هرگز گمان نمیکردم که فیلمی با این محوریت ملی و شعارهای ملی در این مرز و بوم ساخته شود و تا این حد بی سر وصدا و بدون تبلیغات اکران شود و دیده نشود!
این هزینه های میلیاردی نیستند که فیلمی را با ارزش میکنند؛ بلکه دغدغه و اعتقاد کارگردان و سازنده فیلم است که فیلم را میسازد.
دیگر ضعفی که در فیلم نامه مشهود است؛ گذر سریع از مفاهیم مدنظر و پراهمیت فیلم است که به نظر میرسد لازم بود با فوکوس بیشتری مطرح میشد.
بالاخره انتظار به پایان رسید؛ از جشنواره سی و یک تا نزدیکای جشنواره سی و دو فجر! شاید حدود یک سال منتظر بودم تا ببینم تنهای تنهای تنها که ذکر و فکر همه اهالی جشنواره فجر سی و یکم رو اینگونه به خود مشغول کرده بود؛ چیست، تا اینکه بالاخره اکران عمومی آن آغاز شد و توانستم به تماشای فیلم بروم. هرچیزی درباره اش فکر میکردم جز آنچه در پرده سینما به چشم دیدم! هرگز گمان نمیکردم که فیلمی با این محوریت ملی و شعارهای ملی در این مرز و بوم ساخته شود و تا این حد بی سر وصدا و بدون تبلیغات اکران شود و دیده نشود! جای تاسف دارد که چنین فیلمی بخواهد در رتبه هفتم جدول فروش پایین تر از فیلم هایی همچون “عملیات مهدکودک” قرار بگیرد؛ و این انگشت ایراد به کسی جز مسئولین ذی ربط اشاره ندارد؛ مسئولینی که باید هزینه های میلیاردی برای فیلم هایی همچون “راه آبی ابریشم” ، “
در فیلم با کارگردانی فیلم اولی و نابازیگرهایی روبه رو هستیم که نه کارگردانی آن با کارگردانی یک فیلم اولی مطابق است و نه بازیگری نابازیگران. فیلم بدون هیچ ادعایی کاملا خوش ساخت و گویا شعار های ملی گرایانه و منتقدانه خود را مطرح می کند و کاملا دقیق حرف های سیاسی خود را در لایه های پنهان فیلم به ناخودآگاه مخاطب انتقال میدهد، دریغ از ذره ای افراط و تفریط که منجر به عکس العمل منفی مخاطب گردد.
فیلم “تنهای تنهای تنها” ثابت کرد که هر چیز ارزشمند در گرو هزینه های میلیاردی نیست؛ واین هزینه های میلیاردی نیستند که فیلمی را با ارزش میکنند؛ بلکه دغدغه و اعتقاد کارگردان و سازنده فیلم است که فیلم را میسازد و ارزش به فیلم میدهد؛ فیلم در عین ناباوری بدون هیچ هزینه اضافی و با نابازیگرهایی در حد بین المللی ساخته میشود و حرف هایی را میزند که همه برای رسیدن به آنها به دنبال خرج های کلان هستند.
فیلم کاملا منطقی و حساب شده درصدد نقد دخالت آمریکایی در مسایل مختلف کشورهای دیگر، و تاثیر ظالمانه آنان در حق و حقوق دیگران حت
اما در کنار همه این نقاط قوت؛ نمی توان از نقاط ضعف ریزی که در فیلمنامه به چشم می خورد، گذشت کرد. به طور کلی فیلم نامه از ساختار یکسانی برخوردار نیست و دارای فراز و نشیب هایی است که در برخی موارد واقعا کسل کننده می شود و در عین حال درمواردی دیگر به خوبی ازپس روایت داستان بر می آید و کشش لازم را برای مخاطب حاصل می کند. و دیگر ضعفی که در فیلم نامه مشهود است؛ (و البته ممکن است که این مساله تعمدا توسط فیلم نامه نویس اتفاق افتاده، تا مبادا حرف و شعارهای فیلم، شعاری شود) گذر سریع از مفاهیم مدنظر و پراهمیت فیلم است که به نظر میرسد لازم بود با فوکوس بیشتری مطرح میشد تا بیشتر ذهن مخاطب را به خود درگیر کند. نمونه واضح این معضل فیلم، آخرین حرف های کارگردان و فیلم نامه نویس بود که از زبان شخصیت اصلی فیلم (رنجرو) در تیتراژ پایانی مطرح میشود و در عین حالی که پر بود از مفاهیم قابل تامل و مطالب اساسی و محوری فیلم؛ لیکن چون در تیتراژ پایانی قرار گرفته عملا منجر به ذبح آن شد. جا داشت که این اتفاق با ظرافت و دقت بیشتری اعمال میشد.
بدون شک “احسان عبدی پور” با ساخت این فیلم؛ مخاطبین خود را بسیار پرتوقع کرده که امیدواریم در آینده و فیلم های بعدی به خوبی بتواند از پس این توقعات برآید.
منتقد : حمید رضا تقی پور
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.
به جامعه مجازی سایت مووی مگ بپیوندید و دوستان سینمایی جدید پیدا کنید!
نام فیلم : تنهای تنهای تنها
کارگردان : احسان عبدیپور
فیلمنامه : احسان عبدیپور
تهیه کننده : احسان عبدیپور
بازیگران :میثم فرهومند ، آرمن هوانسیان ، آنا پانوسیان








