به گزارش مووی مگ به نقل از صبا، رای‌دهندگان بریتانیایی در همه‌پرسی پنج‌شنبه تصمیم به خروج از اتحادیه اروپا گرفتند؛ هرچند نسبت موافقان و مخالفان چنین تصمیمی خود محل اختلافات بسیاری شده اما در هر صورت، به زودی شاهد تاثیرات «برکسیت» (Brexit) بر بخش‌های مختلف از جمله صنعت سینما و تلویزیون بریتانیا خواهیم بود.
در ادامه هفت پیامد منفی چنین تصمیمی را به نقل از ورایتی می‌خوانید.
نخست این که احتمالا نتیجه این همه‌پرسی، مُهر پایانی خواهد بود بر حمایت مالی «مدیا پروگرام» (Media Program) یکی از نهادهای اتحادیه اروپا که تامین بودجه و سرمایه‌گذاری در حوزه‌های سینما، تلویزیون و رسانه‌های دیجیتال را برعهده دارد. این اتفاق به‌ویژه تامین سرمایه در حوزه سینما از جمله آموزش، تولید فیلم، تولید مشترک، جشنواره‌ها و پخش فیلم‌های اتحادیه اروپا در بریتانیا و به عکس پخش فیلم‌های بریتانیایی در اروپا را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
یک نمونه از حمایت‌های «مدیا پروگرام»، تخصیص بودجه 40 میلیون پوندی (44.3 میلیون دلاری) به پخش 84 فیلم بریتانیایی در دیگر کشورهای اروپایی در سال‌های 2014 و 2015 است. نمونه دیگر، تامین بودجه ساخت درام اجتماعی «من، دنیل بلیک» برنده نخل طلای جشنواره کن امسال است. کمپانی «سیکس‌تین فیلمز» (Sixteen Films) با دریافت بودجه‌ای برابر با 172.8 میلیون پوند (191 میلیون دلار) برای چهار پروژه سینمایی از جمله جدیدترین ساخته کن لوچ فیلمساز بریتانیایی یکی از شرکت‌های فیلمسازی تحت حمایت «مدیا پروگرام» بوده است.
دوم این پرسش مطرح می‌شود که از حالا به بعد تکلیف سهمیه متنوع تولیدات اروپایی در شبکه‌های تلویزیونی سراسر این قاره به کجا می‌انجامد. سریال‌های انگلیسی از جمله تولیداتی که با هدف پخش همزمان از شبکه‌های امریکایی ساخته می‌شوند، تاکنون به عنوان برنامه‌های تلویزیونی اتحادیه اروپا تعریف شده‌اند. نمونه اخیرش تریلر جاسوسی «مدیر شب» (The Night Manager) است که براساس یکی از رمان‌های جان لوکاره ساخته شده و به صورت همزمان از شبکه‌های بی‌بی‌سی و ای‌ام‌سی روی آنتن رفته است. ممکن است در آینده چنین امکانی از بین برود و در ضمن شبکه‌های تلویزیونی اروپا برنامه‌های محدودتری را در مقایسه با گذشته خریداری کنند که این امر می‌تواند به کاهش نرخ خرید تولیداتی از این دست، منجر شود.
سوم مسئله صدور ویزا و اجازه کار برای بازیگران، عوامل سازنده و تهیه‌کنندگان اروپایی که برای فعالیت به بریتانیا می‌روند مطرح است و همچنین بریتانیایی‌هایی که برای کار به کشورهای اتحادیه اروپا سفر می‌کنند و احتمالا از حالا به بعد با دشواری‌های بیش‌تری روبه‌رو خواهند بود.
چهارم این که در جلسات آینده اتحادیه اروپا، زمانی که درباره مسایلی مانند استراتژی بازار دیجیتال تصمیم‌گیری خواهد شد بریتانیا فاقد کرسی خواهد بود.
پنجمین تاثیر این جدایی می‌تواند در دراز مدت به سقوط ارزش پوند در برابر نرخ دلار و یورو بیانجامد و به این ترتیب، برای هالیوود و دست‌اندرکاران صنعت سینمای اروپا ساخت تولیدات سینمایی در بریتانیا ارزان‌تر تمام خواهد شد که البته این امر می‌تواند تاثیرات مثبتی به دنبال داشته باشد. از طرف دیگر، پیامدهای چنین اتفاقی دامن‌گیر پخش‌کنندگان بریتانیایی خواهد شد؛ کاهش نرخ پوند باعث بالا رفتن هزینه خرید فیلم‌های خارجی خواهد شد، به‌ویژه این که بیش‌تر معاملاتی از این دست در عوض پرداخت دلار یا یورو انجام می‌گیرند. در عین حال، نرخ بلیت سینماهایی که به نمایش تولیدات هالیوود و یا پخش‌کنندگان غیربریتانیایی اختصاص دارند، با افزایشی چشمگیر روبه‌رو خواهد شد.
ششم این که صنعت سینما و تلویزیون بریتانیا دیگر در قید و بند قوانین مربوط به «یارانه‌های دولتی» اتحادیه اروپا نخواهد بود؛ قوانینی که تعیین‌کننده نحوه استفاده از کمک‌های دولت و دیگر نهادهای مالی در ساخت تولیدات سینما و تلویزیون هستند. در این صورت، چه بسا دولت بریتانیا بتواند در این زمینه خودش را نسبت به سایر کشورهای اروپایی بالا بکشد. هر چند، در حال حاضر تمامی این اما و اگرها در محدوده گمانه‌زنی است و هیچ‌کس مطمئن نیست در آینده چه اتفاقی رخ خواهد داد. بعد از همه‌پرسی روز پنج‌شنبه، دست‌کم تا دو سال آینده بریتانیا درگیر مذاکرات پرتنش مربوط به جدایی از اتحادیه اروپا خواهد بود.
و بالاخره هفتمین و واپسین پیامد خروج از اتحادیه اروپا (موسوم به «برکسیت») که باز هم تبعات منفی به دنبال خواهد داشت، دوره طولانی بلاتکلیفی و پادرهوایی است. این امر به خودی خود، آسیب‌های جبران‌ناپذیری بر پیکر صنعت سینما و تلویزیون بریتانیا وارد می‌کند که به طور طبیعی باید از سال‌ها قبل برایش برنامه‌ریزی می‌شد.
