بی اسکار ها – بازیگران مرد (قسمت دوم)

بالاخره قسمت دوم و آخر این مقاله را هم نوشتیم. روال، همان روال هفته قبل است به بهترین بازیگران مرد می پردازیم که اسکار نگرفته اند. اما قبل از مطالعه بیاد داشته باشید که:

1. در این قسمت به بعضی بازیگران اشاره خواهیم کرد که رسما اسکاری برای ایفای نقش خاصی دریافت نکرده اند، اما صاحب جایزه افتخاری آکادمی برای عمری فعالیت سینمایی اند. ما هم در حین تهیه این مقاله از این جایزه افتخاری صرف نظر کردیم و فقط اسکار بهترین بازیگر را مد نظر قرار دادیم.

2. بعد از خواندن مطلب نگویید « چارلی چاپلین » چی شد!؟ چاپلین درست است که برای کارگردانی یا بازیگری اسکار نگرفته بود ولی با هزار تبصره موفق به دریافت بهترین موسیقی دراماتیک سال 1973 از آکادمی شده بود!

3. « مت دیمون » و بعضی از بازیگران، اسکاری برای بازیگری نگرفته اند ولی برای رشته های دیگری اسکار دارند. مثلا دیمون برای بهترین فیلمنامه اورجینال اسکار کرفته. این افراد هم در لیست ما نیستند.

10. « ویل اسمیت »:

با مرور جزئی کارهای « اسمیت » معلوم می شود که اسمیت خودش زیادی برای اسکار رغبتی نشان نداده. اسمیت در هر فیلمی حضور تاثیرگذار و محکمی دارد اما همه می دانیم که « من افسانه ام » و « پسران بد » به درد اسکار نمی خورند. کلا” سبک فیلم های اسمیت زیاد با اسکار جور در نمی آید همین دو تا فیلم « علی » و « بدنبال خوشبختی » اصلی ترین شانس های او برای دریافت مجسمه طلایی اسکار بودند. به هر حال اسمیت قرار است طی سال های آتی در دنباله فیلم های معروفش مثل «

پسران بد » و … حضور پیدا کند. او هنوز پیر نشده شاید با حضور در فیلمی اسکار پسند بتواند طرفدارانش را خوشحال کند. من که بعید نمی بینم!

9. « کری گرانت »:

« گرانت » هم مثل « جیمز استوارت » از ستاره هایی بود که سابقه همکاری های زیادی با « آلفرد هیچکاک » داشت. همکاری هایش با هیچکاک نه برای هیچکاک نه برای خودش افتخاری ( حتی از نوع نامزدی ) نیاوردند. اما او برای چند فیلم دیگر دو نامزدی اسکار را در کارنامه دارد. خارج از بحث اسکار، کری گرانت کسی است که در بزرگترین ترین آثار هیچکاک نظیر « شمال از شمال غربی » حضور یافته. او همیشه از پر کارترین های دوران خود بوده اما چه می توان کرد که این همه تلاش در این عرصه نتوانسته رضایت آکادمی را به همراه داشته باشد.

8. « جیمز دین »:

بی برو برگرد « دین » ناکام ترین بازیگر هالیوودی کل تاریخ است! با سن کمش و تنها با حضور در 3 فیلم قابل اعتناتوانست دوبار نامزد اسکار شود. گذشته از مهارت او در کارش،نمادین بودنش هم تاثیر بسزایی در ماندگاری و شهرت او داشت. او جوانان دوران خود را تمثیل می کرد، شور جوانی اش را به پرده سینما می برد اما متاسفانه عمر کوتاهش او را از ادامه پیشرفت روز افزونش منع کرد. کاش می شد دین را در جایی بالاتر از لیست قرار داد ولی از جایی که با تعداد نامزدی های اسکار بازیگران را ترتیب کرده ایم این جا بهترین مکانی است که توانستیم برای جیمز دین فراهم کنیم.

7. « رالف فاینس »:

گاهی از پایین بودن سطح فیلمهای بعضی بازیگران توانا گله می کنیم اما برای فیلم هایی که « فاینس » بازی کرده نمی توان اشکال گرفت. با یک جلو و عقب کردن رزومه کاری فاینس می توان دید که او در چه فیلمهای بزرگی حضور یافته. « فهرست شیندلر »، « کتاب خوان »، « بیمار انگلیسی » و سری « هری پاتر » را می توان از بزرگترین نقش آفرینی هایش به حساب آورد. او هم مانند « نیسن » با فهرست شیندلر به شهرت رسید و نامزد اسکار شد و درست سه سال بعد با حضور در فیلم بیمار انگلیسی استعداد خود را بیشتر و بیشتر ثابت کرد و دوباره نامزد اسکار شد اما اینبار برای نقش اصلی. فیلم کتاب خوان هم که برای « کیت وینسلت » اسکار آورد برای او بی ثمر واقع شد ( البته گذشته از دستمزدش ). تازگی ها اولین فیلمش را هم با حضور خودش و « جرالد باتلر » کارگردانی و روانه سینماها کرده فیلمش مورد قبول خیلی ها قرار گرفت. امیدواریم این بازیگر توانا استعدادی که در بازیگری نشان داده در کارگردانی هم نشان دهد.

6. « کرک داگلاس »:

برای کسانی که « کرک داگلاس » معرف حضورشان نیست یک آشنایی کوچک بدهم تا سر صحبت را هم با این بهانه باز کنم. کرک داگلاس پدر بازیگر برنده اسکار « مایکل داگلاس » است. کرک داگلاس امروزه بیشتر برای همکاری هایش در دو فیلم « مسیر پیروزی » و « اسپارتاکوس » با « استنلی کوبریک » شناخته می شود. اما سابقه نامزدی اسکار برای داگلاس مربوط به هیچیک از اینها نیست بلکه یکبار برای بازی نقش « ون سان ونگونگ » ( فیلم شهوت زندگی ) در کنار « آنتونی کویین » کاندیدای دریافت اسکار شد و دوبار دیگر برای حضور در دو فیلم بسیار زیبای « بد و زیبا » و « قهرمان » در لیست نامزدان اسکار قرار گرفت. شش هفت سالی هم هست که در فیلمی بازی نمی کند آخرین باری که ایشان را دیدم در مراسم اسکار سال 2010 بود. واقعا با کهولت سنش چه حوصله ای دارد! هنگام اهدای جایزه هر شیرین کاری که می توانست کرد. انصافا” که یکی از بیاد ماندنی ترین صحنه های اسکار بود.

5. « جانی دپ »:

بالاخره نوبتی هم که باشد نوبت آقای فانتزی و تیم برتونی هست! « دپ » دو نامزدی برای کاراکتر های فانتزی در فیلم های « دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه » و « سوئیتی تاد » دارد و یک نامزدی برای نقشی متفاوت در فیلم « در جستجوی ناکجا آباد » در کارنامه اش به چشم می خورد. با وجود نداشتن اسکار، دپ کماکان یکی از اسطوره های سینمایی برای نسل جدید است. در این سال ها سری دزدان دریایی کارائیب که هر دفعه بدتر از بار قبل سقوط می کند و فیلم « سایه تاریک » هم مورد قبول هیچکس قرار نگرفته پس چه خواهد شد؟ راستش را بخواهید دپ کسی نیست که در نقش های عمقی و فلسفی و از همه مهم تر اسکار پسند بازی کند. ( ما که تا حلا ندیدیم! ) برای اسکار گرفتن، دپ یا باید سبکش را عوض کند و نقش هایی را بر عهده بگیرد که در اوایل دهه قبل راسل کرو به عهده می گرفت ( گیر ندهید لطفا”. این یک مثال برای کار اسکار پسند بود! ) یا سبک بازیش در فیلم های فانتزی را از آنچه الان هست بالاتر ببرد.

4. « تام کروز »:

« کروز » در دهه نود و اویل قرن 21 افسانه محسوب می شد شاید برای بازی ها و فیلم هایش نه ولی سیمای جذابش نماد خوشتیپی و زیبایی در بین مردم بود. اما چند سالی می شود که کروز را در فیلم های جالب ندیده ایم. سال 2005 کروز سبکش را عوض کرد و در یک درام سیاسی به کارگردانی « رابرت رد فورد » حضور پیدا کرد ولی چه عرض کنم فیلم تبدیل به فاجعه شد! حالا که کم کم کروز وارد دهه پنجم عمرش می شود تصمیم گرفته در فیلم های بیشتری شرکت کند. همین الان که به سراغ پروژه های آتی او بروید متوجه می شوید که برای پنج شش تا فیلم قرار داد امضا کرده. به گذشته اسکاری او برگردیم. از جایی که اسکار کارکتر های چند وجهی و بیوگرافیک را دوست دارد می توان فیلم پر افتخار « متولد چهارم جولای » را نزدیکترین شانس از دست رفته او به هیکل طلایی دانست. فیلم « جری مگوایر » هم که واقعا کروز را به چالش کشید. اگر یک کروز دیده نشده را می خواهید ببینید این فیلم را از دست ندهید. به نظرم برای اظهارنظر درباره موفقیت های آتی کروز خیلی زود است اما به گوشم رسیده که او قرار است در فیلمی بنام « وقتی ستاره متولد می شود » مقابل دوربین « کلینت ایستوود » قرار بگیرد. ایستوود خیلی ها را اسکاری کرده چرا تام کروز یکی از آن ها نباشد؟

3. « لئوناردو دی کاپریو »:

« دی کاپریو » بازیگریست جوان، با سابقه، پرکار، جذاب. بی اغراق می توان گفت تمام فاکتور های یک بازیگر نمونه را دارد اما خیلی جالب است که تاکنون اسکاری نصیبش نشده. امروزه این جوان ایتالیایی الاصل کاری را برای « مارتین اسکورسیزی » می کند که « رابرت دنیرو » در دو سه دهه ی قبل می کرد. دنیرو با حضور در فیلم های متعدد اسکورسیزی اسکار را گرفت اما همکاری های دی کاپریو با اسکورسیزی فقط در فیلم « هوانورد » او را نامزد اسکار کرد. او در سن 19 سالگی با « دپ » همبازی شد و توانست در لیست کانداهای اسکار قرار بگیرد. فیلم « الماس خونین » هم به اعتقاد بعضی ها بهترین بازی او بوده اما این یکی هم برای آکادمی کافی نبوده. حالا بعد از این همه حرف می توان گفت که او هنوز جوان است و راه زیادی در پیش دارد. زیاد غم و غصه به دلتان راه ندهید.

2. « برد پیت »:

« پیت » یک قابلیت دارد که در این عالم هالیوود بدرد همه چیز می خورد بجز اسکار! آن هم جدی بودن نقش هایش است. پیت همین تازگی ها برای فیلم « مانی بال » نامزد اسکار شد چیزی که او را نامزد این جایزه کرد حضور قوی و بی لغزشش در نقش یک مرد عصبی بود ولی چیزی که مانع گرفتن اسکار شد تک بعدی بودن کاراکترش بود. پیت خیلی خوب بلد است داد بکشد، عصبانی بشود اما زیاد احساس لطیف از خود نشان نمی دهد. احساسی ترین لحظه ای که او را در یک فیلم دیدیم زمانی بود که در فیلم « مانی بال » هنگام خواندن دخترش گریه کرد. گریه کرد ولی اسکار کمی بیشتر از این گریه را می خواهد. از نمونه های مشابه این سبک در بازی های او می توان به فیلم « پست فطرت های لعنتی » اشاره کرد.

1. « پیتر اوتول »:

نامزدی اسکار دریغ از حتی یک برندگی! واقعا شگفت انگیز است. 8 تا فیلم چیزی نیست که بتوان تک تک زیر ذره بین برد ولی هر نوع فیلمی لااقل یکبار نامزد اسکارش کرده. او هنوز هم بلد است در فیلم های خوب بازی کند نمونه اش فیلمی بود ک در سال 2006 بازی کرد. بگذریم همین 8 تا نامزدی بنده را داغون کرده شما چطور؟