صفحه اصلی > نقد و بررسی فیلم خارجی : نقد و بررسی فیلم جشن رقص پایان سال (The Prom)

نقد و بررسی فیلم جشن رقص پایان سال (The Prom)

جشن رقص پایان سال (The Prom)

 

« The Prom » براساس تئاتری به همین نام ساخته شده است که سابقه اجرا در برادوی نیویورک را دارد. نمایشی که حالا اقتباس سینمایی از آن با حضور چهره های سرشناس ساخته شده است و نتفلیکس انتظار دارد که این اثر بتواند در فصل جوایز نیز موفقیت هایی برای این کمپانی کسب نماید.

داستان فیلم درباره گروهی از بازیگران است که اخیراً اتفاقات ناخوشایندی را در عرصه تئاتر تجربه کرده اند و به همین دلیل به دنبال رویداد فراگیری هستند که دوباره نام آنها را بر سر زبان ها بیندازد. در این مسیر آنها با دختر نوجوانی به نام اما ( جو الن پلمن ) مواجه می شوند که در ایالات ایندیانا همجنسگراست و به همین دلیل، از مراسم جشن رقص پایان سال کنار گذاشته شده است. این موضوع شاید به الهام بخش ترین موضوع در ایالات متحده تبدیل شود به همین دلیل این بازیگران خودخواه به سمت محل زندگی دختر می روند تا شرایط را به نفع او تغییر دهند اما…

جشن رقص پایان سال  (The Prom)

« The Prom » دربرگیرنده برخی مضامین همجنسگرایانه است که در سال های اخیر در ایالات متحده با شدت بیشتری به آن توجه می شود. توجه به حقوق همجنسگرایان در این کشور طی چند سال گذشته رشد سریعی داشته به حدی که حتی سرنوشت برخی از پروژه های سینمایی را نیز تغییر داده است. « The Prom » نیز برای تبلیغ همین ارزش ها در ایالات متحده ساخته شده است. اثری که می خواهد پیامی اجتماعی به همجنسگرایان دهد و آن اینکه خود واقعی شان را بشناسند و مغلوب جامعه سنتی که مخالفشان است نشوند. با این حال، « جشن رقص پایان سال » هرگز از یک اثر سفارشی و سطحی فراتر نمی رود و نمی تواند به هدفی که پیش گرفته دست پیدا کند.

سابقه تئاتری « The Prom » تا حدی توانسته مشکلات فیلمنامه را کم رنگ نماید اما حتی اجرای موزیکال بازیگران شناخته شده نیز به تنهایی توان ایستادگی در مقابل حجم بالای حفره های فیلمنامه را ندارد. در فیلم « The Prom » شخصیت ساخته نمی شود بلکه هرآنچه به مقابل دوربین آمده تیپ های کلیشه ای هستند که صفر تا صد رفتارشان برای تماشاگر قابل پیش بینی است. ما می دانیم که چهار بازیگر تئاتر که عازم ایندیانا می شوند می بایست در نهایت با بخش تاریک زندگی خودشان مواجه شوند و به رستگاری و رهایی برسند و فیلم کاملاً چنین کلیشه هایی را بدون کوچک ترین خلاقیت و نوآوری به تصویر کشیده است.

جشن رقص پایان سال  (The Prom)

متاسفانه سازندگان این نکته را در نظر نگرفته اند که برای بررسی موضوع اجتماعی حساسی همچون همجنگسرایی، نیازمند فیلمنامه ای هستند که بتواند ابعاد مختلف چنین گرایشی را به تصویر بکشد تا مخاطب به دایره گسترده تری از اطلاعات دست پیدا نماید. اما رویکرد فیلم پرداخت به رفتارهای کلیشه ای معترضین به همجنسگرایی است. مسائلی مانند تناقض رفتار معترضین به همجنسگرایی با ایجاد خالکوبی روی بدن! در بخش موزیکال نیز علی رغم قطعات موزیکال شنیدنی و گاهاً بامزه ای که در طول فیلم خوانده می شود، نمی توان بارِ معنایی خاصی میان آنها و درام متصور شد. به نظر می رسد قصعات موزیکال کاملاً جدا از قصه و رویدادها هستند و تنها یک بهانه و تلنگر لازم است تا شخصیت های داستان زیر آواز بزنند. اجرایی که با کلیت قصه در تناقض است چراکه فیلم المان های یک اثر موزیکال را ندارد.

( این پاراگراف بخشی از قصه را لو می دهد ) شخصیت پردازی ها در « The Prom » مانند اغلب آثار نوجوان محور، بر پایه ” تغییر ناگهانی ” شکل گرفته است. تماشاگر در مدت زمان بیش از 2 ساعت شاهد شخصیت های سرسختی است که بر سر اعتقادشان می جنگند اما در یک سوم پایانی، به یکباره همه آنها دچار تحول شده و رویکرد چند ده سال اخیر خودشان را فراموش می کنند! مادر شخصیت همجنسگرای فیلم که در واقع مخالف اصلی همجنسگرایی در فیلم محسوب می شود، در انتهای فیلم بدون هیچ دلیل مشخصی ناگهان به یاد می آورد که مهمتر از مخالفت با همجنسگرایی، زندگی دخترش است و بلافاصله تبدیل به انسانی متفاوت می شود! شخصیت پردازی دیگر شخصیت ها نیز وضعیت بهتری از خانم گرین ندارد!

جشن رقص پایان سال  (The Prom)

بازیگران « The Prom » ستاره های سینما هستند. حضور مریل استریپ و نیکول کیدمن در فیلم به تنهایی تمام توجهات را به خود جلب خواهد کرد اما در اینجا درخششی خلق نمی شود. مریل استریپ در اینجا مریل استریپ است! همان بازیگری که تحت هر شرایط بهترین بازی را ارائه می دهد. اما شخصیت پردازی ضعیف دی دی باعث می شود که با یکی از فراموش شده ترین نقش آفرینی های این بازیگر در سال های اخیر مواجه شویم. حضور نیکول کیدمن در فیلم نیز عجیب و غیر منتظره است. او ایفاگر نقشی کاملاً حاشیه ای بوده که حتی حذف او از فیلم خللی در روایت قصه ایجاد نمی کند! جیمز کوردن نیز در نقش فردی همجنسگرا، بازی ضعیفی از خود به نمایش گذاشته است.

« The Prom » با در نظر گرفتن شرایط اجتماعی ایالات متحده در آمریکا و برای حمایت از جامعه همجنسگرایان ساخته شده و انتظار می رود با استقبال گسترده ای هم در آمریکا مواجه شود. موزیکال بودن اثر و سوژه، حتی می تواند نتفلیکس را در فصل جوایز بی نصیب نگذارد. اما اگر ارزش های جامعه را در نظر نگیریم و به عنوان اثری مستقل به فیلم نگاه کنیم، با اثری سطحی و خسته کننده مواجه می شویم که قصد دارد کلیشه ای ترین پیام های ممکن را به بدترین شکل به مخاطب انتقال دهد. در جایی از فیلم از زبان اِما می شنویم:« خواستن به تنهایی کافی نیست و به عمل نیاز است». شاید بهترین جمله در وصف سازندگان « The Prom » همین باشد. اینکه اشاره سطحی به موضوع همجنسگرایی کافی نیست و نیازمند بررسی ابعاد گسترده این تصمیم از مسائل اجتماعی گرفته تا سنت های خانوادگی، فرهنگ، مذهب و بسیاری از موارد دیگر است تا در ذهن فردی که با این جریان مخالف است تلنگری ایجاد نماید؛ اتفاقی که حتی برای یک دقیقه در « The Prom » رخ نمی دهد!

 

 10                                                         imdb logo22

 

منتقد : میثم کریمی

این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.

به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید

 

جشن رقص پایان سال  (The Prom)جشن رقص پایان سال  (The Prom)

کارگردان : Ryan Murphy

نویسنده : Bob Martin، Chad Beguelin

بازیگران :

Meryl Streep…Dee Dee Allen

James Corden…Barry Glickman

Nicole Kidman…Angie Dickinson

Kerry Washington…Mrs. Greene

ژانر : کمدی

درجه سنی: PG-13 ( مناسب برای افراد بالای 13 سال )

زمان : 130 دقیقه 

اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها