نقد و بررسی فیلم Le concert

جنگ جهانی دوم و اتفاقاتی که در آن چند سال رخ داد را شاید بتوان یکی از بدترین اتفاقات تاریخ خلقت انسان به حساب آورد!. دورانی که بیشتر از چند ده میلیون نفر بدون هیچ دلیل واضحی کشته شدند و دولت ها هم فقط این کشتار را نظاره می کردند. بحث جنگ در آن دوران یک طرف ، و بحث خلق ذهنیت ضد یهودی در یک طرف دیگر. در خلال جنگ جهانی دوم گفته می شود که میلیون ها یهودی به دستور مستقیم آدولف هیتلر در کوره های آدم سوزی ، سوزانده شدند. البته نباید این را نادیده گرفت که هیتلر از یهودیان بیزار بود اما هیچ وقت هم مشخص نشد که آیا واقعا چنین کوره های آدم سوزی بوده یا زاییده ذهن بوده؟ ( صحبت در این باره در اروپا و آمریکا تقریبا ممنوع می باشد و کسانی که قصد دارند تا به واقعیت این داستان بپردازند نه تنها از حمایت دولت برخوردار نیستند ، بلکه با فشار آنها در جهت منصرف کردن فرد نیز روبرو می شوند . در کل بنظر می رسد با توجه به نفوذ بسیار زیاد یهودیان در کابینه دولت آمریکا ، هیچ وقت نتوان به واقعیت پی برد ) این ذهنیت در آن دوران مختص به آلمان نبود ، بلکه در شوروی و در زمان زمامداری فردی به نام برژنف نیز این ضد یهودی بودن وجود داشت و داستان این فیلم نیز در زمان زمامداری این فرد سپری می شود .

آندری فیلیپوف ( آلکسی گاکف ) رهبر توانای گروهی از نوازندگان است که به دلیل استفاده از نوازندگان یهودی در تیم نوازندگانش به درجه نظافت چی تنزل و در همان سالن تنزل می یابد !. حالا 30 سال گذشته است و آندری یک نظافتچی است که هر روز باید سالنی که خود روزی در آن رهبر کنسرت بود را نظافت کند. در یک روز زمانی که آندری در حال تمیز کردن اطاق رئیس است ، فکسی از پاریس می آید و آندری بعد از بررسی کردن آن متوجه می شود که فرانسوی ها قصد دارند تا ارکست بورشوی در پاریس برنامه ای اجرا کند. آندری بدون اطلاع دادن به کسی فکس را برداشته و پیش گروه سابق خود که اکنون هرکدام به شغل دیگری مشغول هستند می رود و از آنها می خواهد که بصورت مخفیانه به پاریس بروند و بجای گروه اصلی برنامه اجرا کنند تا تواناییهایشان را اثبات کنند!. اما گروهی که سابقا بهترین نوازندگان بودند اکنون هر کدام شغل دیگری دارند ، یکی راننده آمبولانس بیمارستان است ، دیگری مکانیک است ، یکی یک نوازنده دوره گرد است و… که آندری باید بعد از 30 سال دوباره آنها را دور یکدیگر جمع کند. بعد از جمع کردن این افراد توسط آندری آنها به اولین مشکل یعنی تامین هزینه سفر برخورد می کنند و آندری تصمیم می گیرد از یک پلیس مخفی به نام ایوان گاریلوف ( والری بارینوف ) کمک بگیرد و هم از او استفاده کند چون به زبان فرانسوی مسلط است و…

” رادو میهایلیو ” کارگردان رومانیایی این فیلم خود فرزند یک کمونیست بوده که فامیلیش را عوض کرده تا از دست نازی ها در امان باشد. او علاقه خاصی به یهودیان دارد و پیش از این نیز فیلم ”  Live and Become ” را نیز با زد و بند هایی که با یهودیان کرده بود توانست به موفقیت های فراوانی برساند. جدیدترین ساخته خودش را هم براساس داستانی از یهودی ستیزی برژنف ساخته است. صرف نظر از گذشته عجیب و غریب ” میهایلیو ” ، فیلم ” کنسرت ” کمدی خوبی است که می تواند برای مدت 2 ساعت تماشاگر را به خوبی سرگرم کند. گرچه مشکلات فیلمنامه و اتفاقات فیلم بیش از حد غیر عادی و غیرقابل انجام بنظر می رسند اما این موضوع را باید مد نظر داشته باشید که این فیلم یک فیلم کمدی اروپایی  است که بیشتر ترجیح می دهد لحظات تماشاگر را شاد کند و دیگر هیچ!. بدون شک ستاره فیلم ” ملانی لارنت ” ( حرامزاده های بی آبرو ” ) است که در نقش آن ماری جاکیوت بازی می کند و بصورت کاملا چشم نوازی اقدام به ویلن نوازی می کند. ظاهرا این بازیگر علاوه بر استعداد خوبی که در بازیگری دارد ، نوازنده بسیار قابلی هم هست و می توان وی را یک هنرمند حرفه ای دانست .

” کنسرت ” کمدی خاصی است که تماشای آن حوصله زیادی می طلبد. مشکلات داستان چندان  کم نیستند که بخواهیم از آنها صرف نظر کنیم مانند اینکه مشخص نمی شود که چرا یک نوازنده حرفه ای به نام جاکیوب یکباره حاضر می شود با یک گروه ناآشنا ( البته اگه بشود نامش را گروه گذاشت ! ) همکاری کند یا چگونه آندری که 30 سال رهبر ارکستر نبوده و نوازندگانش هم 30 سال با این مقوله بیگانه بودند می توانند به این زیبایی نوازندگی کنند. همچنین اگر شما بتوانید با مشکلات مذبور مقابله کنید باید در اواخر فیلم به مدت 20 دقیقه به موسیقی زیبای ” چایکوفسکی ” گوش دهید! اگر از طرفداران موسیقی کلاسیک و ” چایکوفسکی ” نیستید احتمالا در اواخر فیلم خوابتان خواهد برد. با اینحال فیلم ” کنسرت ” ارزش این را دارد که وقت خود را در اختیارش قرار دهید.

منتقد : میثم کریمی

کنسرت : Le concert