نقد و بررسی فیلم The Green Hornet ( زنبور سبز )

سابقه داستان فیلم زنبور سبز به بیش از نیم قرن می رسد اما اولین بار زمانی نام این فیلم بر سر زبانها افتاد که مجموعه ای تلویزیونی در دهه 60 میلادی از آن ساخته شدُ. در آن زمان این فیلم با داستان ساده و جمع و جورش کلی طرفدار و هواخواه داشت. اما نکته ای که باعث شد این مجموعه در اذعان باقی بماند نه فیلمنامه خوب ، نه اکشن ، بلکه معرفی فردی بود که بعدها به استاد بلا منازع هنرهای رزمی در سینما معروف شد یعنی بروس لی . در آن زمان ون ویلیامز بازیگر نقش بریت رید گفته بود : در سر صحنه فیلمبرداری بودیم و مشغول آماده شدن برای یک سکانس اکشن، کارگردان
به همبازی ام ( اشاره به بروس لی ) گفت زمانی وارد صحنه می شوی به هوا پریده و وانمود می کنی که می توانی لامپ بالای سرت را با پا بشکنی! اما همه ما در کمال ناباوری دیدیم که او به هوا پرید و واقعا لامپ را شکست!! حالا 45 سال از آن زمان گذشته و بروس لی هم دیگر در قید حیات نیست ولی زنبور سبز بازگشته است تا خاطرات خوب آن زمان را زنده کند.

برت رید ( ست روگان )، فرزند و وارث بزرگترین روزنامه ی لس آنجلس است.برد پسری پرشر و شور است که علاقه ای به ادامه ی کار پدرش ندارد تا آنکه پدرش میمیرد و او صاحب تمام ثروت فراوان او می شود. او در جریان حضورش در روزنامه با یکی از کارمندان شرکت به نام کاتو ( جی چو ) آشنا می شود که به برت پیشنهاد می کند تا ثروتش را در راهی پر هیجان مصرف کند. نظر کاتو این است که برت سلاح های پیشرفته و ماشین های مدرن بسازد و خود نیز در نقش قهرمانان ظاهر شود!.و به این ترتیب برت رید یک میلیاردر مرفه وارد دنیای قهرمانی میشود و به جنگ گروه های تبهکاری می رود اما در این بین یک گانگستر روسی بسیار خطرناک به نام چوندوفسکی ( کریستوف والتز ) حضور دارد که اصلا حوصله این قهرمان بازی های دو نفره را ندارد و…

اگر فیلمهای قبلی را که ست روگان فیلمنامه آن را نوشته مثل باردار شده یا pineapple Express را دیده باشید بدون شک با جنس کمدی آن آشنا هستید. ست روگان اینبار در یک تجربه جدید توانسته فیلمنامه نسبتا جدی زنبور سبز را بیشتر به سمت کمدی متمایل کند ولی با هوشمندی تمام در این راه اکشن را هم فدا نکرده. روگان کسی است که شناخت دقیقی از کمدی دارد و از این لحاظ حضور او در نقش برت رید یکی از بهترین انتخاب ها برای نقش به حساب می آید. شخصیت برت با بازی روگان، یکی از بهترین های فیلم است و به نوعی می توان گفت تمام بار کمدی فیلم بر دوش روگان است که به خوبی توانسته از این فرصت نهایت استفاده را ببرد و شوخیهای بامزه خود را با صدای کلفتش در فیلم بگنجاند!. اما متاسفانه یا خوشبختانه حساسیت بر روی اکشن فیلم بیش از بار کمدی آن است و دلیل آن هم سابقه ای است که به واسطه حضور قدرتمند بروس لی در این نقش بوجود آمده بود. حالا جی چو تایوانی باید پا در کفشی قرار دهد و ماسکی را بر چهره بزند که زمانی بروس لی بر صورت می زد، اما خوشبختانه بازیگر تایوانی نقش کاتو با اینکه اصلا یک رزمی کار نیست و یک خواننده با احساس و لطیف است!، با اینحال توانسته به خوبی بار اکشن فیلم را بدوش بکشد و با حرکات رزمی سریعی که ما همیشه از بازیگران آسیای شرقی سراغ داریم تجربه دیدن فیلم را دو برابر کند و بعد از مدتها کمی آدرنالین خون ما را افزایش دهد. بنابراین می توانم با اطمینان به شما بگویم که دو شخصیت اصلی داستان به خوبی در کنار هم قرار گرفته اند و از این بابت تماشاگر از ابتدا تا انتهای فیلم می تواند با دیدن آنها به وجد بیاید. البته در این بین باید یک کریستوف والتز را هم اضافه کنیم، اگرچه با حضوری که والتز در نقش سرهنگ هانس در فیلم حرام زاده های لعنتی داشت یکجورایی باعث شد انتظارات ما از او بیش از حد معمول بالا برود اما با اینحال نقش چوندوفسکی که اصلا یک روسی است بسیار به تن والتز می آید. والتز خشک و بی روح بهترین انتخابی است ک 2 6ac ه می توان در یک نقش منفی داشت و او هم در این راه بهترین نمایش را دارد اما متاسفانه فیلم فرصت چندانی در اختیار او قرار نداده تا شاهد هنرنمایی های او باشیم و بیشتر بر روی دو شخصیت محوری فیلم تمرکز کرده است. البته وضع کامرون دیاز بدتر از والتز است و علنا هیچ فرصتی برای خودنمایی پیدا نکرده و حضورش در فیلم بیشتر جنبه تزیینی دارد.

میشل گوندری کارگردان این فیلم که البته انتخابش برای ساخت این فیلم کمی عجیب به نظر می رسید ؛توانسته از پس این فیلم کمدی-اکشن به خوبی برآید. گوندری در کارنامه هنری اش فیلم درام و فلسفی ایی به نام طلوع ابدی یک ذهن پاک به چشم می خورد و حالا فکر کنید به این کارگردان خوش ذوق فیلمی مثل زنبور سبز برای کارگردانی بدهند! اما برخلاف انتظارم گوندری به خوبی توانسته توازن بین کمدی و اکشن در فیلم را رعایت کند. اکشن فیلم گرچه مثل خیلی از فیلمهای این روزهای هالیوود با CGI ادغام شده و آن حس نوستالژیک کلاسیک را از بین برده اما به خوبی القای هیجان می کند و اجازه نمی دهد شما راحت سر جایتان بنشینید ، در بخش های غیر کامپیوتری فیلم نیز به لطف حضور ست روگان در نقش زنبور سبز و نویسنده این فیلم ، شوخیها شکل جذابی به خود گرفته است و حتی شخصیت های جدی ایی مانند کریستوف والتز هم نمی تواند باعث شود که شما نخندید.

سال گذشته فیلم Kicka** نیز با الهام گیری از داستان زنبور سبز ساخته شد و استقبال خوبی نیز از آن شد. زنبور سبز هم مانند Kicka** فیلم خوش ساخت و بی ادعایی است که تنها به هدف سرگرم کردن تماشاگران به سینماها آمده و شما نباید آن را با هیچ فیلم دیگری به جز خودش مقایسه کنید.

منتقد : میثم کریمی