نقد و بررسی بازی اساسینز کرید: سایه ها (Assassin’s Creed Shadows)

ژاپن، ۱۵۸۱: استان ایگا در حال سوختن است و شما نظاره‌گر آن هستید، زخمی و بی‌دفاع، در حالی که اودا نوبونگا ( دلاوری که مسئول جنگ‌های داخلی متعدد و در نهایت وحدت کشور شد) از تپه‌ای نزدیک با تمسخر به شما نگاه می‌کند. شما شمشیر کاتانا را از غلاف می‌کشید، تیغه آن در نور لرزان شعله‌ها می‌درخشد.

بله، این بازی «Assassin’s Creed Shadows» است، بخشی هیجان‌انگیز از یک بازی نینجا و همچنین، بخشی از تاریخ. این ترکیب عجیبی است، اما در یک ماجراجویی گسترده تاریخی-تخیلی که پر از کشف و فریب است، به خوبی جواب داده است.

دوره پرآشوبی که شاهد وحدت ژاپن و سقوط نوبونگا در اواخر دهه ۱۵۰۰ بود، محیطی ایده‌آل برای بازی به عنوان یک شینوبی زیرک یا یک سامورایی شجاع است. دستگاه واقعیت ساز در این سری این است که شما را وارد خاطرات اجداد خود نماید تا یک artefact مرموز را پیدا کرده و گروهی از سامورایی‌های نقاب‌دار تهدیدآمیز را یکی یکی از بین ببرید. اما همچنین، این بازی به شما اجازه می‌دهد تا در ژاپن فئودالی به آرامی گشت‌وگذار کنید.

در این دوره پرتلاطم، همواره حس خطر وجود دارد، هر مکالمه مانند قدم‌های محتاطانه بر لبه تیغ است. داستان البته کاملاً تخیلی است، اما به خوبی با رویدادها و شخصیت‌های تاریخی واقعی گره خورده و توسعه‌دهندگان یوبی‌سافت به وضوح تلاش زیادی کرده‌اند تا محیط‌ها را واقعی و اصیل نشان دهند، چه مناظر و چه مردم آن دوران. شما به طور خودکار وقتی وارد یک ساختمان می‌شوید، کفش‌های خود را در می‌آورید، و معابد مشهور همان‌طور که در آن زمان وجود داشتند به نمایش درمی‌آیند، نه به شکلی که امروز به عنوان جاذبه‌های گردشگری شناخته می‌شوند.

دنیای بازی «Assassin’s Creed Shadows» واقعاً زیبا است، با چندین استان برای کشف در تمام فصول و وضعیت‌های جوی، و شهرهای دقیقاً مطابق با دوره تاریخی، از جمله کیوتو و اوساکا. معابد عظیم از میان شهرهای پر از دکه‌ها و کارگاه‌ها سر به آسمان می‌زنند، در حالی که معابد کوچکی در مسیرهای پیچ در پیچ روستاها پراکنده شده‌اند. شما ژاپن را در تمامی رنگ‌ها خواهید دید، از صورتی ملایم شکوفه‌های ساکورا در بهار، تا برگ‌های رنگی آتشین که تپه‌ها را در پاییز پوشانده‌اند، تا تاریکی عمیق شب‌های زمستان. در میانه ماموریت‌ها، به راحتی می‌توان از مناظر غرق شد، زمانی که در میان دروازه‌های قرمز توریی قدیمی احاطه شده‌اید، یا یک نمایش خیمه‌شب‌بازی تصادفی را در خیابان می‌بینید. ژاپن یوبی‌سافت زنده به نظر می‌آید. گاهی اوقات، اما، کاملاً اغراق‌آمیز و گیج‌کننده است.

هرچند که گشت‌زنی در روستاها با اسب و کشف روستاها و مناطق تاریخی سرگرم‌کننده است، اما وسعت بازی «Assassin’s Creed Shadows» باعث می‌شود که به راحتی احساس گم شدن کنید. ماموریت‌ها و مأموریت‌های جانبی زیادی برای راهنمایی شما در نقشه وجود دارند، اما متاسفانه بسیاری از این ماموریت ها تکراری هستند. به عنوان مثال، برای کشتن یک سامورایی سطح بالا، شما به کمک نیاز دارید؛ فردی که می‌تواند به شما کمک کند، از شما خواسته‌ای دارد که شامل یافتن فرد دیگری است که از شما می‌خواهد یک سامورایی دیگر را بکشید و این روند همینطور ادامه دارد. این وضعیت در طول مدت طولانی بازی، تکراری و آزاردهنده است.

دو قهرمانه بودن بازی به کاهش حس تکراری بودن بازی «Assassin’s Creed Shadows» کمک می‌کند. در ۱۰ تا ۱۵ ساعت اول بازی، شما در نقش شخصیت «فوجیبایاشی نائوئه»، شینوبی جوانی که پس از تخریب خانه‌اش به دنبال انتقام است، وارد می‌شوید و به او کمک می‌کنید تا زندگی‌اش را دوباره بسازد و شبکه‌ای از جاسوسان و شورشیان را از یک پایگاه مخفی در کوه‌ها راه‌اندازی کند. سپس «یاسوکه» را داریم، سامورایی سیاه‌پوست و اصولی که بر اساس شخصیت تاریخی واقعی به همین نام ساخته شده است. او در مقدمه بازی ظاهر می‌شود و سپس زمانی که نائوئه به نوبونگا نزدیک شود، ناپدید می‌شود.

نائوئه سبک‌پا است و قادر است به راحتی دیوارها و معابد را بالا برود، در حالی که می‌تواند به راحتی در سایه‌ها مخفی شود و از آنجا به دشمنان نزدیک شود. روش مخفیانه او لحظات جالبی را به وجود می‌آورد، مثل زمانی که از طریق درهای کاغذی «شوجی» برای یک حمله غافلگیرانه ضربه می‌زند. اما این روش قدم‌به‌قدم هزینه‌ای دارد زمانی که با یک درگیری مواجه می‌شود. ضربات دشمن به او آسیب جدی وارد می کند و خیلی سریع در مبارزه شکست می‌خورد. اما یاسوکه از سوی دیگر به شدت قوی است و قادر است از میان همان درهای کاغذی عبور کند و مقاومت بیشتری در مواجهه با ضربات دشمن دارد. او هنوز هم می‌تواند مانند نائوئه دشمنان را به قتل برساند، اما این کار را به صورت رو در رو و نه از پشت سایه‌ها انجام می‌دهد. در سری‌ای که معمولاً اولویت را به استتار می‌دهد، زمانی که شما از دروازه یک قلعه عبور می‌کنید و همه دشمنان را رو در رو می‌زنید، احساس آزادی زیادی می‌کنید. هر دو شخصیت گزینه‌های قابل بازی برای بیشتر قسمت های بازی هستند و شما می‌توانید در بیشتر مواقع بین آن‌ها جابجا شوید.

متأسفانه، با هر کدام از شخصیت‌های «Assassin’s Creed Shadows» که بازی کنید، باید با مشکلاتی در مبارزات مواجه شوید. در حالی که هنگام انجام جاخالی و مقابله با حملات در نبردهای یک‌به‌یک بازی جذابیت های زیادی خواهد داشت، اما اغلب خود را محاصره شده خواهید دید زیرا دشمنان بیشتری متوجه حضور شما می‌شوند و این باعث می‌شود که تشخیص اینکه ضربات از کجا به شما زده می شود، سخت شود. زمانی که در پشت‌بام‌های قلعه‌ها می‌خزید و با دقت دشمنان را از بین می‌برید و بعد از آن به سایه‌ها برمی‌گردید تا برای کشتن بعدی آماده شوید، همه‌چیز طبق انتظارتان پیش می‌رود. اما به محض این که وارد مبارزه‌ای در زمین شوید، همه‌چیز به‌هم ریخته و ناامیدکننده می‌شود.

در حالی که من از انجام دادن وظایف، مأموریت‌دهندگان کمی اذیت شدم، هنوز نمی‌توانم از فکر کردن به «شادوها» دست بکشم. بازی با نمایش‌های عالی و لحظات عاطفی تاثیرگذار، مانند بازیابی دردناک نائوئه پس از از دست دادن همه چیز، شما را همراه با قهرمانان بازی در غم و خشم خود شریک می‌کند. وقایع اغلب ناراحت‌کننده هستند، زیرا مبارزات قدرت بین لردها معمولاً هزینه‌های زیادی برای مردم محلی دارد و شما اثرات ناخوشایند اعمال خود را بر روی متحدانتان می‌بینید.

در نهایت باید بگویم که کمتر بازی دیگری توانسته است به خوبی «Assassin’s Creed Shadows» این محیط های زیبا را ایجاد کند، زمانی که شما از میان جنگل‌های سرسبز بامبو عبور می‌کنید، دیوارهای قلعه‌های قدیمی را بالا می‌روید و وارد آن‌ها می‌شوید تا گنج‌ها را سرقت کنید. این لحظات درخشان باعث می شود تا نقاط ضعف بازی کمتر به چشم بیاید.