سیروس الوند با بیان این که نباید به بهانه سیاه نمایی از واقعه نگاری دور شویم گفت: هنرمندان باید هر لکه وسیاهی که در سطح جامعه می بینند را مطرح کنند، زیرا سینمای خنثی نمی تواند تغییری در جامعه ایجاد کند.
دومین نشست تخصصی چهارمین جشنواره فیلم پلیس با عنوان «پیشگیری اجتماعی درمتن» با حضورسیروس الوند(فیلمساز)،سهیلانجم(مترجم وپژوهشگر)،سید سعیدرحمانی(فیلمنامه نویس)،حسن انصاریان(فیلمنامه نویس) ،بهرام بیات(کارشناس ارشد امور اجتماعی و انتظامی)عصر دیروز در سالن شماره ۳ سینما فلسطین برگزار شد.
در ابتدای این نشست ،سهیلا نجم با بیان این که درد و بیان درد نشانه درمان است و تاهنرمندی درد را احساس نکند نمی تواند درد را به تصویر بکشد،گفت:هیچ جامعه ای بدون درد نیست و ما باید به نشانه های آن در جامعه توجه کنیم تا به صورت فاجعه بروز نکند.
وی ادامه داد:برای آن که آسیب ها ریشه نکند وجامعه را دربرنگیرد باید در رابطه با آن حرف زد و آینه وارآنها را مطرح کردو چه آینه ای شفاف تر از سینما و تلویزیون برای بیان معضلات اجتماعی وجود دارد.
این پژوهشگر با بیان این که طرح آسیب و چگونگی پرداختن به آن بسیار قابل توجه است گفت :گاهی پرداخت های اشتباه در آثار نمایشی سبب می شود گرایش به آن افزایش پیدا کند.
سعید رحمانی فیلمنامه نویس نیز در این نشست سینما را رسانه ای قدرتمند برای بیان معضلات و آسیب های اجتماعی دانست و گفت:با پشتوانه این قدرت سینما می تواندبا جسارت در ژانر اجتماعی حضور پیدا کند.
او ادامه داد: می توان آثار سینمایی که به موضوعات اجتماعی می پردازند را در سه گروه دسته بندی کرد، فیلم هایی که مسائل را سربسته طرح می کنند که مخاطب را بیشتر از آن که آگاه کند در معرض آسیب قرار
می دهد ،آثاری که تماشاگر را از حضور در جغرافیای جرم می ترساند و باتوصیف تبعات سنگین جرم قصد دارد فرد را ازانجام خطا دور نگاه دارند که این گروه از فیلم ها نیز نمی توانند به هدف پیشگیری نزدیک شوند.
رحمانی با بیان این که آثاری می توانند از بروز آسیبها پیشگیری کنند که امکان تجربه حسی از واقعیت را فراهم کنند گفت :در این گونه آثار مخاطب درناخوداگاه خود بدون آن که این موقعیت رادر عمل تجربه کرده باشند حس می کند.
این فیلمنامه نویس معتقد است: این گونه آثارهستند که می توانند جامعه را نسبت به معضلات اجتماعی واکسینه کنند.
سیروس الوند، داورجشنواره که با فیلم سینمایی پرتقال خونی دربخش اصلی جشنواره حضور دارد نیز دراین نشست با بیان این که نباید به بهانه سیاهنمایی از واقعه نگاری دور شویم گفت :هنرمندان باید هر لکه وسیاهی که در سطح جامعه می بینند را مطرح کنند. زیرا سینمای خنثی نمی تواند تغییری در جامعه ایجاد کند.
بهرام بیات «کارشناس امور اجتماعی و انتظامی» نیز باتاکید بر این که پلیس باید از دادن پیام های مستقیم برای پشگیری از وقوع جرم پرهیز کند گفت :زمانی که ما به طور مستقیم در مقابل مخاطب قرار می گیریم و از آنها
می خواهیم در شبکه های هرمی عضو نشوند آنها گمان می کنند پشت این درخواست چه نفعی نهفته است و بیشتر ترغیب می شوند که به سوی این اعمال روی بیاورند . ما باید از زبان هنر و سینما برای کمک به انتقال این مفاهیم استفاده کنیم .
حسن انصاریان ،فیلمنامه نویس هم از سخت گیری هایی که در حوزه فیلمنامه نویسی اجتماعی وجود دارد گلایه کرد و گفت: فیلمنامه نویسان از اولین گروه هایی هستند که از مشکلات اجتماعی آگاه می شوند اما داستانی که بر اساس این دانسته ها می نویسند سریع زیر تیغ می رود.
بیات نیز در پایان این نشست با بیان این وظیفه هنرمندان در قبال آسیب های اجتماعی روشنگری است گفت: برخی از ممیزی ها در ذهن هنرمندان شکل گرفته و در عمل محدودیتی وجود ندارد. متاسفانه آثاری که در حوزه آسیب های اجتماعی ساخته می شود از پشتوانه پژوهشی برخوردار نیست که باید در این زمینه تلاش بیشتری کرد.
ایسنا
