بعد از پایان بحث برانگیز و پرتعلیق سریال دروغهای کوچک بزرگ (Big Little Lies) در فصل اول به عنوان مخاطب سریال اگرچه از فرجام نیروی شر و خبیث داستان احساس خشنودی و رضایت داشتیم اما همواره در گوشه ای از ذهنمان این سوال مطرح بود که به راستی مرتکب شدن چنین رفتاری چه نتایج و عواقبی را در پی خواهد داشت؟ آیا واژه عدالت درنهایت دامان شخصیتهای گرفتار در هیولای افسردگی را خواهد گرفت یا گذشت زمان همه چیز را ختم بخیر خواهد کرد؟ دروغ و پنهان کاری را تا کجا و به چه قیمتی می توان ادامه داد؟
سازندگان سریال « دروغ های کوچک بزرگ » در فصل دوم تاکید می کنند قرار نیست شخصیتهای غمگین و پر غصه قبلی روی آرامش را ببینند و شرایط عادی را تجریه کنند. «دروغ های کوچک بزرگ » درفصل دوم بار دیگر بر چهره خشن و بیرحم زندگی تاکید می کند. گویا در این سریال قرار نیست کابوس ها به پایان برسند. از حضور شوم خانم مری لوییز (مریل استریپ) در شهر گرفته تا رابطه تیره و رو به زوال رفته مدلین (ریس ویترسپون) با همسرش و گرفتاری مالی و بحث ورشکستگی رناتا (لورا درن) و از همه مهمتر عذاب وجدان و گوشه گیری بانی (زویی کراویست) همگی نشان از آن دارند سریال در فصل دوم نیز شرایط را بر شخصیتها سخت و طاقت فرسا میکند.
مهمترین دستاورد و ویژگی فصل دوم در بروز چهره دیگر سلست (نیکول کیدمن) و نمایش بازی متفاوت اوست. خانم کیدمن در این فصل از آن موجود ضعیف و آسیب پذیر و مورد تهاجم قرار گرفته فصل قبل تبدیل به زنی خشن و افسار گسیخته و خروشان میشود که در لحظاتی ثابت میکند در بروز خشونت و اعمال قدرت به دیگران میتواند همپای همسر سابقش عمل کند. قوس شخصیتی سلست با مقدمه چینی و نمایش جزییات پرداخت میشود تا درست به مانند فصل نخست بهترین و درگیر کننده داستان دراین فصل هم متعلق به او باشد.به واقع مخاطبی که شرایط قبل سلست و تغییرات کنونی زیست او را مشاهده میکند به خوبی با بخش تاریک و تباه شده او روبرو شده و درجایی از خود میپرسد آیا سلست مادری ایده آل است یا نمیتوان مسئولیت اداره فرزندانش را به او سپرد.
حضور خانم استریپ نه تنها اعتبار و عیار تیم بازیگری سریال را ارتقا بخشیده (رفتار خونسرد و با اعتماد بنفس او در تقابل با روحیه پرخاشگرانه دیگران، خنده و نگاهی که به طرف مقابل حالت تمسخر را القا می کند در مقابل سکانسهایی که در موضع ضعف قرار می گیرد و هراسان به سلست التماس میکند) بلکه حضور مرموز و پر تعلیق او مخاطب را هرلحظه نسبت به سرنوشت دیگر شخصیتها و روند ادامه داستان نگران می کند. فارغ از استریپ که حضور پررنگی در داستان دارد،نیکول کیدمن بنا به تغییرات شخصیتی خود بازی متفاوتی در فصل دوم « دروغ های کوچک بزرگ » نسبت به قبل ارائه می دهد .کیدمن در لحظاتی درموضع قدرت قرار میگیرد و با لحن پرخاشگر خود و نگاه نافذ خود چشمها را به خود خیره میکند. برای مثال دو سکانس پایانی مربوط به دادگاه را به یاد آورید که دریکی از آنها کیدمن خسته از نکبت زندگی خود شروع به اعتراف به مشکلات و رفتار غلط خویش میکند و در مقابل در جلسه ای که مشغول دفاع از خود است با اعتماد بنفس سخن میگوید. قاطع راه میرود و با ترکیب نحوه بیان کلمات و مصمم بودن در اجزا چهره خود سکانس را از آن خود میکند.
سریال به لحاظ بصری نیز وام دار فصل قبلی است. آشکارا حضور نماهای مربوط به موج های خروشان دریا، صخره های سنگی و برخورد این دو به یکدیگر در این فصل نیز حضور پررنگی دارند. از نمایش در تیتراژ اولیه گرفته تا زمانی که سریال قرار است به جوش و‌خروش و التهاب درونی شخصیتها بپردازد این نماها حضور خود را اعلام میکنند.
به رسم فصل قبل و دیگر سریال درخشان HBO (اجسام تیز) برش نماها و نحوه نمایش کابوسها چشمگیر و دکوپاژ شده هستند. آشکارا نماهای مربوط به قتلی که درپایان فصل قبل رخ داده در این فصل در چند مقطع تکرار می شوند تا مخاطب تمام شخصیتها را درگیر این کابوس ببیند. کوتاهی مدت زمان این نماها و قطع شدن عنصر صدا حس ناامنی و دلهره را به جان مخاطب می اندازند.
« دروغهای کوچک بزرگ » همچون گذشته تلخ و‌گزنده روایت میشود. روند حوادث و دیالوگهای پرتنش رد و بدل شده مابین شخصیتها همچون آتشی زیر خاکستر عمل میکنند و مخاطب هر لحظه احساس میکند خطر و شر تازه ای در کمین آنهاست. فصل دوم سریال « دروغهای کوچک بزرگ » ثابت میکند در دورانی که سریالهای بزرگ و پرخرج و پر هیاهو در صدر نظرات و مباحث هستند یک درام روانشناسانه هفت قسمتی به خوبی می تواند سرگرم کند.داستان تعریف کند و شخصیت بسازد و می تواند در لحظاتی دلهره و استرس را به اوج برساند.
منتقد : امید سلیمی
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.
به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید
