لئوناردو دی کاپریو در گفتگو با وال استریت جورنال از دوران کودکی و علاقمندیش به آثار هنری و اینکه چطور مادرش این نام را برای او برگزید و ماجرای گردآوری چند قطعه استخوان دایناسور در خانهاش صحبت کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وال استریت جورنال، لئوناردو دی کاپریو در همکاری با حراج کریستی در نیویورک برای یک فعالیت خیریه، امیدوار است تا 25 میلیون دلار پول جمعآوری کند.
این بازیگر مشهور هالیوود که به زودی در فیلم “گتسبی بزرگ” راهی پرده سینماها میشود، بنا به درخواست کریستی وارد این حراجی شده تا بتواند برای کمک به محیط زیست پول بیشتری جمع کند. در این حراجی که 13 ماه می برگزار میشود، دی کاپریو با همکاری یکی از کارمندان این حراجی به معرفی 33 اثر هنری برای فروش میپردازد. او از مجموعهداران و هنرمندان درخواست کرده بود تا آثارشان را برای این حراجی اهدا کنند و به این ترتیب حدود 15 میلیون دلار جمعآوری شد.
این حراجی با نام “ساعت یازدهم” برپا میشود که به فیلم مستندی اشاره دارد که دی کاپریو در تولید آن نقش داشت. در این حراجی تابلویی از رنگینکمان اثر مارک گروتجان که سال 2012 کشیده است، با قیمت 1.5 میلون دلار عرضه میشود. تصویری از زمین اثر آندراس گورسکی نیز با عنوان “اقیانوس V” به قیمت 500 هزار دلار ارایه خواهد شد.
دی کاپریو در مصاحبه کوتاهی به سوالهایی که در اینباره شده پاسخ گفته است.
* میشود بگویید اسم کوچک شما از کجا آمده است؟
– پدر و مادم در حال بازدید از گالری اوفیزی فلورانس در ایتالیا بودند. آنها در برابر اثری از لئوناردو داوینچی متوقف شدند و در حالی که مادرم در انتظار به دنیا آمدن من بود و متوجه لگد زدن من در همان لحظه شد، تصمیم گرفتند اسم من را لئوناردو بگذارند.
* پدر شما نقاش کتابهای کمیک بود. این کتابها چه تاثیری بر شما داشتند؟
– من در یک دنیای هنری بزرگ شدم. پدرم با گروه تصویرگران لس آنجلس دوست بود که چهرههایی چون رابرت ویلیامز و رابرت کرامب عضوشان بودند و در دهه 70 و 80 من با پدرم به کتابفروشی میرفتم و همیشه این هنرمندها را میدیدم.
* وقتی بچه بودید به جمع کردن چیزهایی که دوستشان داشتید، علاقمند بودید؟
– من کارتهای بیسبال جمع می کردم. هنوز هم چند جعبه از آنها را نگه داشتهام اما حتی یک سکه هم نمیارزند.
* شنیدهام که به فسیل هم علاقه دارید؟
– وقتی بچه بودم تقریبا همیشه در موزه تاریخ طبیعی بودم و وقتی بزرگ شدم میخواستم همه فانتزیهای دوره بچگی را حفظ کنم و قطعاتی از آنها را در خانه داشته باشم. برای همین چند قطعه از دایناسورها را دارم. مجموعهای از پوسترهای قدیمی هالیوود را هم جمعآوری کردهام. برای من اینها یک شاهکار واقعی هستند. بعضی از لیتوگرافها که از پوسترهای فیلم تهیه شدهاند هم روی در و دیوار خانهام جای دارند.
* بعد از فیلم مشهور “رومئو و ژولیت” در سال 1996، بیشتر به جمع آوری آثار هنری توجه نشان دادید. چه چیزی این احساس شما را هدایت میکند؟
– بعد از مشهور شدنم، بیشتر به گالری سوهوی نیویورک رفتم و بیشتر از آنجا آثار هنری را انتخاب می کنم. اما سعی می کنم با شناختی که از هنرمندها دارم این آثار را انتخاب کنم. یکی از اولین قطعههایی که خریدم اثری از ژان-میشل باسکوییت بود.
* چطور میشود دنیای هنر را با هالیوود مقایسه کرد؟
– خیلی از هنرمندان بزرگ به خوبی شناخته نمیشوند، اما آنهایی که سعی کنند کارهایشان را درست مدیریت کنند، می توانند به خوبی بالا بیایند. این بخش شبیه کار سینماست.
* چه شیوهای برای جمعآوری آثار هنری دارید؟
– خیلی شبیه فیلمهایی که انتخاب میکنم. وقتی یک فیلمنامه را میخوانم و حس میکنم میخواهم بخشی از آن باشم هرگز به ژانر یا موضوع فکر نمیکنم و فقط می خواهم این کار را انجام بدهم.
* و موزه محبوب شما؟
– موزه متروپولیتن. فکر می کنم بزرگترین موزه هنری دنیا باشد.
* تصویری که الیزابت پیتون از شما کشیده هم در این حراجی هست. چه حسی داشتید؟
– دیدن این که او با چه توانایی هنری کار میکرد، فوق العاده بود.
مهر