کارگردان فیلم سینمایی «خداحافظی طولانی» گفت: آنقدر در روستا زندگی کردم که در سال 65 در دشت مغان روستائیان مرا عضو شورای حل اختلافشان کردند و دعواهای روستائیان را حل و فصل می‌کردم. من این آدمم، نه آدم مرفه بی‌درد برج عاج نشین.
به گزارش مووی مگ به نقل از فارس،فرزاد موتمن را همه با فیلم «شبهای روشن» می‌شناسند فیلمی که هنوز با گذشت بیش از یک دهه از آن به عنوان بهترین اثر موتمن و البته سینمای ایران در دهه هشتاد نام می‌برند،موتمن در فیلم جدید خود «خداحافظی طولانی» به سراغ ژانری متفاوت به لحاظ سابقه سینمایی خود رفته و در این تجربه نیر موفق بوده،چرا که فیلم با بازی گرفتن از سعید آقاخانی در یک نقش کاملا جدی و متفاوت توانست سیمرغ بهترین بازیگر جشنواره را کسب کند.اما ممکن است عده‌ای گمان کنند موتمن چرا به سراغ فضای کارگری و ساختن فیلمی در این حیطه برود.
موتمن در پاسخ به این سوال گفت:من در اواخر دهه شصت مستند سازی را شروع کردم و نزدیک به چهل مستند ساختم. تمام این مستندها در دورترین نقاط این مملکت ساخته شد. از دشت مغان تا ایراندگان در بلوچستان ، تا چهار محال و بختیاری و غیره درهمه جای ایران مستند ساختم. در این سالها بیشتر در روستاهای مرزی زندگی کردم . آنقدر در روستا زندگی کردم که در سال 65 در دشت مغان روستائیان مرا عضو شورای حل اختلافشان کردند و دعواهای روستائیان را حل و فصل می کردم . من این آدمم، نه آدم مرفه بی درد برج عاج نشین .
کارگردان «شبهای روشن» تصریح کرد:فکر می‌کنم طبقه کارگر را کما و بیش می شناسم. البته بخشی ازکارم تجربه و بخشی تحقیق میدانی درباره شخصیت فیلمهایم است و بخش مهم دیگر تخیل است. در فیلمسازی یک چیزهایی با تخیل به فضا و شخصیتها اضافه می‌شود . فکر می‌کنید این کاراکتر در چنین شرایطی این نوعی عمل می‌کند. موقعی که سعید آقا خانی که نقش یحیی را بازی می‌کند. او هم یک شناختی از کارگر کارخانه و آدمی که یک سال زندان بوده دارد. بنابراین سعی می کند که درست نقش را ازکار دربیاورد. صحنه هایی از بازی سعید آقاخانی را خیلی دوست دارم مثلا زمانی که با زن مورد علاقه اش به مغازه فالوده فروشی می‌روند.
