کنار نیچه و کامو و راسل و ولتر و …
ایشون از خوش قلم های فلسفه اند این یعنی هنرمندی
توی ایرانم متفکرایی بودند خوش قلم اما از نظر کمیت کم و از نظر کیفی تقریبا تاریخ انقضادار نوشتن
عجیبه مطلق یه نفرو زیر سوال میبری

رامین
رامین
1 سال قبل
پاسخ به  Bb9

قبل از شروع خط چهارم کلمه
چرک
رو فراموش کردم بنویسم

دینا
دینا
1 سال قبل
پاسخ به  رامین

پاسخ هاتون نشون دهنده ی این هست که بدون مطالعه و بدون فک. صحبت نمی کنید، و این جای خوشحالی داره، ولی توصیه می کنم، دید رو کلان کنید، شما شدیداً درگیر هست ها هستید، در گیر آن چه که الان موجوده( چه خوب و چه بد) و چون ورای اون رو تصور نمی کنید، فکر می کنید این همه ی آن است که باید باشد ( حتی فوکویاما هم از نظریه ی لیبرالیسم ، آخرین فاز اجتماعی سیاسی جهان، دست کشید)طبیعت انسانی یک وجه نداره که چرکش هم یه دونه باشه، و علاوه بر اون طبیعت انسانی نیازی نداره توی چرک زندگی کنه، چرا حداقلی نگاه می کنید، من سوسیالیست نیستم( شخصا بخوانید نگاه کنیم میل به آنارشیسم دارم😊) ولی معتقدم همه ی ایسم های دنیا( فمنیسم و لیبرالیسم و سوسیالیسم ) در پاسخ به یک نیاز واقعی بشر به وجود اومدن، ولی بعد به دلیل افراط( که همیشه هم ارگانیک نبود، بلکه خیلی اوقات دستکاری بیرونی توش بوده) از ریل صحیح خارج شدن، باید تعادل به وجود آورد ، نه لیبرالیسمی که شما میگید چرکه، منجیه، نه سوسیالیسمی که اگه ولش کنید میل به دیکتاتوری میکنه، تعادل، بالانس، راه رفتن روی طناب باریک تعادله که نجات بخشه، و قدم اولش نداشتن تعصبه، نداشتن تعصب توی دیدن حقایق، اگه دارن هی به خورد ما میدن ببین کمونیسم در کشورهای چه ها کرد( که واقعا بعضی هاش هم درسته) و ببین ما چقدر خوبیم و چه دستاوردهایی داریم( که بازهم بعضی هاش واقعا درسته)، در کنارش ماه هم بریم بخونیم ببینیم همون کمونیسم چه دستاوردهایی داشت و این لیبرالیسم چه آسیب هایی، سیاه و سفید مطلق دیدن، چیزیه که داره به ما حقنه میشه، و حرف من تلاش برای واقعی دیدنه، هر رنگی که می خواد باشه ،
عذر می خواهم طولانی شد

رامین
رامین
1 سال قبل
پاسخ به  دینا

سلامت باشید
البته همه اینایی که میگید فقط در نظام سیاسی دموکراسی ممکنه
یه لحظه فکر کنید تفکر من یا شما مقدس بشه و تنها ایدیولوژی رسمی و سرمایه داران هم از دل حکومت من یا شما دربیان یعنی همون رانت بر پایه عقیده که پشتش منفعته. خود بخود شورای نگهبان هم ساخته می شه و یک فساد عظیم رخ می ده
عمده جنایت های کمونیسم هم به دلیل همین ایدئولوژیک بودنش بود
و گرنه الان چپ های بسیار زیادی هستند که به دموکراسی پایبندند و با لنین و استالین مخالف.
مثلا کن لوچ کارگردان بریتانیایی چپه ولی به کمونیسم استالینی اعتقادی نداره
گاهی هم میشه اندیشه چپی داشت اما چپ نبود
مث جان فورد در فیلم دره من چه سرسبز بود و خوشه های خشم
اما من با لیبرالیسم مطلق موافق نیستم
چون اگر چنین حکمی بدیم قبلش باید غرامت تبعیض پیشین رو بدیم
اما به طبقات محروم غرامتی نمی تونیم پرداخت کنیم بابت ظلمی که بهشون شده
پس لیبرالیسم نیاز به نوعی محدود کننده هم داره. دانیل کانمن با رد نظرهای ادام اسمیت مطالب جالبی داره اونو بخونید
از طرفی در نظام های ایدیولوژیک لیبرالیسم نمی میره بلکه مسخ می شه و در پیکری کج و کوله و خطرناک ظاهر می شه
که حکومت عریان و خشمناک و سلاح به دست پشتشه
بحث بر سر نبود فساد نیست ابلهانست اگر معتقد به چنین چیزی باشیم
بحث بر سر امکان مبارزه و اعتراض و افشا هرچند کوچک برای آزادی و عدالت برای توزیع و توسعه و تولیده .
و شرایط انسانی برای کار سرمایه های انسانی
که به نظرم در همون چرک طبیعی قابلیت داره
در این میان چپ بودن و سوسیالیست ها همواره می تونن پیشنهادات خوبی برای قوانین محدودکننده بذارن. به نظرم هیچ مفهومی خاصه سیاسی قابل مردن نیست فقط حلول های چندباره می کنه
با تشکر از شما

Bb9
Bb9
1 سال قبل
پاسخ به  دینا

اتفاقا مشکل اینجاست که چپ ها زیادی مطالعه میکنن منتها خزئبلات میخونن!
این حرفای شما هم شعاره. تنها سند شما اینه که انگلیس استعمار کرده یا مثلا آمریکا تو یه جنگ صد ساله n تعداد سرخپوست کشته، خب اونا جنایت بوده ولی شما نمیگی همون تعداد آدم رو مائو و استالین فقط در دوران حکومت خودشون کشتن تازه اونم نه دشمنانشون، بلکه از هم میهن هاشون. چرا؟ چون تو مانیفست کمونیست (کتاب مقدس شماها) ملیت و ارزش ها و عاطفه های بین هم میهن ها دروغ های بروژوازی ای هستن که پرولتاریا باید قیام کنه و آتیش بزنه! کاسترو هم حاضر بود تمام کوبایی ها بمیرن اگر به قیمت نابودی آمریکا باشه!
من با هر نوع سرمایه داری موافق نیستم؛ لیبرالیسم رو شما یکی نکن با بعضی روش های غیرانسانی و مافیایی سرمایه داری. لیبرالیسم یعنی اینکه من برده یه انسان دیگه نیستم. برده ایدیولوژی خاصی نیستم. نه با خلق تعریف میشم نه با امت. من یک فرد آزادم و آزاد در تعیین سرنوشت خودم.

دینا
دینا
1 سال قبل
پاسخ به  Bb9

نظر مخالف محترمه، ولی با کسی که توهین می‌کنه( خزئبلات خوندن مطالعاتی که شما موافقشون نیستی) بی فایده ست