آکادمی فیلم بریتانیا (BAFTA) با وجود فشارها و انتقادات و درخواست بازیگران نادوگانهای چون «اما کورین»، «اما دارسی» و «بلا رمزی»، و پس از دو سال بحث و بررسی تصمیم گرفته است که جوایز جنسیت-خنثی را به بازیگران اهدا نکند. این سازمان از بازیگران نادوگانه درخواست میکند که رقابت در بخش بهترین بازیگر زن یا مرد را انتخاب کنند.
یکی از منابع «دیلی میل» میگوید از این پس تهیهکنندگان باید «هویت جنسیتی هر یکی از نامزدها» را تأیید کنند: «به داوطلب بستگی دارد که میخواهد وارد چه شاخهای شود.»
به گزارش مووی مگ به نقل از 03نما، پس از آنکه مراسم اهدای جوایز بریت (Brit Awards) در سال ۲۰۲۲ اعلام کرد که جنسیت را از شاخهها حذف میکند، بفتا «بررسی دقیق و فعال» این تغییر را شروع کرد. اما در نهایت تصمیم گرفته است که تغییری در ساختار اهدای جوایز صورت ندهد و به درخواستهای بازیگران نادوگانه توجهی نکند. سخنگوی بفتا میگوید اگرچه دو بخش بهترین بازیگر زن و مرد تغییری نمیکند اما بازیگر میتواند در صورت تمایل پس از دریافت جایزه «ایفاگر» نقش نامیده شود.
در سال ۲۰۲۲ حذف جنسیت از از جوایز بریت (BRIT) که معادل بریتانیایی گرمی است جنجالبرانگیز شد. در آن زمان شاخه بهترین هنرمند زن و مرد جای خود را به یک شاخه بدون جنسیت دادند اما هر پنج نامزد این بخش مرد بودند. ادل در آن سال برنده جایزه بهترین هنرمند بریتانیایی شد، روی صحنه گفت: «درک میکنم که چرا عنوان این جایزه تغییر کرده اما واقعاً زن بودن و هنرمند زن بودن را دوست دارم.»
این گرایش در سال ۲۰۱۲ به وجود آمد وقتی که گرمی جنسیت مذکر و مؤنث برندگان بخش بهترین خوانندگی پاپ، کانتری و آراندبی حذف کرد. از آن پس مراسم اهدای جوایز سینمایی و تلویزیونی امتیوی، جوایز گاتهام و جوایز ایندیپندنت اسپیریت از گرمی پیروی کردند. ماه گذشته گزارش شد که اسکار حذف جنسیت از جوایز بازیگری را بررسی میکند.
کورین پیشتر در مصاحبه با «بیبیسی» گفته بود: «فکر نمیکنم شاخههای جوایز به اندازه کافی در مقطع فعلی همهشمول باشد. مهم این است که همه احساس کنند به رسمیت شناخته میشوند و نماینده دارند.»
آره دیگه درستش اینه
فک کن رفتی توالت یکیشو انتخاب کن
چندتا نکته بگم که یه وقت سوءتعبیر نشه؛ من با اینکه هیچ اعتقادی به lgbtq ندارم ولی برخلاف بعضی از هموطنان که به خون اینها تشنه هستن، معتقدم این جامعه «سارقان حروف الفبا» تا زمانی که به همون چهار حرف محدود میشد قابل قبول و حتی قابل احترام بود و اتفاقا حرکاتی که از طریق رسانه زدن در جا انداختنِ اینکه اینها هم آدم هستن و قرار نیست بخاطر گرایشاتشون نسبت به هم که حق فردی و شخصیشون هست مورد غضب جامعه و والدین و… قرار بگیرن اون هم درصورتیکه اصلی ترین حمله بهشون صرفاً از زاویه دید تعصبات مذهبی بوده، خیلی تاثیر گذار بود. برای خود من به شخصه که بازیگران و خوانندگان زیادی بودن که من آثارشون رو دوست داشتم ولی با گرایش جنسیشون کنار نمیومدم که خیلی فراغت روانی به همراه داشت فعالیت هاشون قبل از این به اصطلاح جنگ فرهنگی اخیر و خیزش ووکیسم و…
بعد از اون اینقدر دامنه این گرایشات رو وسیع کردن و مفهوم جنسیت رو به ابتذال کشوندن و خودشون رو تحمیل کردن به رسانه و سرگرمی و یکسری جنبش های مدنی کاملا بی ربط بهشون و از یه جنبش های عجیب غریبی دفاع کردن که با همه اینها هیچ جوره نمیشد و نمیشه ازشون دفاع کرد. تو تجمعاتشون و راهپیمایی هاشون افرادی با ظواهر جانیان و منحرفان همیشه حضور دارن و طبیعیه که دیگه نمیتونن با وجود چنین اشخاصی بگن «نورمال» هستیم و اگه بگن هم کسی نمیپذیره!
انتظار دارن هرچی گفتن پذیرفته بشه و هر انتقادی رو میخوان با فرهنگ تحریم خفه کنن و تو این شرایط طبیعی هست صداهای مخالف (با اینکه رادیکال میشن) منطقی بنظر بیان و اون عده متعصب های مذهبی جناح اونور که خودشون روزی آفت جامعه بودن دوباره میتونن دیسکورس پیدا کنن.
الان اونچه که در غرب بهش میگن بال چپ یا همون جناح چپ، یک ترمز و لکه ننگ بزرگ براش همین lgbtq هست. خیلی ها ممکنه با گفتمان چپ از زاویه دید عدالت اقتصادی و عدالت نژادی و تغییرات آب و هوا و غیره همسو باشند ولی دلشون نمیخواد رأی به مثلا حزب دموکرات آمریکا بدن چون اون حزب و لابی های وابسته گویی تکلیف خودشون میدونن حتماً از اینها در هر شرایطی به حد اعلا حمایت کنن. تو همون جناح کلی دعوا راه انداختن، مدافعان حقوق زنان رو دو دسته کردن از کسانی که میگن زن های ترنس هم از خودشون هستن با اونا که میگن ترنس به هیچ عنوان زن واقعی نیست و «کلمه زن بیولوژیکی» رو توهین میدونن، مردان رو بردن در ورزش زنان، کلی صحنه های خجالت آور در توالت های زنانه و فروشگاه ها به وجود آوردن، دانشگاه هارو به گند کشیدن، خودشون رو با پویش هایی مثل Queers for Palestine مضحکه خاص و عام کردن و…
بازم میگم با وجود این شرایط دم بفتا گرم، هموفوب و ترنسفوب نیستم ولی یکی باید جلوی اینها وایسه بالاخره
کار درستی کرد؛ اگر ترنس هم باشه طرف بالاخره یا خودشو مرد باید بدونه یا زن. اگه پدیده نان باینری رو بپذیریم باید ببینیم که اولا چه تعداد از این افراد وجود دارن، چه تعداد بازیگر هستند و چه تعداد استعداد دارن همچین جایزه رو بگیرن. با روندی که lgbtq تو یک دهه گذشته رفت اگه بخوان پیش برن که یعنی باز سهمیه بازی لگدمال کردن شایسته سالاری و زورچپان بازیگر و کاراکتر نان باینری تو هر فیلم و سریال و فرنچایز و ساختن فیلم های بخصوص که قراره هست فقط برای مطرح شدن این جنسیت جایزه بگیرن سوای از اینکه ارزش هنری واقعاً داشته باشن یا نه
این دلقک بازیا تمومی نداره
جنسیت خنثی و ترنس ها رو حتی شرعم پذیرفته به عنوان اختلال جنسی وجود داره ولی مشکل غرب اینه میخواد به چنین گرایشاتی به عنوان افراد سالم رسمیت بده تا با عادی سازی کردن مثل قارچ تو جامعه رشد بده وگرنه به لحاظ آماری اینجور گرایشات درصد ناچیزی از جمعیت کره زمین رو شامل میشن ولی به عمد داره براش تبلیغات زیاد میشه
چقدر خوشحالم هنوز کسایی هستن جلوی موج حماقت هزاره سوم بایستند…تفکرات احمقانه ایی که یک قدم تمدن رو جلو نمیبره و تنها انسان رو از انسان بودن دور میکنه و مضحکه خدایان….نمونه ایمان خلیف بوکسور مرد نره غولی که در المپیک امسال با بهانه اینکه حس می کنم زن هستم وارد مسابقات زنان شد و زد اشک دختر بوکسور رقیب رو در آورد یه عده مشنگ مغز هم طبق معمول دفاع کردند…