برنامه جمعه گذشته «هفت» که به صورت زنده روی آنتن رفت به تعبیر بسیاری بهترین برنامه سری تازه آن بود، اما در میان همه حواشی آن جمله بهروز افخمی درباره مصلحتی بودن سیمرغ بازیگری امسال، برای پرویز پرستویی باعث نامه تند و تیزی از سوی این بازیگر به افخمی شد. مجری «هفت» نیز امروز در یادداشتی خواندنی بدون پرداختن به اتهامات وارد شده به خودش، این‌بار صریح‌تر به نقد بازیگری پرستویی در این سال‌ها پرداخته!

به گزارش مووی مگ به نقل از آی سینما، تقریبا همه می‌دانستند یکی از دلایلی که «هفت» افخمی به صورت تولیدی روی آنتن می‌رود زبان تند او و بی ملاحظگی‌اش در ابراز نظر مقابل دوربین است! و اتفاقا همین هم یکی از دلایل نفس‌گیر بودن برنامه جمعه شب بود. افخمی در این برنامه با همین شیوه و به صراحت سیمرغ بازیگری پرویز پرستویی برای فیلم «بادیگارد» را مصلحتی خواند: «سیمرغ بازیگری مرد به پرویز پرستویی این احتمال را که جوایز مصلحتی بوده بیشتر می‌کند. چون اتفاقا بازی پرستویی بازی خاصی نبوده و خواسته‌اند با دادن این جایزه دلخوری «بادیگارد» را جبران کنند.»

اما این جمله با واکنش سختی از سوی پرستویی همراه شد و شنبه گذشته پرستویی در نامه‌ای جمله افخمی را توهین به داوران و خود او را کارگردانی متوسط خواند. بازیگر «بادیگارد» همچنین خدا را گواه گرفت که اگر یقین داشته باشد این جایزه مصلحتی بوده آن را در برنامه «هفت» به کسی که حقش پایمال شده خواهد داد.

پرستویی که در ادامه دلیل «متلک‌گویی‌» افخمی را نیامدنش به برنامه او می‌داند، تقریبا از هر نقطه ضعفی در کارنامه افخمی استفاده کرد و او را مقابل کارگردانانی چون ناصر تقوایی و علی حاتمی قرار داد: «از خاطرات «روز شیطان» بسیار شنیدم شما جزو کسانی بودید‌ که آقای ناصر تقوایی را پس زدید‌ و «میرزا کوچک‌خان» ساختید که دیدیم‌، بعد از فوت زنده یاد علی حاتمی بلافاصله جایگزین شدید و فیلم «تختی» را حرام کردید که دیدیم. فیلم «عقرب» را نیمه کاره گذاشتید و آقای حسین فرح‌بخش ادامه دهنده آن بودند و 10سال سر سفره «فرزند صبح» نشستید و نتیجه آن را در جشنواره دیدیم که مردم با شما چه کردند. چهار سال در مجلس بر کرسی نمایندگی نشستید و کوچک‌ترین قدمی برای سینما برنداشتید و الان دوباره به تلویزیون پناه آوردید و به اصطلاح می‌خواهید طبق گفته خودتان سینما را نجات دهید‌. وای به حال سینمای ایران.» و در پایان افخمی را به صداقت دعوت کرده و گوشزد می‌کند صدا و سیما ملک شخصی او نیست.

پرستویی به خودش نهیب بزند می‌تواند جانشین عزت‌الله انتظامی شود!

بهروز افخمی هم که ستون ثابتی در روزنامه هفت صبح، دارد امروز به نامه پرستویی در یادداشتی یا عنوان «وقتی از بازیگری حرف می‌زنیم از چه چیزی حرف می‌زنیم؟» پاسخ داده که متن کامل آن را می‌خوانید. البته نکته جالب اینجاست که او به هیچ یکی از اشارات پرستویی به کارنامه خودش پاسخی نداده و حتی سعی نکرده خود را از این اتهامات مبرا کند، بلکه تنها نقدش به بازیگری پرستویی را بسط داده و دلیل حرفش را مستندتر گفته است:

آقای پرویز پرستویی خیلی عصبانی شده است! چرا خیلی عصبانی شده است؟

من که چیزی نگفتم. من فقط گفتم بازی ایشان در فیلم «بادیگارد» توی جشنواره‌ای که از بخت خوش تماشاچی و بخت بد ایشان، این‌همه فیلم خوب و بازیگری خوب داشت چیز چندان چشمگیری نبود. البته بازی ایشان بد نبود اما مگر می‌شود بازیگری که نزدیک به پنجاه سال کار کرده و آن‌همه تحسین شده و آن‌همه تماشاچی به خاطرش بلیت خریده‌اند، یکهو بد بازی کند. نه! آقای پرستویی بد بازی نمی‌کند اما می‌شود گفت سال‌هاست چیزی به فیلم‌هایی که توش ظاهر می‌شود اضافه نمی‌کند. بازیگر خوب چیزی به فیلم اضافه می‌کند و بازیگر بزرگ فیلم را بزرگ می‌کند و کاری می‌کند که آن فیلم بدون وجود و حضور او قابل تصور نباشد. توی فیلم‌هایی که آقای پرستویی بازی کرده و من دیده‌ام فقط چند کمدی را به یاد می‌آورم که حضور او چیزی به آن‌ها اضافه کرده است. یکی «لیلی با من است» و یکی دیگر «مارمولک» و بعدش همه آن کمدی‌های کارتونی و خیلی خنده‌دار ساخته محمدرضا هنرمند، از «مرد عوضی» تا «مومیایی»... با این حساب می‌شود پرسید چرا آقای پرستویی سال‌هاست طنازی و شوخ‌طبعی بازی‌های موفقش را فراموش کرده و چرا اینقدر خودش را جدی گرفته است؟

آیا آقای پرستویی نمی‌داند که بازیگر همان‌طور که از اسمش پیداست بازی می‌کند و بازی هم هیچ‌وقت نمی‌تواند و نباید جدی گرفته شود؟ آیا او هنوز خیال می‌کند نقش حاج کاظم را در «آژانس شیشه‌ای» به بهترین شکل ممکن بازی کرده و همه من ننه غریبم‌ها و آه‌ناله‌ها بهترین کارهایی بوده که می‌تونسته بکند؟ آیا اگر حاج کاظم آژانس کمی شوخ‌تر بود و گاهی هم به خودش و هم به موقعیتی که توش گرفتار شده بود می‌خندید شجاع‌تر و مردانه‌تر و مظلوم‌تر به نظر نمی‌رسید؟ آیا رزمندگان واقعی و فراموش‌شده ما همین قدر عبوس و پر مدعا بوده‌اند؟ وقتی می‌گویم بازیگر خوب چه چیزی به فیلم اضافه می‌کند یعنی این‌که او سعی می‌کند نقش خود را بهتر از آن‌که نویسنده و کارگردان در ذهن داشته بسازد و لحن و شیوه و جزئیات را طوری طراحی و اجرا کند که به نتیجه‌ای بالاتر از تصورات کارگردان برسد. توی همین فیلم «بادیگارد» آیا نمی‌شد نقش ذبیحی را بهتر بازی کرد؟ این ذبیحی که ما دیدیم انگار غم و غصه همه بشریت را به دوش می‌کشد و ظرفیتش را هم ندارد. به نظر می‌رسد او همیشه در یک قدمی گریه کردن برای خودش است و با ژست مظلومیت خیلی حال می‌کند. اما آیا نمی‌شد همین نقش را با شوخ‌طبعی و طنازی بیشتر بازی کرد؟ آیا اگر ذبیحی «بادیگارد» اینقدر اخمو و عبوس و توی قمپز نبود و راحت‌تر و شیرین‌تر و بی‌خیال‌تر بود صحنه شهادتش در پایان فیلم تاثیرگذارتر و تکان‌دهنده‌تر از آب در نمی‌آمد؟ به نظر می‌رسد آقای پرستویی کمی خودش را گم کرده و کمی فوت و فن بازیگری را گم کرده و خیال می‌کند بازیگر هرچه عصبانی‌‌تر و عبوس‌تر باشد نتیجه کارش بهتر می‌شود. اصلا چرا سال‌هاست آقای پرستویی در هیچ نقش کمدی بازی نکرده؟ آیا هیچ فیلم‌نامه کمدی خوب و آبرومندی به او پیشنهاد نشده؟ یا خودش نمی‌خواهد و خیال دارد دیگر در نقش‌های کمدی و شیرین ظاهر نشود؟

آقای پرستویی هنوز بیست سال و بیشتر وقت دارد که باز هم نقش‌های خوب و به یاد ماندنی بازی کند. مردم او را دوست دارند و هنوز هر فیلمی که بازی کند می‌بینند. حتی اگر او همچنان به همان شیوه خشک و یکنواخت در بازی‌هایش ادامه دهد باز هم خیلی‌ها فیلم‌هایش را می‌بینند. اما اگر او نهیبی به خودش بزند و از این ژست تکراری مرد افسرده و تنهای شب بیرون بیاید و به اجرای نقش‌هایش زیر و بمی بدهد و نقش‌ها را سرحال‌تر و زنده‌تر از آب دربیاورد ملتی را سر ذوق می‌آورد و می‌تواند جانشین عزت‌الله انتظامی در درخشان‌ترین دوران‌ آقای بازیگر بشود. او بارها گفته که چقدر عزت‌الله انتظامی را احترام دارد اما باید به یاد بیاورد که آقای بازیگر اغلب اوقات می‌خواست مردم را بخنداند و همیشه هم موفق می‌شد و فقط گاهی وقت‌ها لازم می‌دید مردم را به گریه درآورد و البته وقتی این‌طور می‌خواست ملتی به گریه در می‌آمد.