هارت که چهار نامزدی اسکار را در کارنامه داشت در سن ۷۱ سالگی درگذشت.
«ویلیام هارت» بازیگر برنده اسکاری که در دهه ۱۹۸۰ با فیلم‌های کلاسیکی مانند «گرمای تن» (Body Heat)، «بوسه زن عنکبوتی» (Kiss of the Spider Woman)، «جین ایر» (Jane Eyre) و «خبر سراسری» (Broadcast News) به شهرت رسید، یکشنبه این هفته در سن ۷۱ سالگی درگذشت.
اولین فیلم هارت «احوال دگرگون» (Altered States) به کارگردانی «کرت راسل» و بازی «بلر براون» و «باب بالابان» بود. او در این فیلم که از رمان «پدی چایفسکی» اقتباس شده بود نقش یک روان‌آسیب‌شناس را بازی کرد و یک سال بعد در «گرمای تن» به کارگردانی «لارنس کسدن» مقابل «کتلین ترنر» ظاهر شد.
به گزارش مووی مگ به نقل از 30نما، هارت سپس در فیلم «اندوه بزرگ» (The Big Chill) نقش یک کهنه‌سرباز جنگ ویتنام را بازی کرد و در سال ۱۹۸۵ به فیلم «بوسه زن عنکبوتی» به کارگردانی «هکتور بابنکو» پیوست. «سابقه خشونت» (A History of Violence) ساخته «دیوید کراننبرگ» دیگر اثر به جا مانده از هارت است.
کسدن در سال ۱۹۸۹ در مصاحبه با «واشینگتن پست» از هارت ستایش کرده و گفته بود: «بیل امانتی خدشه‌ناپذیر در اثرش است. نمی‌تواند کاری ساختگی انجام دهد. وقتی غریزه شما نسبت به چیزی که واقعی است تا این حد قوی باشد، استعداد و نیروی عظیمی دارید. این ویژگی برای یک بازیگر همه‌چیز است.»
هارت سابقه بازی در نقش «تاندربولت» در فیلم‌های مارول از جمله «کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی» (Captain America: Civil War)، «انتقام‌جویان: جنگ بی‌نهایت» (Avengers: Infinity War)، «انتقام‌جویان: آخر بازی» (Avengers: Endgame) و «بیوه سیاه» (Black Widow) را نیز داشت.
هارت با فیلم «بوسه زن عنکبوتی» در کن برنده جایزه بهترین بازیگری شد و سپس جایزه اسکار را هم برای همین فیلم به خانه برد. او در سال ۱۹۹۴ در مورد این اسکار به «لس‌آنجلس تایمز» گفته بود: «به محض اینکه جایزه را به من دادند، فکر کردم: «خدای من، حالا چه کنم؟ چگونه وارد اطاقی شوم که دیگر بازیگران حاضر در آن به من اعتماد کنند؟»
جدا از هارت، تنها «ال پاچینو»، «گرگوری پک»، «اسپنسر تریسی»، «مارلون براندو»، «جک نیکلسون»، «راسل کرو»، «ریچارد برتون» و «پل مونی» موفق شده‌اند در سه سال پیاپی نامزد اسکار شوند. هارت با سریال‌های «خسارت» (Damages) و «بزرگ‌تر از آنکه ورشکست شود» (Too Big to Fail) نامزد جایزه امی نیز شده بود.
«مارلی متلین» بازیگر فیلم «کودا» (CODA)، در سال ۲۰۰۹ وقتی کتاب خاطراتش را بازاریابی می‌کرد، در مصاحبه با «اکسس هالیوود» گفته بود که هارت در طول رابطه رمانتیکشان به او آزار جسمی رسانده است. هارت در واکنش به این ادعا به «ای! نیوز» گفت: «هر دو عذرخواهی کردیم و هر دو برای بهتر کردن زندگی‌مان تلاش زیادی انجام دادیم. به خاطر هر گونه رنجی که تحمیل کردم عذرخواهی می‌کنم.»
«راسل کرو» در واکنش به درگذشت هارت در توییتر می‌نویسد: «در فیلم «رابین هود» (Robin Hood)، از شهرت سؤال پرسیدن او در مورد شخصیتش آگاهی داشتم، بنابراین پرونده‌ای از زندگی «ویلیام مارشال» گردآوری کردم. وقتی به محل فیلمبرداری آمد دنبال من می‌گشت. پرونده را به دستش دادم. نمی‌دانم که در زندگی‌ام چهره‌ای شادتر از آن لحظه او دیده‌ام یا نه.»
«ام. نایت شیامالان» که در فیلم «دهکده» (The Village) با هارت همکاری کرده می‌نویسد: «استاد هنر بازیگری بود. هر برداشت از او تازه و غافلگیرکننده بود.»
