کسی در فیلم «احمد به تنهایی» حضور دارد که من بشناسم؟
باران کوثری و بابک کریمی حضور کوتاهی در فیلم دارند. از دیگر چهره های مشهوری که در فیلم حضور دارند می توان به محمود کلاری، فیلمبردار سرشناس ایرانی اشاره کرد.
داستان فیلم درباره چیست؟
یک دکتر متوجه می شود که همسرش ترکش کرده و حالا به دنبال دریافتن این مسئله است که چرا همسرش او را گذاشته و رفته و در مسیر یافتن حقیقت، با کلی آدم بی ربط مواجه می شود و…
کارگردان کیست؟
حسین مهکام که چندین فیلم را نوشته و کارگردانی کرده که از جمله آن می توان به « بیحسی موضعی» اشاره کرد.
نکات مثبت فیلم؟
به هر حال عوامل فیلم دستمزدی گرفته اند و نانی سر سفره خانواده برده اند. نکته مثبت ساخت فیلم شاید همین باشد.
نکات منفی فیلم؟
فیلم فضایی شبه روشنفکری دارد، اما شخصیت هایش به حدی نحیف و پرداخت نشده هستند که حتی برای ثانیه ای صحبت هایشان اهمیت پیدا نمی کند.
شخصیت اصلی داستان بی خود و بی جهت عصبانی است و با همه سر جنگ دارد. هیچ توضیح منطقی در این خصوص برای دکتری که بر حسب اتفاق، بیماران روانی را ویزیت می کند وجود ندارد!
یکی از شخصیت های فیلم 26 سال از وقت خود را برای شنیدن صدای بیگانگان اختصاص داده و اخیراً هم ناسا با او ارتباط برقرار کرده است؛ واقعاً این شخصیت در فیلم وجود دارد!
فردی که بر روی نیمکت می نشیند و گاهی بر روی زمین غلت می خورد، به راحتی قابلیت خنداندن تماشاگر را دارد.
نقد ویدئویی فیلم «احمد به تنهایی» را در ادامه ببینید:
عامل تأثیرگذار برای تماشای فیلم؟
اگر پیدا کردید بنویسید!
حرف آخر:
«احمد به تنهایی» از آن دست فیلم های دورهمی سینمای ایران است که هدف از ساختش همه چیز غیر از خود سینما است. فیلم هایی که مشخص نیست مخاطبش کیست؟ سرمایه گذارش کیست؟ دلیل ساختش چیست؟ دلیل انتشارش چیست؟ و کلی علامت سوال دیگر.
منتقد: میثم کریمی
گاهی می گویند نظر افراد محترم است اما این نوشته به نظر می رسد که صرفا برای تحقیر فیلم نوشته شده. اتفاق چندبار این فیلم را تماشا کردم و بسیار لذت بردم. فقط تصمیم دکتر برای کاشتن دانه ی نارنج در پایان فیلم برای توصیه کردن این فیلم کافی است. (به یاد بیاورید توضیح مقصود را در خصوص پیرمردی که در اردوگاه اسرای نازی در قوطی کنسرو دانه می کاشت)
نظر آقای کریمی نشان می دهد ایشان شناختی از سینما، هنر،… ندارند
اتفاقا بسیار فیلم زیبایی بود ، که نشون میده میتونه یک دکتر روانشناس خودش درگیر مسائل روانی بشه و هیچکس نمیخاد که کمکش کنه ، از اسم فیلم کاملا مشهود است!
متأسفم برای این ساده انگاری تان
معلومه که عمیق به دیالوگ های مهم توجه نکرده اید
به تغییر نگرش احمد پس از متوجه شدن زوایای تفکر و نیاز زنانه و گاه حتی رها کردن
و کاشت دانه بر اساس دیالوگ زندانی محکوم به سوختن و امید به زندگی و ساختن حتی لحظاتی پیش از مرگ
و مفهوم زندگی این رها کردن و پذیرش و ساختن در حد توان است
دمت گرم آقای کریمی خیلی خوب بود