تیم رابینز بازیگر امریکایی فیلم «رستگاری در شاوشنگ» که به تازگی با حضور در افتتاحیه جشنواره فیلم کارلووی واری و انتقاد تند و تیز از دونالد ترامپ جنجال‌ساز شده بود، در مصاحبه اخیرش حرف‌های تازه‌ای زده است. رابینز که در مراسم افتتاحیه رییس جمهور امریکا را «هیولا» خوانده بود در گفت‌وگو با نشریه هالیوود ریپورتر تاکید کرده مشکل دنیای سیاست در حال حاضر تنها محدود به یک نفر نیست و بیرون انداختن ترامپ از کاخ سفید دردی را دوا نمی‌کند.
به گزارش مووی مگ به نقل از آی سینما، جمعه گذشته، برگزارکنندگان پنجاه و سومین جشنواره فیلم کارلووی واری که این روزها در حال برگزاری است با اهدای جایزه افتخاری گوی بلوری به کارگردان و بازیگر 59 ساله امریکایی از او به پاس خدماتش به صنعت سینما قدردانی کردند. زمانی‌که رابینز برای دریافت جایزه‌اش به روی صحنه آمد از دونالد ترامپ به خاطر جدا کردن کودکان مهاجر از والدین‌شان شدیدا انتقاد کرد. سخنرانی عمومی رابینز در انتقاد از سیاست‌های غیر انسانی رییس جمهور امریکا و «هیولا» خواندن ترامپ توسط او، خیلی‌ها را شگفت‌زده و غافلگیر کرد.
با این حال، بازیگر باسابقه امریکایی در ارجاع به اظهارات اخیرش به هالیوود ریپورتر گفته تصورش این نیست که «بیرون کشیدن ترامپ از کاخ سفید» به حل مشکلات سیاست داخلی ایالات متحده کمکی کند.
رابینز تاکید کرده مشکل بزرگ‌تر از این حرف‌هاست و فقط به یک فرد خاص محدود نمی‌شود: «به نظرم این معضلی است که تازه دارد خودش را نشان می‌دهد و دلیلش هم استراتژی و پروپاگاندای سی چهل ساله‌ای است که راه را برای رسیدن آقای ترامپ به مقام ریاست جمهوری هموار کرده است. گمان نمی‌کنم بیرون انداختن او از کاخ سفید این مشکل را حل کند. مشکلی که در نظام سیاسی و رسانه‌های ما عمیقا ریشه دوانده است.»
او در ادامه حرف‌هایش این موضوع را مطرح کرده که مسائل مربوط به آزادی و برابری در امریکا دغدغه همیشگی‌اش بوده است. رابینز ضمن یادآوری این نکته که قانون‌شکنی مطبوعات و رسانه‌ها از دوران ریاست جمهوری رونالد ریگان در اوایل دهه 1980 در امریکا آغاز شد، توضیح داده: «در دوران زمامداری کلینتون بود که مولتی‌میلیاردرها اجازه یافتند رادیو و تلویزیون را بخرند و هر چه را که دل‌شان می‌خواست تولید کنند.»
به عقیده بازیگر باسابقه هالیوود، رسالت هنرمندان و فیلمسازان لزوما مخالفت با ترامپ نیست، بلکه «روایت داستان‌هایی است که بازتاب‌دهنده حقیقت‌اند، روایت داستان‌هایی که عموما بیان نمی‌شوند.» رابینز با لحنی طعنه‌آمیز اضافه کرده: «اگر هنرمندان قدرت تاثیرگذاری ندارند، پس چه نیازی هست که محافظه‌کاران و تندروها تا این حد انرژی و وقت صرف به حاشیه راندن هنرمندان کنند.»
