حضور و نقش‌آفرینی «مریلا زارعی» ستودنی بود. مطمئنا در روزهای جنگ «مریلا» کودک بوده و تجربه مادر شهیدبودن، به‌تنهایی تجربه عجیبی است که جدا از بخش مادر شهیدبودن، بخش مادربودن هم دشوار است اما «مریلا زارعی» مثل همیشه جان و روحش را برای نقشش در فیلم «شیار 143» گذاشته بود. او این‌بار شجاعتی را رقم زد و تجربه مادربودن و مادر شهیدبودن را که موقعیت واقعا دشواری هم هست، پشت‌سر گذاشت. وقتی بازی‌اش را می‌دیدم تمام صورتم غرق اشک شده بود. «مریلا» را از یاد برده بودم و فکر می‌کردم چرا ما این‌همه از یاد کسانی که جانشان را به خاطر ما فدا کردند دوریم. روح این رفتگان پاک حامی راه این بازیگر عزیز و محترم که تمام نقش‌هایش را با همه وجود زندگی می‌کند؛ از «سربازهای جمعه» تا «شیار 143».
روزنامه شرق
