کمتر در تاریخ تلویزیون پیش آمده که فصل دوم یک سریال بلافاصله پس از پایان فصل نخست ساخته شود. فصل اول « نون.خ » با استقبال چشمگیری از سوی مخاطبین تلویزیون مواجه شده بود و همین مسئله باعث شد تا ساخت فصل دوم در دستور کار قرار بگیرد. در این مسیر، شیوع ویروس کرونا و مشکلات مربوط به تولیدات سینمایی و تلویزیونی باعث سرعت بخشیدن به روند تولید « نون.خ 2 » شد و در نهایت تقریباً همزمان با پایان فصل ششم سریال پر حاشیه « پایتخت » به روی آنتن رفت.

این همزمانی و تم نسبتاً مشابه سریال « نون.خ 2 » با « پایتخت 6 » باعث شکل گرفتن شرایط مقایسه این دو اثر شده است. این مقایسه مخصوصاً زمانی که فصل آخر « پایتخت » با انتقادات بسیاری مواجه شده بود، بیشتر به چشم می آید. در « نون.خ 2 » ، بار دیگر داستان درباره کردها و ماجرای خانزاده و اتفاقات پیرامونش است. امیر وفایی که فصل اول سریال « نون.خ » را نوشته بود، در فصل دوم نیز نگارش قصه سریال را برعهده داشته اما تغییراتی در روند سریال ایجاد کرده که روی هم رفته مثبت ارزیابی می شود.

سعید آقاخانی به عنوان بازیگر و کارگردان سریال « نون.خ 2 » ، بالاخره پس از سالها به این نتیجه رسیده که مخاطب رسانه ملی مانند مخاطبین امروز سینمای ایران، از شنیدن داستان های آپارتمانی به ستوه آمده و دوست دارد تا فضای متفاوتی را تجربه کند. استقبال از سریال « پایتخت » سرآغاز اثبات تمایل تماشاگران به تماشای آثار خارج از آپارتمان بود و حالا با پخش سریال « نون.خ 2 » و استقبال عمومی از این سریال، به نظر می رسد که این روند کماکان پابرجا باشد. در فصل دوم سریال، شوخی ها و کنایه های اجتماعی بیشتری را شاهد هستیم که به اندازه هستند و افراط در بیان آن دیده نمی شود.

سعید آقاخانی که خود اصلیتی کرد دارد، به خوبی از پتانسیل های بالای فرهنگ مردم کرد استفاده کرده و توانسته روابطی که میان مردمان این جغرافیا وجود دارد را همانطور که هست به تصویر بکشد و در عین حال، امیر وفایی نیز شوخی های متناسبی با حال و هوای فرهنگ کرد برای شخصیت ها نوشته که هم بامزه و هم در عین حال، در ذهن تماشاگر باقی می ماند. فصل دوم « نون.خ 2 » به خوبی توانسته با شخصیت پردازی مناسب، آدمهایی در حد و اندازه قاب تلویزیون خلق کند که خانواده های ایرانی با انواع و اقسام فرهنگ بتوانند آنها را پذیرفته و از دنبال کردن ماجراهایشان لذت ببرند.

ایرادی که می توان به « نون.خ 2 » وارد دانست، انحراف مقطعی داستان از مسیر اصلی است که گاهی باعث پراکندگی در روایت داستان می شود. با اینکه داستان حول محور خانزاده قرار دارد و بیشتر دقایق او در مقابل دوربین قرار دارد، اما گاهی این روند تغییر می کند و خرده پیرنگ های فرعی به داستان اضافه می شود که روند داستان را دچار لکنت می کند. البته این مشکل در مقایسه با فصل ششم سریال « پایتخت » به حدی زیاد نیست که تمرکز مخاطب را از بین ببرد و طول زمان سریال را بی جهت افزایش دهد.

می توان گفت که « نون.خ 2 » یک پیشرفت بزرگ برای سعید آقاخانی و تیم سازندگان سریال بوده است. سعید آقاخانی به درستی ذائقه مخاطب را تشخیص داده و توانسته از خصوصیات فرهنگ کردی که شاید برای اولین بار در تاریخ تلویزیون باشد که در یک سریال پر مخاطب استفاده می شود، بهره کامل را ببرد. فضای صمیمی سریال و شوخی های مناسبی که برای موقعیت ها نوشته شده، باعث می شود که تماشای « نون.خ 2 » تجربه به مراتب بهتری از فصل ششم « پایتخت » باشد.

منتقد : محمد جاوید

این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت " مووی مگ " به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.

به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید