۱۰ سال پیش در چنین روزهایی شایعه ای در محافل سینمایی دهان به دهان نقل می شد؛ داستان گیتاریست گروه آرین كه با حمایت یك سوپر استار ، تجربه سینمایی خود را می خواست آغاز كند.
از تهیه كنندگانی می گفتند كه از شرط گذاری سوپراستار معروف برای دادن نقش اول به گیتاریست جوان آرین عصبانی بودند و حتی قراردادشان را لغو كرده بودند اما سماجت آن سوپراستار جواب داد و آن گیتاریست جوان و خوش قیافه راهی سینما شد؛
اتفاقی كه سینمای تجاری ایران هرگز از آن متضرر نشد. در بهمن سال ۸۱ تماشاگران اولین بار او را در فیلم “شام آخر” فریدون جیرانی دیدند.
روزنامه “هفت صبح” مطلبی بر مقدمه با عنوان “محمدرضا گلزار كجاست؟” افزوده است:
در مقابل هانیه توسلی و كتایون ریاحی. نامش محمدرضا گلزار بود، با چهره ای معصوم كه بلافاصله همراهی تماشاگر را به دست می آورد و بیانی متوسط…او جای خالی سوپر استار مرد در سینمای تماشاگرپسند را به سرعت پر كرد؛ كاری كه هیچ كس حتی بازیگران ماهرتر و قدرتری مثل فروتن ،عرب نیا و رادان نتوانستند انجام دهند. در یك دهه ای كه متعاقب شام آخر آمد، نام گلزار همواره مترادف اقبال تماشاگران و موفقیت فیلم در گیشه بود. او یك تنه میلیاردها تومان سود برای سینمای ایران درآمد داشت و البته دستمزدهای نجومی خودش هم شهره آفاق شده بود؛ مثل (مبلغی) كه برای یك هفته كار در “دموكراسی در روز روشن” گرفت یا دستمزد نجومی اش برای بازی در سریال “ساخت ایران”. مهندس و گیتاریست سابق ، بچه محله اندیشه عباس آباد ،در این یك دهه، جزیره اطمینان دریای متلاطم سینمای ما بود. جلوتر از مهناز افشار و امین حیایی و الناز شاكردوست.
او به ندرت نقش آفرینی متمایزی انجام داد (به جز بوتیك). به لحاظ هنری برخلاف رادان و فروتن و حامد بهداد و شهاب حسینی كوچكترین جاه طلبی سینمایی ای نداشت. مهناز افشار از یك همبازی مناسب گلزار تا سطح بهترین بازیگران زن سینمای ایران پیش رفت اما گلزار در همان دایره قدیم چرخ می زد. شاید تن آسا بود…شاید هم سینما دغدغه اصلی اش نبود…شاید هم این تله تهیه كننده ها بود تا گلزار آن شمایل مردم پسند معمول را رها نكند. هرچه بود تماشاگران دوستش داشتند حتی به قیمت اینكه بسیاری او را نماد احیای سینمای فارسی می دانستند.
اما شاید دوره او هم تمام شده باشد. پس از شكست پروژه سریال شبكه خانگی ساخت ایران ،آخرین فیلم او “تو و من” با یك فروش حقیرانه آخرین نفس هایش را در سینماهای تهران می كشد. با فروش روزانه كمتر از كمدی جنگی ضد گلوله. با فروشی معادل یك دوازدهم كلاه قرمزی در هر روز؛ آن هم در فیلمی كه سازندگانش در همه زمینه ها سنگ تمام گذاشته اند.
از میكس الناز شاكردوست و بهنوش بختیاری گرفته تا غمزه های گل درشت و كرشمه های پر آب و تاب و البته فامیل بازی درجه یك ! دوران گلزار تمام شده است؟ پس از یك دهه؟ بازیگر ۳۷ ساله سینمای ما در سنی كه همه ستارگان بزرگ تازه قدرت نمایی اصلی شان شروع می شود به حاشیه سینما خواهد رفت؟ راستی گلزار الان كجاست؟
روزنامه هفت صبح