اگر احساس میکنید قبلاً فیلم «بالرینا» (Ballerina) ـ اسپینآف جدید جان ویک با بازی آنا د آرماس در نقش یک قاتل بالرین ـ را دیدهاید، احتمالاً یاد فیلم «گنجشک سرخ» (Red Sparrow) محصول ۲۰۱۸ افتادهاید که جنیفر لارنس نقش یک بالرین روسِ تبدیلشده به جاسوس را بازی میکرد. یا شاید هم یاد فلشبکهای فیلم «بلک ویدو»ی مارول افتادهاید؛ جایی که دوران کودکی این ابرقهرمان در «اتاق قرمز» روسی، با تمرینات رقص باله و آموزشهای مرگبار ترکیب شده بود.
ای کاش هالیوود بالاخره دست از این استعاره تکراری برای نمایش قدرت مرگبار زنانه برمیداشت. اما فعلاً همینجاییم، جایی که شخصیت «ایو ماکارو» با بازی آرماس، توسط همان قبیله روسکا روما (دوباره روسی!) بزرگ شده که جان ویک (کیانو ریوز) را به قاتل ترسناکی به اسم بابا یاگا تبدیل کرد؛ او هم در قتل و هم در حرکات بالهای حسابی تعلیم دیده است. حالا او به دنبال انتقام از مردی است (با بازی گابریل برن در نقش صدراعظم) که مسئول مرگ پدرش (دیوید کاستنیادا) بوده و همزمان سعی میکند از کلیشههای تکراری «قاتل زن» هم فرار کند.
مربی او، نوگی (شارون دانکن-بروستر)، در لحظهای به چشمانش نگاه میکند و میگوید: «مثل یه دختر بجنگ» ـ شعاری که در تیتراژ پایانی فیلم هم تکرار میشود، آن هم روی ترانهای از گروه Evanescence و K Flay. انگار که نایکی با یک ون پُر از لگهای ورزشی ضدعرق به صحنه آمده تا چیزی بفروشد! وقتی ایو با شخصیت نورمن ریداس و دختر کوچکش مواجه میشود، روایت فیلم دو دل است که آیا این مواجهه حس مادری او را بیدار کرده یا صرفاً از اینکه همه چنین فرضی از او دارند شگفتزده شده.
نکته آزاردهنده اینجاست که فیلم«Ballerina» گاهی در دام همان کلیشههای قدیمی و همیشگی این ژانر میافتد، اما خوشبختانه در عوض، مبارزات خشن و خلاقانه شخصیت ایو را داریم که واقعاً فیلم را نجات میدهد. او به خوبی جان ویک، مشت و لگد میخورد و چند برابرش پس میدهد؛ با یک جعبه نارنجک و یک شعلهافکن غوغا به پا میکند و تماشاگر را حسابی هیجان زده می کند.
در یک صحنه جالب، هر بار که ایو یک نفر را میزند، کانال تلویزیون عوض میشود! برای لحظهای روی سکانس معروف «استیمبوتم بیل جونیور» میمانیم که نمای جلوی خانه روی باستر کیتون میافتد ـ ادای دینی به این حقیقت که دنیای جان ویک در اصل ترکیبی از خشونت و زیبایی و نوعی بزنبکوب کُمیک است (و در «بالرینا» هم پر از این لحظات هست گرچه به شاعرانگی سقوط جان ویک از پلههای پاریس در قسمت چهارم نمیرسد).
ایو واقعاً «مثل یه دختر مبارزه نمیکند»؛ بلکه مثل یک بازیگر که میخواهد فراتر از نقش باند گرلِ قبلی خود برود و تواناییاش را بهعنوان یک ستاره اکشن اثبات کند، میجنگد. آرماس دقیقاً میداند که هنوز نقش مرلین مونرو در ذهن بینندهها مانده؛ ترفندش این است که بهجای تغییر آن تصویر، عصبانیت را روی همان تصویر قبلی سوار میکند ـ و این رویکرد عالی جواب داده است.
در واقع، فیلم «Ballerina» نتیجه فراز و نشیبهای زیاد در مسیر تولید است؛ فیلمنامه اولیه از شِی هتن بود و بعداً آنرا وارد دنیای جان ویک کردند، با همکاری نامرئی امِرالد فنل (نویسنده Saltburn). هرچند کارگردان رسمی فیلم لن وایزمن است، اما فیلمبرداری مجدد زیادی با هدایت کارگردان اصلی جان ویک (چاد استاهلسکی) انجام شد.
نقد ویدئویی فیلم «بالرین» را در ادامه ببینید:
فیلم Ballerina از نظر ذات، کاملاً حس و حال دنیای جان ویک را دارد، حتی اگر حضور کوتاه کیانو ریوز پرت و غیرضروری باشد. گرچه چیزی به عمق این دنیا اضافه نمیکند، اما دستکم بسیار به شوخی جالب این دنیای عجیبوغریب که همه ساکنانش حرفهای ترورند، وفادار میماند. اگر واقعاً قرار باشد ادامه بدهند، کاش خلاقیت بیشتری در مشاغل فرعی زنان قاتل ببینیم؛ مثلاً قاتل، راهبر سگ؟!
ایندپندنت
نمره: 6/10
این فیلم باعث دو چیز برای من شد:
اول اینکه باعث شد قدر فیلم هایی مثل Atomic Blonde و Villainess و قهرمان های زن باور پذیرتر و دلنشین ترشون رو بدونم؛
دوم اینکه باعث شد دلم نخواد جان ویک ۵ ساخته بشه!
اگه مشکل مینی سریال کانتیننتال این بود که خیلی با هویت فرنچایز جان ویک فاصله داشت و بیشتر یه درام جنایی/مافیایی دوره ای بود، این فیلم از اون طرف اینقدر کلیشه های جان ویک رو به شکل مبتذل تو پاچه بیننده میکنه که عملاً تبدیل به پارودی میشه!
هیچ جوره نمیشه گنده گویی های شخصیت گابریل بایرن رو در مورد کهن بودن فرقهاشون جدی گرفت وقتی همه اینقدر ضعیف، سست، کم هوش و کتک خور هستند!
باور ناپذیر بودن اقدامات شخصیت اصلی در هر فیلم فانتزی رو تا یه حدی میشه قبول کرد و اینجا من نه بحث جنسیتی دارم و نه مشکلی با واقع گرایانه نبودن اتفاقات چون از اون زاویه بخوایم نگاه کنیم که به هر حال تو فیلم های اصلی مجموعه هم اینکه یه مرد پنجاه و خورده ای ساله اون اقدامات چهارگانه جان ویک رو انجام بده و هیچکس حریفش نشه هم واقع گرایانه نیست؛ اما این فیلم دیگه واقعا گاهی اینقدر مسخره میشه که به شعور بیننده توهین میکنه!
آنا دی آرماس اینجا فقط بیش از اندازه قوی نیست… بیش از حد ضد ضربه و بیش از حد لکه و خش ناپذیر هم هست و ضد آتیش و ضد گلوله و ضد خستگی و چه و چه!
ایشون جان ویکِ زن نبود، ولورینِ زن بود در حقیقت!!!
اصلا چرا یه بالرینای رندوم از روسکا روما اینقدر خاصه؟ درمورد جان ویک تو قسمت اول توجیه این بود که این بابا یه زمانی یلی بوده برا خودش و هنوز هم تو کار با سلاح گرم استاده. اما وقتی همه بتونن مثل جان ویک هدشات بزنن که دیگه خاص بودنش از بین میره!
این فیلم البته یه حرکتی هم میزنه و عملا میخواد بگه با اینکه بالرینا خیلی خفنه اما رییس هنوز جان ویکه و لول بالاترین گیمر تو سرور هنوز ایشونه که اون حرکت هم چندان درست در فیلم پرداخته و اجرا نمیشه که لطفی به کاراکتر بکنه.
از حضور نورمن ریداس هم کافغو درست استفاده نکردن و بعلاوه واقعا با چه منطقی یکی که چهار میلیون رو سرش جایزه هست رو با یه سرم تو بازوش زنده نگه داشتن؟!
پایان بندی فیلم هم مزخرف بود.
البته ایده های طراحی سکانس های اکشن درکل جالب بودن و همش انصافاً کپی پیست فیلمای جان ویک نبود و اگه بخش منطق مغزتون رو کلا از برق بکشید، میشه لذت برد اما درکل بدون کوچکترین شکی، ضعیف ترین اثر در فرنچایز جان ویک هستش این فیلم.
کلا جان ویک بعد قسمت دوم توهین به شعوره مخاطبه این بالرین که دیگه به تنهایی یه کلاسه دیگه است لامصب نارنجک پشت در منفجر میشه پشت میز منفجر میشه انگار نه انگار منکه فیلم و تو یه ربع دیدم از بس زدم جلو خلاصه اشغاله اشغالللل
بسیار ضعیف ، فاقد خلاقیت و تکراری .حداقل بازیگر زنی انتخاب می کردن که جثه و فیزیک مناسب این نقش رو داشته باشه
از موویمگ در خواست دارم چنین کامنتهای سخیفی که شامل توهین به فیزیک بانوان گرامی و زن ستیزانه هستش رو حذف کنه
با کسب اجازه از شما منم با نظر غزاله موافقم!!!
کلا چهره و فیزیک “آنا د آرماس” به درد فیلم های عاشقانه و روم به دیوار (البته بعضی مواقع) خاک بر سری میخوره (Deep Water, Blonde ,…)☹️ این مدل فیلم ها رو که میبینم واقعا یاد بانو “آنجلینا جولی” میفتم که با فیلم های Salt و wanted و “آقا و خانم اسمیت” غوغا کرد👌
فرزاد عزیز…کاملن درست میگی…ولی این داداشمون غزاله شکور خیلی پز معلمی میاد برا همین گفتم
!…Of course
و باز هم یه دختر کوچولو ی ۶۰ کیلویی ۱۰۰۰ تا مرد قوی هیکل تیکه تیکه میکنه
زیاد هم کوچولو نیست؛ ۳۷ سالشه!!!!!
آشغال، یک دهم سری ویک هم نبود نه اکشن، نه حتی داستان !!
این پاپت هم فعلا کردنش ستاره هالییوود تو هر نقشی هم ضعیفه که متاسفانه آیینه این روزهای هالیووده که حتی تو نسل مثلا جدید بازیگرا هم افت محسوسی کرده.