والا حضرت دقیقا همان فیلمی است که یک بازیگر باید بعد از دریافت اسکار در آن بازی کند! نمی دانم این چه رسمی است که در سالهای اخیر در هالیوود حکمفرما بوده و کماکان هم وجود دارد. سالها پیش خانم هالی بری برای بازی در فیلم تحسین شده Monster’s Ball توانست اسکاری را دریافت کند که نطق احساسی وی هم در زمان دریافت جایزه هنوز هم یکی از صحنه های ماندگار مراسم اسکار به حساب می آید. سپس همین خانم بری بعد از بازی در همین فیلم ، در یکی از قسمت های سری فیلمهای جیمز باند به نام روز دیگر بمیر حضور پیدا کرد. فیلمی که همگی منتقدان بر این باور بودند که برای یک بازیگر اسکاری اصلا مناسب نیست. حالا همین حکایت را چند سال بعد و بار دیگر در فیلم والا حضرت شاهد هستیم. ناتالی پورتمن که برای بازی در فیلم قوی سیاه موفق به دریافت اسکاری با ارزش شد، در فیلم والا حضرت نه تنها کوچک ترین نشانی از آن دختر با استعداد ندارد، بلکه به ما ثابت می کند که باید جمله ” دریافت اسکار ، صاحبش را تنبل می کند ” را همواره به خاطر داشته باشیم.
تئادوس ( دنی مک براید ) و فابیوس ( جیمز فرانکو ) دو برادر هستند که از لحاظ شهامت و دلاوری شباهت حداقلی به يكديگر دارند. فابیوس برادر بزرگتر تئادوس، جنگجویی سلحشور و دلاور است که به تازگی توانسته بر دشمنش پیروز شده و سر آن را نیز به نشانه پیروزی همراه خود بیاورد! اما تئادوس گویی که از شهامت برادر چیزی عایدش نشده؛ او همواره پشت برادر بزرگتر خود پنهان می شود و از همه چیز می ترسد!. پس از برتری فابیوس بر دشمنش، لیزار خبیث ( جاستین تروکس ) موفق می شود نامزد فابیوس به نام بلادونا ( زویی دشانل ) را به خاطر اهداف پلید خود برباید. حالا فابیوس باید به همراه برادر کوته فکر خود ، برای نجات جان بلادونا پا به مسیرهای خطرناکی بگذارد. این دو عازم سفر پر خطر خود می شوند و در میانه راه با یک دختر جنگجوی بسیار ماهر جنگلی به نام ایزابل ( ناتالی پورتمن ) آشنا می شوند. ایزابل تصمیم می گیرد تا این گروه را در راه رسیدن به هدفشان همراهی کند اما …
والا حضرت از آن دسته کمدی هایی است که از همان آغاز می توانید متوجه شوید که قصد ارائه چه چیزی به تماشاگر دارد. فیلم با یک داستان سطحی و پیش پا افتاده آغاز می شود و در ادامه نیز این شروع بد تبدیل به تجربه رنج آور برای تماشاگر می شود. شاید بتوان حال و هوای فیلم را نزدیک به فیلم گردشگر توصیف کرد. گردشگر علی رغم اینکه جانی دپ و آنجلینا جولی را به عنوان ستاره در خود می دید و کارگردانی برجسته به نام فلوریان هنکل در پشت دوربین داشت، فیلم بسیار پیش پا افتاده ای بود. حالا در والا حضرت دقیقاً چنین فضایی این بار در قالب یک فیلم کمدی بار دیگر تکرار شده است. جیمز فرانکو و ناتالی پورتمن دو بازیگری هستند که سال گذشته به ترتیب برای نقش آفرینی های به یاد ماندنی شان در فیلمهای 127 ساعت و قوی سیاه، کاندید دریافت اسکار شده بودند که ناتالی پورتمن موفق به دریافت جایزه هم شد. در پشت دوربین این فیلم هم کارگردانی حضور یافته که فیلم های مطرحی چون Pineapple Express ،Snow Angels در کارنامه اش به چشم می خورد و مخصوصا تجربه کمدی متفاوت Pineapple Express باعث شده تا انتظارات از این فیلم بالا باشد. اما تمام چیزی که بعد از تما
شای والا حضرت نصیبتان می شود حرص خوردن و فکر کردن به این موضوع است که بهتر بود پول بلیت فیلم را صرف امور خیریه می کردید.
والا حضرت یکی از ضعیف ترین کمدی هایی است که امسال اکران شده و به راحتی می تواند بهترین گزینه دریافت جایزه تمشک طلایی برای بازیگرانش باشد. فیلمنامه پیش پا افتاده فیلم و البته شوخی های بسیار زشت و سطح پایین فیلم ، باعث شده تا فیلم یک درجه R بزرگ دریافت کند. فیلمنامه فیلم که یکی از نویسندگانش همین آقای مک براید ( بازیگر نقش تئادوس ) بوده ، بسیار نازل و زننده است. اکثر دیالوگ های فیلم با حرف های رکیک آغاز می شود و شوخی های فیلم هم اکثراً مربوط به پایین تنه می باشد! فکر می کنم تابحال توانسته اید حدس بزنید با چه فیلم عجیب و غریبی روبرو هستید. تنها نکته مثبت فیلمنامه این است که خوشبختانه می تواند فیلم را تا به انتها برساند و یک داستان نصفه و نیمه را به تماشاگر بازگو کند. متاسفانه زبان گفتاری فیلم یکی از نکات مهمی است که باید هنگام دیدن به آن دقت داشته باشید. اگر پیش از این فیلم Pineapple Express را از گرین دیده باشید، متوجه خواهید شد که زبان گزنده فیلم در چه سطحی قرار دارد. اکثر دیالوگ های فیلم با الفاظ رکیک و در واقع با حروف “ف” آغاز می شود که می تواند بد آموزی های فراوانی برای تماشاگران کم سن و سال به همراه داشته باشد.
ناتالی پورتمن در یکی از عجیب ترین انتخاب های دوران بازیگری اش ( که معمولا انتخاب های سطحی ندارد )، در نقشی حضور پیدا کرده که بیشتر به درد بازیگرانی نظیر شانون الیزابت می خورد. شاید تنها نکته ای را که نتوان درباره ناتالی پورتمن قبول کرد این باشد که او را به عنوان یک شخصیت برای انجام شوخی های جنسی در یک فیلم در نظر بگیریم. اما متاسفانه در والا حضرت دقیقاً چنین اتفاقی افتاده است و ناتالی پورتمن اسکاری این روزها، به ابزاری برای شوخی های جنسی فیلم والا حضرت تبدیل شده است. جیمز فرانکو هم که به نظر می رسید باید روند بازیگری اش را بعد از حضور در فیلم 127 ساعت تغییر داده باشد، ظاهراً هنوز هم بدش نمی آید که در نقش های کمدی سطح پایین ظاهر شود. جدا از ستارگان فیلم که هر کدام به نوعی پسرفت را تجربه کرده اند، زویی دشانل که هنوز هم بازی اش در فیلم 500 روز تابستان در یاد بسیاری از سینما دوستان باقی مانده ، در این فیلم به معنای واقعی هدر شده. شاید تنها برنده در بین بازیگران فیلم دنی مک براید بوده باشد. مک براید که در این فیلم علاوه بر بازیگری به عنوان نویسنده و یکی از 4 تهیه کننده حضور داشته، در نقش تئادوس تنها شخصیتی است که شاید بتواند در لحظاتی تماشاگر را بخنداند.
والا حضرت شباهت زیادی به فیلمهای کمدی تلویزیونی دارد که در آن به تنها چیزی که توجه نمی شود خرد تماشاگر است. والا حضرت فیلم زشتی است که باید از دیدن آن پرهیز کرد.
کپی برداری از مطالب سایت تنها با ذکر نام سایت و نویسنده مطلب مجاز است.
