نقد و بررسی فیلم چپ راست

خلاصه داستان:

دو نفر از دو طیف سیاسی مختلف در کشور متوجه می شوند که فرزندانشان در بیمارستان جابجا شده اند و…

کارگردان:

حامد محمدی که پسر منوچهر محمدی، تهیه کننده سینمای ایران است. «اکسیدان» ، «چهار انگشت» و سریال «قبله عالم» از جمله آثاری است که محمدی کارگردانی آن ها را برعهده داشته است..

نقد فیلم «چپ راست»:

سینمای ایران مدت‌هاست که در حال دورشدن از مخاطبش است. سینمای بی‌مسئله‌ای که درک درستی از شرایط اجتماع ندارد و به همین جهت، آثاری را روانه سینما می‌کند که اصولاً، ارتباطی با دغدغه مردمش ندارد. «چپ راست» یکی از همین آثار است که مشخص نیست برای چه طیفی ساخته شده است. فیلمی سردرگم و بی هویت که به شکل عجیب و غیرقابل تحملی، شوخی‌های نه‌تنها بی مزه و الکن، بلکه عذاب آور دارد که تحمل اثر را به شدت سخت می‌کند.

پیش از پرداخت به فیلم باید به این نکته اشاره کرد که آیا اجتماعی که فیلم برای آن ساخته شده، دیگر اهمیتی به دو طیف سیاسی در کشور می‌دهد؟ پاسخ به این سؤال می‌تواند وضعیت تماشاگر را در خصوص تماشای «چپ‌راست» معین کند. نویسندگان بی‌اطلاع فیلم در خیال خودشان این مسئله را مطرح کرده‌اند که قرار دادن دو طیف اصلاح‌طلب و اصول‌گرا در کنار یکدیگر می‌تواند تماشاگر را بخنداند و این وضعیت دقیقاً از بی‌اطلاعی آن‌ها نسبت به وضعیت جامعه بر می‌آید. جامعه‌ای که دیگر نه‌تنها کلامی از اصلاح‌طلب و اصول‌گرا در کلامشان دیده نمی‌شود، بلکه حتی از کلیشه‌های رایج هویتی این دو نیز گذشته است.

از این روست که شوخی‌های بی‌مزه و مضحک و نم پس داده‌ای؛ مانند وصل کردن هر مخالف به آمریکا و در آن سو، متخصص اروپای شرق نشان‌دادن طیف مقابل، نه‌تنها تماشاگر را نمی‌خنداند بلکه می‌تواند تا حد زیادی حال او را بد کند! مدت‌زمان فیلم کمتر از یک ساعت و نیم است؛ اما همین مقدار هم برای بگومگوهای دو شخصیت اصلی داستان که دائم در حال تکرار کلیشه‌های سیاسی مملکت در دهه‌های گذشته هستند، به حدی زیاد است که تحمل تماشای فیلم تا دقایق آخر را به‌شدت سخت و طاقت‌فرسا می‌کند. معضل فیلم این جاست که به این کلیشه‌ها ورود می‌کند و می‌خواهد از شخصیت‌هایش آدم‌های سیاسی بسازد و به این دو طیف کنایه‌های سیاسی وارد کند؛ اما به جهت این که می‌داند با کوچک‌ترین لغزشی، فیلم رنگ انتشار را به خود نمی‌بیند، تنها به ابتذال روی می‌آورد و نه‌تنها این ابتذال را در رویکردهای سیاسی و اجتماعی یک کشور به تصویر می‌کشد، بلکه گاهی که سرش خلوت می‌شود، ابتذال‌های جنسی را هم وارد ماجرا می‌کند!

نوشتن بیشتر درباره «چپ‌راست» بیهوده است. فیلم حامد محمدی چنان در وضعیت کنونی جامعه ایران بی‌ارزش و مبتذل است که حتی قلم برای نگارش درباره آن به گریه می‌افتد. سؤال این جاست که چطور می‌توان در شرایط اجتماعی امروز جامعه زیست و از رویکرد عمومی جامعه به سوژه‌های فیلم بی‌اطلاع بود؟ آیا کلیت سینمای ایران در کشوری جز ایران زندگی می‌کنند که نمی‌دانند سوژه روز و دغدغه مردمشان چیست؟ یا شاید باید مانند همیشه این جمله را تکرار کرد که سینمای ایران مدت‌هاست که دیگر دغدغه مخاطب ندارد و راضی‌کردن هرکس و هر طیف جز مردم، در اولویت قرارداد.

نمره: 1/10

منتقد: میثم کریمی