ژان مورو بازیگر فیلم‌های “شب” و “ژول و ژیم” و یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های سینمای فرانسه از دنیا رفت.
به گزارش مووی مگ به نقل از هنرآنلاین، ژان مورو که شاید بیش از همه برای نقش خود در فیلم “ژول و ژیم” به کارگردانی فرانسوا تروفو شهرت داشت، نیمه‌شب یکشنبه در خانه خود در پاریس درگذشت. او ۸۹ ساله بود.
مورو در دوران کاری خود که حدود ۶۰ سال طول کشید در سینما و تلویزیون حضوری فعال داشت و با فیلمسازانی سرشناس از جمله لویی مال، اورسن ولز، جوزف لوزی، فرانسوا تروفو، ویم وندرس، میکل آنجلو آنتونیونی، تئو آنجلوپولوس، ژان لوک گدار، لوئیس بونوئل، ژاک دمی، الیا کازان و ژان رنوار همکاری کرد.
او در ۱۹۶۰ برای فیلم “مودراتو کانتابیله” برنده جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم کن شد. برگزارکنندگان جشنواره کن همچنین در سال ۲۰۰۳ با اعطای جایزه نخل طلای افتخاری از مورو تقدیر کردند. او در سال ۱۹۹۲ جایزه شیر طلای یک عمر دستاورد جشنواره فیلم ونیز را گرفت و در ۲۰۰۰ جایزه خرس طلای افتخاری جشنواره فیلم برلین را دریافت کرد.
امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه به مورو ادای احترام کرد و گفت او “تجسم سینما” و فردی خاص بود که همیشه در برابر امور تثبیت‌شده طغیان می‌کرد.
مورو متولد ۲۳ ژانویه ۱۹۲۶ در پاریس بود. او فرزند یک دختر کر انگلیسی و یک بارمن فرانسوی بود. او در دانشکده ملی هنرهای دراماتیک درس خواند و از ۱۹۴۷ وارد دنیای تئاتر شد.
لویی مال در ۱۹۵۷ مورو را در نسخه فرانسوی نمایش “گربه روی شیروانی داغ” دید و برای بازی در اولین فیلمش “آسانسور به سوی قتلگاه” (۱۹۵۸) انتخاب کرد. مال همان سال فیلم “عشاق” را با بازی مورو ساخت و با این فیلم بازیگر جوان فرانسوی به شهرت رسید.
او در این فیلم نقش زن را بازی کرد که همسرش را به خاطر مردی جوان‌تر ترک می‌کند. این داستان در زمان خودش جنجالی بود و نمایش فیلم در تعدادی از شهرهای آمریکا ممنوع اعلام شد. مورو سپس در “روابط خطرناک” ساخته روژه وادیم بازی کرد که این فیلم هم سانسور شد، اما در فرانسه.
مورو بازیگری پرکار بود و تا هشتاد و چند سالگی به کار بازیگری ادامه داد. از دیگر فیلم‌های او می‌توان به “شب” (میکل آنجلو آنتونیونی، ۱۹۶۱)، “محاکمه” (اورسن ولز، ۱۹۶۲) “خاطرات یک مستخدم” (لوییس بونوئل، ۱۹۶۴) و “مادموازل” (تونی ریچاردسن، ۱۹۶۶) اشاره کرد.
او پیشنهاد مایک نیکولز برای بازی در نقش خانم رابینسن در فیلم “فارغ‌التحصیل” را رد کرد و در عوض در فیلم “عروس سیاه‌پوش” (۱۹۶۸) که ادای احترام به آلفرد هیچکاک بود، بار دیگر با تروفو همکاری کرد.
مورو در ۱۹۹۲ برای فیلم “بانوی پیر که در دریا قدم زد” برنده جایزه سزار بهترین بازیگر زن شد.
مورو دو بار ازدواج کرد، بار اول با ژان-لویی ریشار کارگردان و فیلمنامه‌نویس (۵۱-۱۹۴۹) و بعد با ویلیام فریدکین کارگردان آمریکایی (۷۹-۱۹۷۷). پسر او ژروم ریشار نیز بازیگر است.
