ساخت قسمت جدید «بتمن» حواشی فراوانی به همراه داشت. انتخاب رابرت پتینسون برای بازی در نقش بتمن، در ابتدا با واکنش‌های منفی طرف‌داران مواجه شد اما سازندگان این وعده را به تماشاگران دادند که پتینسون قرار است بهترین بتمنی باشد که آن‌ها بر روی پرده سینما دیده اند. به این ادعا باید برخی کَری خوانی سازندگان در خصوص مقایسه اثرشان با سه گانه ماندگار «بتمن» به کارگردانی کریستوفر نولان نیز اشاره کرد که البته خیلی از سوی علاقه مندان به سینما جدی گرفته نشد!

داستان قسمت جدید «The Batman» در شهر گاتهام رخ می‌دهد. رقابت برای انتخاب شهردار آغاز شده و دو نامزد سعی دارند بر کرسی قدرت تکیه بزنند. اما وقوع سلسله قتل‌های فجیع در میان افراد سیاسی باعث می‌شود تا بتمن (رابرت پتینسون) با همکاری گوردن (جفری رایت) تحقیقاتی را برای یافتن قاتل آغاز کنند. تحقیقاتی که باعث می‌شود از رازهای قدیمی پرده‌برداری شود و...

نسخه جدید «The Batman» تغییرات قابل‌توجهی نسبت به نسخه‌های گذشته پیدا کرده است. در این جا بروس وین نشانی از قدرت برتر همیشگی ندارد. او ثروتمند است و کماکان برترین ابزارهای ممکن را برای مقابله با تبهکاران در اختیار دارد اما چنان افسرده و گوشه‌گیر است که حتی حوصله ملاقات با آدم‌های واقعی را ندارد. خوشبختانه این بتمن بی‌رمق، بیش از هر زمان دیگر نزدیک به انسان متصور شده است. شخصیتی که این بار نه ماشینش چنان عجیب‌وغریب است که ندانیم چه‌طور ساخته شده نه با یک‌مشت دیگران را به چند متر آن‌طرف‌تر پرتاب می‌کند. این بار بتمن یک انسان کاملاً معمولی است که حتی با داشتن ابزارهای ویژه‌اش هم نمی‌تواند همیشه موفق باشد و نیاز به مراقبت دارد.

فضاسازی شهر گاتهام نیز این بار تاریک‌تر از گذشته است و هیچ نشانی از آینده روشن در این شهر نیست. تاریکی شب و دود و بخارهایی که شهر را احاطه کرده‌اند، فضای شهر را به بهترین شکل به سبک نوآر متصور شده است. این موارد شاید بهترین ویژگی «The Batman» نسخه مت ریوز هم باشد. ویژگی‌هایی که باعث شده این بار تماشاگران سینما نه با یک فیلم ابَرقهرمانانه رایج و مشت و لگدهای بی توقف، بلکه با فیلمی مواجه شوند که قرار است از دل ناامیدی، داستان رستگاری ضدقهرمانِ افسرده‌اش را به تصویر بکشد.

به طور مشخص مت ریوز این بار موفق شده تا بتمن را به‌خوبی به تماشاگر معرفی کند. تماشاگری که از چند سال پیش عادت کرده بتمن سرخوش (که به طور مشخص همواره در تضاد با شهر ماتم‌زده گاتهام بود) را حداقل برای مدت‌زمان طولانی فراموش کند و در عوض شخصیتی را ببیند که در مواجه با شهر محل زادگاهش کاملاً در وضعیت تراز قرار دارد. بتمن در «The Batman» بخشی از ماتم شهر است. شهری که غرق در فساد است و حتی بروس وین هم نمی‌خواهد قهرمان این شهر باشد بلکه به دنبال یک آرامش درونی با توسل به واژه «انتقام» است و در واقع، در جستجوی حل پازلی است که ریشه‌های آن به درون خودش باز می‌گردد. در این جا نه خبری از آرمان‌های اَبَرقهرمانی است و نه با قهرمانی مواجه هستیم که بی‌خود و بی‌جهت به دنبال خوبی باشد!

بااین‌حال اما روایت جدید ریوز از «بتمن» ایرادات ریز و درشتی هم دارد که تجربه تماشای یک اثر ناب نوآر را از بین می‌برد. طولانی بودن یکی از ایرادات فیلم است. زمان 3 ساعته فیلم به‌تنهایی ایراد محسوب نمی‌شود بلکه ضعف روایت داستان و شخصیت‌هایی که هرگز جان نمی‌گیرند باعث شده تا بخش زیادی از زمان فیلم به هدر برود. وجود شخصیت زن گربه‌ای در این جا نه به هیجان داستان اضافه کرده و نه حتی به‌عنوان قصه‌ای فرعی توان تأثیرگذاشتن بر کلیت داستان را دارد. قصه زن گربه‌ای را می‌توان یک وصله ناجور و اضافه به قصه اصلی دانست که روایت یکپارچه را از تب‌وتاب انداخته است و این در حالی است که حتی روایت قصه اصلی نیز نقص‌هایی دارد.

تبدیل‌شدن «The Batman» از یک فیلم اکشن به اثری جنایی نکته مثبتی تلقی می‌شود به شرطی این که بتوان از پتانسیل شخصیت‌های تیره سری داستان‌های بتمن به نحو شایسته در داستان استفاده کرد. اتفاقی که در «The Batman» رخ نداده و فقدان یک شرور برآمده از وحشت حاکم بر گاتهام، قصه را با محدودیت‌های زیادی مواجه کرده است. نکته عجیب این که فیلم در رونمایی از شرور اصلی فیلم، رویه‌ای شبیه به جان دو در فیلم «هفت» را پیش می‌گیرد و تقریباً به همان شکل مسیر خود را ترسیم می‌کند! با این تفاوت که آن شخصیت از لحاظ ترسناک بودن چند سروگردن از شرورِ فیلم «بتمن» بالاتر بود!

باید گفت که رابرت پتینسون در نقش بتمن توانسته انتظارات را برآورده کند. بتمن جدید کم‌حرف است و به‌ندرت بیش از چند کلمه پیوسته بیان می‌کند. پتینسون به‌خوبی توانسته به کالبد جدید بتمن جان تازه‌ای ببخشد و ثابت کند که انتخاب مناسبی برای ایفای این نقش بوده؛ بتمنی که این بار نه خوشمزه است و نه با کسی شوخی دارد! دیگر بازیگران مطرح فیلم اما درخشش پتینسون را ندارند. کالین فارل زیر آن گریم سنگین، درخششی ندارد و زوئی کراویتز نیز در نقش زن گربه‌ای، نمی‌تواند تماشاگر را قانع کند. البته که بخشی از ضعف کراویتز به دلیل شخصیت‌پردازی ضعیف زن گربه‌ای است. پُل دانو اما با حضور کوتاهش در فیلم نگاه‌ها را به خود خیره می‌کند. بازیگری که همواره از بهترین‌های هالیوود در سال‌های اخیر بوده و بارها توانایی خود در نقش‌های چالش‌برانگیز را به کار گرفته و نتیجه کار این بار نیز در «بتمن» درخشان است.

«The Batman» اثر قابل دفاعی است و اگر ضعف‌های فیلمنامه نبود، می‌شد از آن به‌عنوان یکی از بهترین بتمن‌ها نام برد. شخصیتی که بالاخره از تب‌وتاب اَبَرقهرمانی خارج شده و سازندگان آن متوجه شدند که باید نگاهی انسانی به آن داشته باشند. نتیجه این شده که دیگر خبری از درگیری‌های بی‌خود و بی‌جهت برای بالابردن آدرنالین خون تماشاگر نیست و جلوه‌های ویژه کامپیوتری هم‌جایش را به فیلم‌برداری عالی و موسیقی جذاب فیلم داده است که هارمونی تحسین برانگیزی ایجاد کرده‌اند. تماشاگر این بار در شهر گاتهام داستان مردی را می‌شنود که قرار است رستگار شود؛ آن هم در شهری که رستگاری هیچ معنا و مفهومی ندارد!

 منتقد: میثم کریمی

این مطلب به‌صورت اختصاصی برای سایت " مووی مگ " به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می‌گردد.

به صفحه اینستاگرام مووی مگ بپیوندید