مرگ قصه
«مرگ ماهی» فیلمی از روحا… حجازی است که «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» و «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» را از او دیدهایم. «مرگ ماهی» قبل از اکران با شکایت مهناز افشار از کارگردانش سر زبانها افتاد و با مجادله رسانهای حجار و حجازی مورد توجه قرار گرفت، اما اکران آرامی داشت و توجه مخاطبان را جلب نکرد. فیلم تکمیل سهگانه حجازی درباره روابط آدمها و بیبهره بودن جامعه از مهارتهای ارتباطی موثر برای رفع کدورتها و سوءتفاهمهاست. فیلمی که پر از بازیگران خوب و شناخته شده است و عوامل پشت دوربینش اعم از فیلمبردار و تدوین کننده هم از بهترینهای سینمای ایران هستند اما خود داستان فیلم کمترین کشش و تعلیق ممکن برای همراه کردن مخاطب را دارد. قصه فرزندان یک خانواده که دورهم جمع شدهاند تا به وصیت عجیب مادرشان که تازه فوت کرده عمل کنند اما درباره مفاد این وصیت و چگونگی عمل به آن با هم اختلاف نظر دارند. فیلم ریتمی آرام دارد و روایت خطی آن در سه روز میگذرد. طراحی صحنه فیلم پر از حس خوب است و موتیفهای ثابتی هم در معرفی شخصیتها وجود دارد مثل نوجوان گستاخ و…
من
فیلم «من» اثر سهیل بیرقی هم از فیلمهای تازه شبکه نمایش خانگی است که با بازی متفاوت لیلا حاتمی و حضور نسبتاً متفاوت بهنوش بختیاری روایت چند روز زندگی یکی از متفاوتترین شخصیتهای سینمای ایران است. آذر یک کارچاقکن است که از راه خلاف خوب پول درمیآورد، اما هیچ استفادهای از پولهایش نمیکند. با مشتریانش برخوردهای عجیبی دارد و دو مشاور عجیب هم دارد که او را از صحت درخواست مشتری و بی خطر بودن ارائه خدماتش مطمئن میکنند. فیلم چرخش خاص و گره ویژهای ندارد و مثل یک ناظر بیطرف راوی خودویرانگری شخصیتی است که انگار با کار کردن و پول گرفتن و به جان هم انداختن آدمها آرام میشود اما خودش هم خوب میداند که از این رفتار عجیب خسته شده و … راستی یکی از متفاوتترین پلیسهای سینمای ایران هم در این فیلم حضور دارد. شاید نوع روایت فیلم را نپسندید اما قطعاً بین آثار یکنواخت و تکراری این روزها تماشای فیلم «من» تجربه متفاوتی است.