صفحه اصلی > نقد و بررسی فیلم خارجی : نقد و بررسی فیلم Rango ( رنگو )

نقد و بررسی فیلم Rango ( رنگو )

1
 


شاید اگر سرجیو لئونه یزرگ امروز زنده بود هیچ وقت فکر نمی کرد فیلمهایی که خیلی در ساخت آنها وسواس به خرج داده و معتقد بوده که فرهنگ اصلی آمریکاست، روزی تبدیل به سوژه انیمیشنی شود که قهرمان آن بجای شخصیت مرد بدون نام ،یک سوسمار دست و پاچلفتی باشد!. در گیر و دار فیلمهای
بی ارزشی که این روزها پشت سر هم اکران می شوند، انیمیشن رنگو فرصتی استثنایی است که ما بتوانیم از هنر فیلمسازی و زیبا شناسی سازندگان فیلم لذت ببریم. رنگو سوژه ی جدید و نابی برای روایت ندارد و ادعایی هم در اینباره ندارد، اما تمام هنر این انیمیشن این است که شخصیت هایی را خلق کرده که هر کدام به تنهایی می توانند سوژه یک انیمیشن مستقل باشند . شخصیت رنگو هم که سوسماری گیج و نادان است به خوبی می تواند با آن چهره مضحک خود، افراد کم سن و سال و حتی بزرگترها را به خنده وا دارد.


رنگو ( با صدای جانی دپ ) سوسماری است که در یک  گلخانه زندگی می کند. کار او این است که هر روز تعداد زیادی از افراد را سرگرم کند تا آنها هم از حرکات این سوسمار لذت ببرند و به وی دست تکان دهند. در یکی از همین روزها بر اثر بی احتیاطی صاحب رنگو، شیشه ایی که وی در آن قرار داشت شکسته می شود و حالا رنگو آزاد است به هرجایی که می خواهد برود. اما رنگو تابحال دنیایی خارج از محل زندگی اش را تجربه نکرده، بنابراین تصمیم می گیرد به توصیه های یک آرمادیلوی متفکر ( آلفرد مولنا ) به بیابان های خشک سفر کند تا اصل خویش را بیابد. رنگو بعد از ورود به یک بیابان بی آب و علف با یک سوسمار ماده به نام بینز (با صدای ایسلا فیشر ) آشنا می شود که قصد دارد تا مزرعه پدر خدا بیامرزدش  را از چنگال افرادی که قصد فروشش را دارند نجات دهد. رنگو برای کمک به بینز تصمیم می گیرد با توجه به توانایی های بالقوه ایی که در اجرای نمایش و بازیگری! دارد، خود را در نقش کلانتر جدید شهر جا بزند و نام ” رنگو ” را برای خود برگزیند تا از این طریق بتواند مزرعه مذکور را به بینز برگرداند. اما رنگو هیچ اطلاعاتی از کلانتر بودن و وظایف اش ندارد. بعلاوه اینکه گردن کلف های این شهر اصلا خوششان نمی آید شهر مامور قانون داشته باشد.

اولین نکته ای که در هنگام دیدن انیمیشن رنگو با آن روبرو می شوید فضا سازی های ناب آن است. کمتر در انیمیشنی شاهد بوده ایم که حیوانات در نقش گنگسترهای غرب وحشی حضور داشته باشند ( حداقل من یادم نمی آید ) و رنگو جزو نمونه های نادر به شمار می آید. علاوه بر غرب وحشی که به خوبی در شهر کثافت ( اسم شهر همین است! ) به تصویر کشیده شده، نباید از  موجودات یا شهروندان این شهر چشم پوشی کرد. شهروندان شهر همگی از آن دسته حیواناتی هستند که نمونه آن فقط در بیابان های خشک و بی علف پیدا می شود و شما می توانید همگی آنها را در این فیلم که مزین به هنر هفت تیرکشی نیز شده اند ملاقات کنید. یکی از این موجودات بیابانی که اتفاقا خیلی خوب از کار درآمده ، یک مار بزرگ است که کلاهی بر سر دارد و یکجورایی ابهت کلینت ایستوود را در خاطرم تداعی می کند! این مار بدذات در تمام زمان فیلم همواره برای رنگو دردسر درست می کند و به نظرم جذاب ترین شخصیت فیلم بع2د از رنگو همین مار خوش صداست!. اما خود شخصیت رنگو که جانی دپ به جای او صحبت می کند، سوسمار دست و پاچالفتی ایی است که بعضی مواقع هم از همه باهوش تر می شود. تمام بار کمدی فیلم بر روی این سوسمار است و تقریبا تمام شوخی های فیلم هم از زبان او خارج می شود. البته شما در هنگام تماشای این انیمیشن احساس خواهید کرد که رنگو بی شباهت به شخصیت جک اسپارو در فیلم دزدان دریایی کارائیبجانی دپ در آن بازی می کرد نیست؛ نوع گویش و رفتار رنگو شباهت های زیادی به جک اسپارو دارد و به نوعی می تواند پیش زمینه ای باشد برای رویارویی با جک اسپاروی واقعی که بزودی اکران خواهد شد. اما نکته جالب و شاید هم عجیب درباره انیمیشن رنگو این است که شوخی های آن به نحوی چیده شده که شاید برای افراد کم سن و سال مناسب نباشد؛ البته شوخی های فیلم برای نوجوانان مشکلی ایجاد نمی کند اما فکر نمی کنم  شوخی هایی نظیر باد شکم یا آرق زدن برای کودکان نکات آموزشی به همراه داشته باشد. بعلاوه این باید طبیعت غرب وحشی را هم اضافه کنم که در هر صورت هفت تیر کشی و دوئل جزو موارد لاینفک آن بوده و نمی توان این دو را از یکدیگر جدا کرد. البته با دیدن کودکی که به همراه مادرش در کنارم نشسته بود و دائما جمله : تفنگت را رو کن پسر! را تکرار می کرد به این نتیجه رسیدم که زمان نصیحت های دلسوزانه گذشته است و کودکان امروز برای خودشان یک پا جان وین هستند. که خود

از لحاظ گرافیکی رنگو یکی از بهترین های انیمیشن تا به امروز به حساب می آید. کیفیت بافت ها بی نظیر است و شما می توانید اوج ظرافت و چهره پردازی واقع گرایانه را در چهره اکثر شخصیت های داستان ببینید؛ در این بین رنگو به طبع از شخصیت های دیگر پر جزییات تر است. یکی دیگر از جلوه های چشم نواز فیلم نورپردازی آن است. با توجه به اینکه مکان وقوع اتفاقات فیلم در یک بیابان سوزان است( همان شهر کثافت! )، بالطبع نورپردازی می بایست به بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده می شد که خوشبختانه کمپانی Industrial Light & Magic در این مورد به هیچ عنوان کم کاری نکرده. رنگو را کمپانی پارامونت با همکاری شرکت “صنعت نور و جادو” (Industrial Light & Magic) ساخته است. رد پای کمپانی با سابقه Industrial Light & Magic را می توان به راحتی در اکثر فیلمهایی که در این چند سال اخیر در آنها جلوه های ویژه بکار رفته مشاهده کرد اما این اولین بار است که این کمپانی یک انیمیشن کامپیوتری بلند را تولید کرده. رنگو از لحاظ بصری نمونه خوبی برای رقابت با انیمیشن های کمپانی عظیم پیکسار است؛ پیکساری که در این چند سال اخیر به معنای واقعی کلمه بی رقیب بوده است.

رنگو انیمیشن جذابی است که اگرچه در روایت داستان و شوخی های ناب به پای پیکسار نمی رسد اما دارای محیطی متفاوت از انیمیشن های روز است که البته پیامهای اخلاقی چندانی هم در آن وجود ندارد!.  رنگو انیمیشن جذابی است که دیدن آن را به همه افراد با هر شرایط سنی توصیه می کنم ( با توجه به عکس العمل های کودکی که در هنگام تماشای فیلم در کنارم نشسته بود، به این نتیجه رسیدم که دیدن رنگو برای کودکان مشکلی ندارد!).

منتقد : میثم کریمی 4_star

 

 

رنگو : Rango 3

کارگردان : Gore Verbinski

نویسنده : John Logan ، John Logan

بازیگران :

Johnny Depp  …  Rango / Lars (voice))

Isla Fisher  …  Beans (voice)

Abigail Breslin  …  Priscilla (voice)

Ned Beatty  …  Mayor (voice)

و……………

ژانر : انیمیشن

درجه نمایش :  PG( مناسب برای افراد بالای 7 سال)

زمان : 107 دقیقه

 

اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها