اواخر این ماه در یکی از مراکز حراجی معتبر شهر لندن لوازم فیلمساز مشهور جهان و فقیدد آندره تارکوفسکی چوب حراج میخورد. این لوازم شامل نامهها، تصاویر و.. است که ظرف بیست سال دوران فیلمسازی از او به جای مانده است. یکی از این نامهها، نامه ایی است که تارکوفسکی در سالهای ۱۹۷۰ به رئیس جمهور وقت روسیه برژنوف نوشت تا از فیلمش «آندره روبولف» رفع توقیف کند.
تا به امروز در هیچ حراجی وسائل شخصی این کارگردان مهم روسی در معرض نمایش و چوب حراج نخورده است واین نخستین بار است که چنین اتفاقی میافتد.
تارکوفسکی را یکی از موثرترین فیلمسازان میداند که تاثیرشگرفی بر سبک وسیاق فیلمسازی گذاشته است.
آندری آرسنیویچ تارکوفسکی (زادهٔ ۴ آوریل ۱۹۳۲ – درگذشتهٔ ۲۹ دسامبر ۱۹۸۶) کارگردان و فیلمساز برجسته روسی بود. وی پنج فیلم اول خود را در شوروی ساخت. دو فیلم آخر او به ترتیب در ایتالیا و سوئد فیلمبرداری شدند. از مشخصههای فیلمهای او میتوان به معنا گرایانه بودن، با زمینهای متافیزیکی به همراه برداشتهای بلند، نامتعارف بودن در ساختار داراماتیک و استفاده هنرمندانه از تکنیک فیلمبرداری اشاره کرد.وی با ساخت اولین فیلم بلند خود با عنوان کودکی ایوان در سال ۱۹۶۲ موفق به دریافت پانزده جایزه بینالمللی از جمله شیر طلایی جشنواره بینالمللی فیلم ونیز و جایزه بزرگ جشنواره سان فرانسیسکو شد. دید تلخ شاعرانه و ذهنیت بینظیر او در نخستین فیلم بلندش متجلی است. بعد از این فیلم در سال ۱۹۶۶ آندره روبلوف را کارگردانی کرد. سولاریس فیلم بعدی این کارگردان است که در سال ۱۹۷۲ ساخته شد. تارکوفسکی آینه (فیلم) را در سال ۱۹۷۴ ساخت. میتوان گفت که مضمون آینه (۱۹۷۵) نیز همین است.
از سینمای ما