دم قرمزها (2012) : فیلمی که همین هفته به اکران سینما های امریکا در می آید، در باره اولین خلبان سیاهپوست ایالات متّحده است.خلبانی عضو گروه «تاسکیگی» (خلبانان سیاهپوست افریقایی-امریکایی) که سرانجام موفق می شود در طول جنگ چهانی دوم، نبرد واقعی را بر فراز آسمان ها نظاره کند.داستان فیلم از آن دسته از داستان هایی ست که واقعا ً ارزش بازگو کردن را دارد، خود فیلم امّا دارای سبکی خشک و تکراری ست. ولی این فیلم جزو 5 فیلم برتر نیست و هنوز 5 فیلم برتر این سبک باقی ست.
هواپیما (1980) : نه تنها این فیلم یکی از بهترین فیلم های هواپیمایی و نه تنها یکی از بهترین فیلم های کمدی ست، بلکه صرفنظر از ژانر آن بکی از فیلم های مورد علاقه من هم هست.این فیلم یک کمدی خوب در میان آن فیلم های فاجعه بار هواپیمایی دهه 70 است، فیلمی که خیلی ها از آن تقلید کردند.تن فیلم بی نقص ست، کستینگ عالی ست و دارای فیلمنامه ایست کلاسیک. «هواپیما» زبان دقیقی درون طنز بصری خود دارد و سخت است ساخت چنین کمدی هایی بدون زیاده روی.این بالانس را تیم کارگردانی و نویسنده گی جیم آبراهامز و دیوید و جری زاکر یافتند.
بال ها ( 1927) : این فیلم اولین فیلمی ست که برنده جایزه اسکار برای بهترین فیلم شده و همچنین تنها فیلم صامتی ست که به این افتخار نائل شده است.اخیرا ً نیز نسخه ای بلوری و دیویدی آن عرضه شده است.داستان این فیلم که در آن روزگار پر خرج ترین فیلم پارامونت بود در مورد خلبان جنگ جهانی اول با بازی چارلز راجرز و همچنین ریچارد آرلن و نیز بازی قابل ستایش «کلارا باو» می باشد.بودجه فیلم در ابتدا 1.2 میلیون دلار بود که تا 2.1 میلیون افزایش یافت.کارگردان فیلم ویلیام ولمن اصرار داشت بازیگرانش آموزش خلبانی ببینند تا سکانس های هوایی واقعی تر به نظر آیند و تماشاگران امروزی را نیز به هیجان آورند.نکته قابل توجّه دیگر در مورد این فیلم حضور گری کوپر جوان بود که تنها دو دقیقه در فیلم حضور داشت.
یونایتد 93 (2006) : فیلم پل گرینگرس بازسازی وقایع 11 سپتامبر 2001 و ربوده شدن یکی از 4 هواپیمای پرواز 93 خطوط یونایتد ایرلاینز است که پس از درگیری مسافران با ربایندگان در زمینی در ایالت پنسیلوانیا سقوط کرد.همه ما حوادث قبل و بعد از آن را می دانیم، امّا این فیلم نگاهی ست واقعی و طبیعی به جزئیاتی که شما را مجذوب خود می کند.یونایتد 93 عکس العمل های فیزیکی نادری را بر می انگیزد : عضلاتتان را سفت می کند، به صندلی میخکوبتان می کند و باعث می شود ناخن هایتان را در دسته صندلی فرو کنید.مضمون برخی فیلها با کلامی تفریظ گونه آنچنان هیجان وارد می کند که گوشه صندلی خشکتان می کند.این فیلم یکی از آن هاست.
تاپ گان (1986) : فیلمی با فرم فیلم های دهه 80 با موهای بلند و شلوار های کتان و تام کروز که در اوج قدرت بازیگریش، نقش یک خلبان جنگی بنام مارویک را ایفا می کند.برای کروز که در آن روزها هنوز جوان و جذاب بود تاپ گان بنظر گزینه ی مناسبی برای خودنمایی نبود، همانگونه که مافوقش در فیلم او را سرزنش می کند که : “پسرم، ضمیرت چک می نویسد بدنت نمی تواند نقد کند.”.وال کیلمر، آنتونی ادواردز و کروز، دانشجویان آکادمی خلبانی هستند.
شمال از شمال غربی (1959) : درست است که این فیلم یک فیلم هوانوردی نیست، امّا آن سکانس هواپیمای سمپاش آنقدر شناخته شده است که وقتی به فیلم های هوانوردی می اندیشید این سکانس به ذهنتان خطور می کند.این سکانس مشهور ترین سکانس فیلم های آلفرد هیچکاک نیست، مشهور ترین سکانس تاریخ سینماست! کری گرانت، قربانی یک سوء تفاهم، خود را متّهم به قتل می یابد و ناگزیر دست به فرار می زند. و در حین یافتن مدرک برای اثبات بی گناهیش، در پایان خود را در یک جاده روستایی میان نا کجا آباد گرفتار می بیند، جایی که یک هواپیمای سم پاش مکرراً در ارتفاع پایین بطرفش پرواز می کند.
کپی برداری از مطالب سایت تنها با ذکر دقیق لینک سایت MovieMag.IR و نویسنده مطلب مجاز است.
