اظهارات جنجالی عضو سابق «پوسی‌کت دالز» / گروه پوششی برای روسپی گری بودیم!

حقیقتش این گروه که من آهنگ و ویدیوی بامحتوا ازشون نشنیدم و ندیدم و صرفاً فقط یکی دوتا آهنگ اونم بخاطر ریتم و خاصیت سرگرم کنندگیشون خوب بودن.
ولی اینطور که بوش میاد بعد از ماجرای P. Diddly ظاهراً قراره یه موجی از افشاگری های از نوع می تو در صنعت موزیک آمریکا هم اونطور که تو سینما چند سال پیش شد اتفاق بیفته.
از یه جهاتی خوبه و یه سری افراد فاسد بی آبرو میشن و به سزای اعمالشون میرسن و از یه جهاتی هم بده چون کلا این نوع سیستم افشاگری آبرو و اعتبار افراد رو می‌تونه با دوتا اتهام به باد بده چون اینجا طرف گناهکاره مگه اینکه خلافش ثابت بشه و تو مواردی مثل کوین اسپیسی مثلا طرف قانونی هم محکوم نشه باز انگار کافی نیست برای اغلب مردم.
آدمیزاد هم اساسا موجودی نیست که بتونه کل زندگیش مثل فرشته و قدیس زندگی کنه و یه جا یه اشتباهی کرده و یا یه حرفی زده که الان با همونا میشه از نظر حرفه‌ای نابودش کرد و با عذرخواهی و ببخشید و جبران میکنم و اینا هم درست نمیشه و خیلی از طرفداران و مصرف کنندگان این آثار که به زندگی شخصی این افراد اهمیت نمیدن هم این وسط ضرر میکنن چون یا باید دست از حمایت از این آرتیست ها که فقط آثارشون رو دوست دارن بردارن یا احساس گناه کنن که دارن از یه مجرم حمایت میکنن و طبیعتاً یه جبهه‌هایی در طرف مقابل گرفته میشه که مثلاً میگن کل جنبش دروغه و همه شاکی ها دروغ میگن.
بعلاوه استعداد و خلاقیت واقعی هم چیزی نیست که همه داشته باشن و این‌هایی که دارن هم اغلب افراد نرمالی از نظر روحی روانی و سبک زندگی نیستن و فشار روشونه و یه جا یه گندی میزنن و همون مردم رو از هنرشون محروم میکنه و دیگه فرصت دیگه ای هم به اینها داده نمیشه مگه اینکه طرف مثل مرلین منسون باشه که هر جنجالی اتفاق میفته باز یه جوری برمیگرده