سیدضیاءالدین دری عضو سابق شورای پروانه نمایش ، طی گفتگوی تلفنی با بهروز افخمی درباره تغییرات اخیر در شورای پروانه نمایش توضیحاتی ارائه داد.
به گزارش مووی مگ به نقل از صبا، سیدضیاءالدین دری عضو سابق شورای پروانه نمایش در گفتگو با بهروز افخمی در برنامه هفت بیان کرد:
من با تلفن دکتر احسانی به یک شورا دعوت شدم (درواقع ابقا شدم) و روز شنبه با تلفن آقای ایل بیگی رفع زحمت کردم. من هم تشکر کردم که از من این بار را سبک کردند. عضویت در این شورا جز فحش خوردن و غیبت شنیدن نبود.
وی در ادامه افزود: ما اعضای آزادی بودیم. نظر شورا نظری است برخواسته از آرای اکثریت و جدل و بحث های فراوان. آن گفتگوی من براساس یک حس عاطفی بود و سوتفاهمی اتفاق افتاد. یک کار غیرقانونی اتقاق افتاد. صدای من بدون اجازه من ضبط شد، بدون اجازه من پخش شد و حتی با من چک نشد. نیت من دادن بهانه دست آقایان برای کناره گیری از شورا نبود. یک مدیر اجازه دارد نیروهای تحت امرش را با تصمیمش تغییر دهد.
دری بیان کرد: شورای پروانه نماش یکی از منفورترین شوراهاست. هرچند این اتفاق طبیعی است و کسانی که این کار را می کنند، پاسداران فرهنگ، ارزشها و معیارهای نظام هستند و ایثار می کنند و خود را آماج کسانی قرار می دهند که فکر می کنند ما فیلم ها را ذبح می کنیم. درحالی که اصلا اینطور نیست و تنها عنصری که من را ناراحت می کند، این است که رفقایی که هر هفته به این واسطه می بینم کمتر خواهیم دید.
عضو سابق شورای پروانه نمایش نیز توضیحاتی درخصوص پروانه نمایش فیلم های «پارادایس» و «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» ارائه داد: من درخصوص فیلم «پارادیس» اطلاعاتی درحوزه اخذ پروانه ساخت اصلا ندارم که با حکم حکومتی پروانه ساخت گرفته است یا خیر! من خیلی این آقای ایوبی را دوست دارم. انسان صادق و ساده ای است. من فیلم «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» را اصلا ندیده ام و توضیحاتی که در آن مصاحبه گفتم بلکل فرضی و باتوجه به شناختم از موضوع و تجربه ام بوده است.
ضیاءالدین دری درخصوص توقیف ناگهانی «50 کیلو آلبالو» بیان کرد: پاسخ به این در حوزه اختیارات ما نیست. شورای پروانه نمایش فیلم را دید و اصلاحاتی به این فیلم داد. اصلاحات کمی هم نبود. بدون آن اصلاحات قابل پخش هم نبود. من نفهمیدم توقیف فیلم در لحظه های آخر اکران از کجا رخ داد. تصمیم آقای جنتی بود یا ایوبی! اما من از ابتدا شخصا احساس دلواپسی از این فیلم داشتم. هرچند ما وظیفه خود را انجام دادیم، اما دلواپسی شخصی داشتم که هیچگاه هم بیان نکردم.