پس از نمایش فیلم « بادیگارد » به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا، این کارگردان در نشست خبری صحبت های جالبی بر زبان آورد. گزیده ای از صحبت های ابراهیم حاتمی کیا در این نشست خبری :
*اصلا نقطه عطفی در کار نیست. این هجدهمین فیلمم است. من روال عادی فیلمسازی ام را طی می کنم و مثل همین نظام و وانقلاب مسیر من هم رو به تکامل بوده
*حال این جشنواره برایم سال 65 ارا تداعی می کند. اولین فیلمم هویت همراه شد با عملیات کربلای پنج که من جشنواره بودم و آنها در عملیات و من خجالت می کشیدم و الآن من اینجا هستم و بسیاری از دوستان مستندساز در سوریه هستند.
*فیلمبرداری سه ماه طول کشید و من اصرار داشتم اکشن صحنه ها در بیاید و پرویز پرستویی هنوز بابت آسیب هایی که در فیلم دیده فیریوتراپی می رود
*شاید با دیدن ظاهر. فیلم بگویید این فیلم جلوه ویژه ای ندارد اما این فیلم مدیون و مملو از جلوه های ویژه است
*متاسفانه به علت شرایط تولید، فیلم ها جنس آپارتمانی پیدا کردند و خیلی ساده شدند و من سعی کردم از اکشن در فیلم استفاده درستی بکنم
*ابراهیم حاتمی کیا به عزیز الله حاجی مشهدی: یک کم از منتقدان بگویید و بگویید چرا بعضی از همکارنتان اینقدر مریض اند
*سازمان انرژی اتمی محبت کردند و اجازه دادند در لوکیشن کار کنیم و اسپانسر فیلم نیست
*ماشین ها را اجاره کردیم و هیچکدام اسپانسر فیلم نیستند و روزی 800 هزار تومان اجاره آن بنز بود
*من نقد شخصیت سیاسی و منش سیاسی را مطرح می‌کنم و این مساله جدی من است و روی آن تاکید دارم و ربطی به این دولت و آن دولت ندارد.
*من آن جمله را در مورد فرش قرمز نگفتم و آن بی‌اخلاقی سایت است که بعد به آن اشاره کردم. آدم چه‌کار می‌تواند بکند وقتی می‌بیند حرفی در این فضاها می‌پیچد. دوست دارم تحقیق کنم و ببینم نفر اول چه کسی بود که این حرف را زد و کدام خبرنگار این را منعکس کرد. این بی‌انصافی و بی‌اخلاقی است. جدای از این بحث در مورد فرش قرمز من نه حال آن را دارم، یعنی خیلی علاقه به این فضا و دلامب و دولومب‌هایی که راه می‌افتد ندارم و حتی خجالت می‌کشم. پرویز هم چنین حالی مانند من دارد. من به بچه‌ها نگفتم نروید، اما گفتم حال من با رفتن روی فرش قرمز خوش نیست. اگر برای بعضی‌ها کراوات مکروه است و برای بعضی حرام، برای من راه رفتن روی فرش قرمز حرام است به خصوص در خود کشورم.
*من هم تاکید دارم، فضای نمایش بسیار آبرومندانه بود و برای بهروز غریب‌پور بسیار احترام قائلم و به هیچ عنوان قصد بی‌احترامی به کسانی که می‌ایستند روی فرش و عکس می‌اندازند ندارم. این احوال من و پرویز است و اصلا نمی‌خواهم به کسی بی‌احترامی کنم.
