متن زیر از روزنامه ی شرق برگرفته شده است.تهمینه میلانی در نوشتاری برای این روزنامه ،به برداشت خود از آرگو می پردازد:
«آرگو» که توانست جايزه بهترين کارگردانيرا بگيرد، از نظر معيارهاي فيلمسازي فيلم خوبي است اما درخشان نيست. من تصور مي کنم امسال فيلم هاي درخشان زيادي در اسکار وجود نداشت به همين دليل آرگو به دليل موضوع ملتهبي که داشت، شانس بيشتري براي مطرح شدن داشت. من برخلاف عده اي که فکر مي کنند اين فيلم عليه سياستمداران ايراني ساخته شده و ايران‌ستيز است، چنين تصوري ندارم و فکر مي کنم اگر سياستي پشت ساخت اين فيلم باشد، جهت عادي‌کردن روابط ميان دو کشور است چراکه اگر هاليوود با قدرت تکنيکي و تخصصي که مي‌شناسيم، بخواهد فيلم سياسي عليه ايران بسازد، به سادگي مي تواند اين کار را انجام دهد.
فيلم «آرگو» شاخصه هاي اين نقطه نظر را ندارد و به جز دو صحنه غيرواقعي يعني صحنه اعدام در خيابان و چند صحنه ديگر، فضاي ملتهب آن روزها را ملايم نشان داده است. براي همين سياسي کردن اين جايزه ما را به واقعيت نمي رساند. براي قضاوت صحيح اول بايد تمام فيلم هاي اسکار را ديد. من بخش مهمي از اين فيلم ها را ديده ام و آنها را نسبت به فيلم «آرگو» درخشان نيافتم. شايد فيلم تارانتينو شايستگي بيشتري به لحاظ سينمايي براي جايزه بهترين فيلم و کارگرداني داشت، اما باقي فيلم‌هاي رقيب، بهتر از «آرگو» نبودند.
