خاویر باردم و پنلوپه کروز، زوج مطرح سینمای آمریکا به واسطه مواضع صریحشان در برابر حملات رژیم صهیونیستی به مردم غزه، در لیست سیاه هالیوود قرار گرفتند تا علت عقبنشینی برخی دیگر نظیر ریحانا از موضعشان در حمایت از مردم غزه و سکوت دیگران در قبال کشتار ساکنان بزرگترین زندان جهان بیش از پیش معنا یابد.
به گزارش مووی مگ به نقل از تابناک، کشتار بیرحمانه غیرنظامیان در نوار غزه، آنچنان تکاندهنده بود که جامعه جهانی، یکی از بزرگترین اعتراضها نسبت به کشتار تاریخی فلسطینیها به دست رژیم صهیونیستی را ثبت کند؛ حرکتی که با همراهی معدودی از چهرههای مطرح موسیقی و سینما در عرصه جهانی نیز همراه شد.
بنا بر این گزارش، راجر واترز که از گذشته، همواره حرکتهای گستردهای در مخالفت با رژیم نامشروع اسرائیل داشته، در جریان جنگ اخیر نیز پیشتاز بود.
با این حال، افزون بر راجر واترز، چهرههای دیگری نیز وارد این میدان شدند. ریحانا خواننده مشهور و پرطرفدار آمریکایی در توئیتر خود هشتک آزادی فلسطین (#FreePalestine) را نوشت، ولی کمتر از ده دقیقه، آن را حذف کرد و پس از جنجالآفرین شدن این کار در توئیت دیگری نوشت: «بیایید برای صلح و پایان آرام درگیری اسرائیل ت فلسطین دعا کنیم؛ آیا امیدی هست؟»
اما شدیدترین انتقادات به جنایات رژیم صهیونیستی از سوی خاویر باردم منتشر شد؛ برنده جایزه اسکار برای بازی در «جایی برای پیرمردها نیست» که به کمپین راه افتاده توسط اصغر فرهادی با نام «کشتار همنوعان خود را متوقف کنید» پیوسته بود، در نامهای نوشت: «در اتفاقات وحشتناکی که هماکنون در غزه میافتد، جایی برای بیطرفی و فاصله گرفتن نیست. این یک جنگ اشغالگرانه و کشتار علیه مردمی است که هیچ وسیلهای برای دفاع ندارند و در یک منطقه محدود حبس شدهاند؛ بدون اینکه آب، بیمارستان یا آمبولانسی باشد. در این جنگ، کودکان هدف قرار میگیرند، به این بهانه که تروریست هستند. واقعا درک این موضوع سخت و توجیه آن ناممکن است.
این شرمآور است که کشورهای غربی، اجازه چنین نسلکشی را میدهند. من نمیتوانم این وحشیگری را درک کنم که حتی خشنتر و غیرقابل فهمتر از همه رخدادهای تلخی است که مردم یهود در گذشته متحمل شدهاند. فقط اتحادهای ژئوپولیتیک و ماسک ریاکارانه تجارت ـ مثلا فروش تسلیحات ـ میتواند موضع شرمآور آمریکا، اتحادیه اروپا و اسپانیا را توصیف کند.
من میدانم افراد خاصی هستند که معمولا حق اظهارنظر من را با حملات شخصی زیر سؤال میبرند. برای همین میخواهم در اینجا به موارد زیر اشاره کنم؛
بله، پسر من در یک بیمارستان یهودی به دنیا آمد، چون من دوستان بسیار صمیمی دارم که یهودی هستند و البته یهودی بودن الزاما به این معنا نیست که شما از این نسلکشی حمایت میکنید. همین طور که عبری بودن به این معنا نیست که شما صهیونیست هستید و همین طور فلسطینی بودن معنایش این نیست که شما عضو حماس هستید. اینها همگی به همین اندازه بیمعنیاند که تصور میشود آلمانی بودن یعنی شما نازی هستید.
بله، من در آمریکا کار میکنم؛ جایی که دوستان و آشنایان یهودی دارم که مخالف این مداخلات و سیاستهای جنگی هستند. یکی از همین دوستانم دیروز تلفنی به من گفت: کشتن کودکان بیگناه را نمیتوان دفاع از خود دانست و با بقیه این افراد نیز من نظراتم را به راحتی در میان میگذارم.
بله، من اروپایی هستم و از اتحادیه اروپا خجالتزدهام که با سکوت و سخنان شرمآورش، نماینده من است. بله، من در اسپانیا زندگی میکنم و مالیات میپردازم و نمیخواهم پول من برای حمایت از سیاستهایی هزینه شود که هدف آنها، حمایت از این وحشیگریها و تجارت اسلحه با کشورهایی است که با کشتن کودکان بیگناه ثروتمند میشوند.
بله، من از این همه بیعدالتی و کشتار انسانها عصبانی، شرمسار و آزردهخاطرم. کودکانی که کشته میشوند فرزندان ما هستند. این وحشتناک است. من فقط امیدوارم آنهایی که دست به کشتار میزنند، بتوانند در قلبهایشان به شفقت برسند و این سم کشنده که به نفرت و خشونت بیشتر میانجامد، بتواند آنها را درمان کند. آن دسته از مردم اسرائیل و فلسطین که تنها در آرزوی صلح و همزیستی هستند، روزی در کنار هم این راه حل را پیدا خواهند کرد».
پس از این نامه، گروهی از هنرمندان اسپانیا در نامهای سرگشاده ـ که نخست در روزنامههای اسپانیایی منتشر شد ـ حملات اسرائیل به نوار غزه را «نسل کشی» خواندند و آن را محکوم کردهاند؛ بیانیهای که البته لحنش به مراتب آرامتر از نامه شدیداللحن خاویر باردم بود؛ اما با واکنش مشابهی همراه شد.
در این نامه که علاوه بر پنلوپه کروز و خاویر باردم، لولا هررا، ادواردو نوریغا، رزا ماریا سردا، بازیگران سینما و پدرو آلمودووار، مونتو آرمنداری و بنتیو زامبرانو، از فیلمسازان اسپانیایی آن را امضایش کرده بودند، خطاب به اتحادیه اروپا آمده بود: «این روزها غزه روزهایی دهشتناکی را پشت سر میگذارد؛ در محاصره و زیر حملههای زمینی، هوایی و دریایی. خانههای فلسطینیان نابود میشود، به آب و برق دسترسی ندارند و نمیتوانند راحت به مدارس و بیمارستانهای خود بروند. امضاکنندگان این نامه نسبت به آثار فیزیکی، اخلاقی و روانی حملههای اسرائیل بر مردم غزه ابراز تأسف کردهاند و خواهان پایان محاصره این منطقه شدهاند».
فشارها به سرعت پیرامون این بازیگران افزایش یافت تا این دو مجبور به عقب نشینی شوند و بیانیههایی جداگانه صادر نمایند. خاویر باردم در بخشی از بیانیه خود نوشته است: «امضای من صرفا به معنای درخواست برای صلح بود. ویرانگری و نفرت صرفا نفرت و ویرانی بیشتر تولید خواهد کرد… من در حالی که منتقد واکنش ارتش اسرائیل بودم، احترام زیادی برای مردم اسرائیل قائلم و بابت خسارتهایی که برایشان رخ داده، عمیقا همدردی میکنم. من و نیز همسرم [پنه لوپه کروز] اکنون از سوی عدهای متهم به داشتن احساسات ضدیهودی شدهایم. ما همان قدر از یهودستیزی متنفریم که از عوارض وحشتناک و دردناک جنگ».
پنه لوپه کروز هم در بیانیه مستقلی نوشت: «نمیخواهم حرف من در چنین موضوع مهمی اشتباه برداشت شود. در خصوص این وضعیت، متخصص نیستم و از پیچیدگی آن آگاهم. تنها آرزو و نیت من در امضای این نامه گروهی این بوده که امید داشته باشیم هم در اسرائیل و هم در غزه صلح برقرار شود. امیدوارم هر دو طرف آتشبس را بپذیرند و دیگر هیچ قربانی بیگناهی در هیچ طرف مرز باشد. من آرزوی اتحاد و صلح دارم».
با این حال چنین موضعگیریهایی برای در امان ماندن این دو بازیگر کافی نبود و حملات به این دو ادامه یافت تا آنجا که جان ویت، بازیگر برنده اسکار و پدر آنجلینا جولی در بیانیهای ضمن حمله به این بازیگران، بیانیهای وقیحانه در حمایت از کشتار در غزه صادر کرد و در بخشی از آن به ایران نیز حمله کرد.
در بخشی از این بیانیه عجیب جان ویت آمده بود: «من از تمام همکارانم که این نامه را علیه اسرائیل امضا کردند، میخواهم تا انگیزههای خود را دوباره بررسی کنند. شما به شهرت و پول رسیدهاند، به خاطر اینکه در امریکا بودید. آیا میتوانستید به چنین موفقیتهایی در ایران، سوریه، لبنان و… برسید؟ شما وظیفه دارید تا از شهرت خود در راستای اقدامات خوب استفاده کنید. اما در مقابل تنها دولت دموکراتیک در خاورمیانه یعنی اسرائیل را تحقیر کردند! شما باید سرتاپا شرمنده باشید و با پشمیانی عمیق از آنچه انجام دادید، جلو آمده و از مردم رنج دیده در اسرائیل طلب بخشش کنید!».
پس از بیانیه تند و بیمنطق پدر آنجلینا جولی، مشخص شد که قرار است به این زوج بابت حمایت از مردم غزه هزینه بالایی تحمیل شود تا دیگر کسی جرأت موضعگیری مشابه را نداشته باشد؛ هزینهای که نشریه تایمز انگلیس از آن پرده برداشته و تأیید کرده که این زوج موفق در لیست سیاه استودیوهای هالیوود قرار گرفتهاند. شماری از مدیران سطح بالای هالیوود چنین تصمیمی گرفتهاند که با توجه به نفوذ وسیع یهودیان در لایههای گوناگون هالیوود، این اتفاق میتواند منجر به حذف کامل این زوج یا پایان دوران حضورشان در اوج باشد.
ایجاد چنین هزینههایی، نشان میدهد که چرا بسیاری از ستارگان مطرح سینمای جهان و چهرههای برجسته موسیقی از واکنش نسبت به نسل کشی رژیم صهیونیستی وحشت دارند و حتی از بیان مواضع کلی در قبال آنچه در فلسطین رخ میدهد نیز پرهیز میکنند.