شاید برای خیلی از افراد این موضوع که چگونه بعضی بازیگران تا حد زیادی در دنیای نقش خود وارد می‌شوند، عجیب باشد؛ اما اکنون این مسئله حل شده است.
به گزارش مووی مگ به نقل از ایسنا، این سوال برای پژوهشگران نیز سال‌ها مطرح بوده است، به همین دلیل آنها برای پی بردن به آن اخیراً مطالعه‌ای را انجام داده‌اند.
پژوهشگران دانشگاه مک‌مستر (McMaster University) کانادا در مطالعه اخیر خود دریافته‌اند فعالیت مغز بازیگران بسته به نقشی که در حال ایفای آن هستند، متفاوت است.
استیون براون (Steven Brown) نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه مک‌مستر گفت: به نظر می‌رسد زمانی که بازیگران در حال ایفای نقش هستند، خود را سرکوب می‌کنند، تقریباً مثل اینکه شخصیت فیلمنامه، بازیگر را تحت کنترل خود قرار می‌دهد.
براون و همکارانش طی این مطالعه ۱۵ بازیگر تئاتر را که در حال تمرین برای بازی نمایش «رومئو و ژولیت» نوشته ویلیام شکسپیر بودند، مورد بررسی و آزمایش قرار دادند. طی این آزمایش آنها ابتدا چند سوال از بازیگران در مورد نقشی که قرار است بازی کنند، پرسیدند؛ سپس در گام بعدی، پژوهشگران سوالات مختلفی از هر بازیگر پرسیدند و مغز آنها را طی مراحل مختلف در آزمایشگاه اسکن کردند.
هنگامی که بازیگران درون اسکنر ام. آر. آی قرار داشتند، از آنها خواسته شد تا به پاسخ چند سوال که درباره نمایش مذکور است و بر روی صفحه نمایش ظاهر می‌شد، فکر کنند. از هر یک از بازیگران سوالات مختلفی پرسیده شد، اما از آنها خواسته شد که در هر سوال علاوه بر نظر شخصی خود در سه جایگاه دیگر نیز قرار گیرند و پاسخ دهند. اولین پاسخ نظر شخصی خودشان بود، در دومین پاسخ آنها باید خود را به جای نزدیک‌ترین دوست خود قرار می‌دادند و می‌گفتند واکنش او نسبت به این سوال چه خواهد بود، در گام سوم آنها باید در نقش همان عشاق قرار می‌گرفتند.
آخرین کاری که آنها باید انجام می‌دادند، این بود که نظر شخصی خود را با لهجه انگلیسی بیان کنند (از آن‌جایی‌که تمام شرکت کنندگان این آزمایش اهل کانادا بودند، لهجه کانادایی داشتند.)
پس از اتمام آزمایش، پژوهشگران دریافتند فعالیت مغز بسته به موقعیتی که شخص در آن قرار می‌گیرد، تغییر می‌کند.
پژوهشگران دریافتند هنگامی‌که بازیگران ابتدا نظر شخصی خود را بیان می‌کنند و سپس در جایگاه دوست صمیمی خود قرار گرفته و به جای او فکر می‌کنند، یک افت در اسکن فعالیت بخش قشر پیش‌پیشانی مغز ایجاد می‌شود.
اما نکته جالب مطالعه این بود که پژوهشگران گفتند هنگامی‌که افراد خود را به جای رومئو و ژولیت قرار می‌دادند، ما شاهد افزایش فعالیت بخش پیش‌گوه مغز آنها بودیم. این بخش از مغز با آگاهی و جنبه‌های توجه مرتبط است.
پیش‌گوِه یا پرکونئوس (Precuneus) بخشی از لوب آهیانه‌ای بالایی در مغز است. پیش‌گوه در درز طولی میانی بین دو نیم‌کره مغزی پنهان شده است. پیش‌گوه را گاه به عنوان ناحیه داخلی قشر آهیانه‌ای بالایی توصیف می‌کنند. پیش‌گوه مسئول حافظه چندبخشی، پردازش دیداری-فضایی و خودآگاهی است.
بنابراین پژوهشگران نتیجه گرفتند مغز افراد بسته به موقعیت‌هایی که در آن قرار می‌گیرند، فعالیت متفاوتی دارد. یافته‌های این مطالعه در مجله Royal Society Open Science منتشر شد.
