روزنامه جوان نوشت:
ماجرای نقش گرفتن و بازی کردن برخی از بازیگرها در تلویزیون ماجرای جالبی شده است؛ پر از تناقض و حرفهای ضد و نقیض. این دسته از بازیگرها خیال میکنند مردم صرفاً برای دیدن آنها پای تلویزیون می نشینند و اگر آنها از طریق قاب سیما دیده نشوند، مردم دیگر برنامههای تلویزیون را تماشا نخواهند کرد.
وقتی بازیگری پیشنهادهایش کم میشود، میزان صحبتها و اظهارنظرهای عجیب و غریبش افزایش مییابد. همان بازیگرهایی که تا چند سال پیش در سریالهای معمولی سیما بازی میکردند و در گفتوگوهایشان فقط از تلویزیون تعریف و تمجید میکردند، حالا با کمکار شدنشان تندترین انتقادها را به صداوسیما وارد میکنند. سحر قریشی یکی از بازیگرانی است که از طریق تلویزیون و با سریال «دلنوازان» به شهرت رسید. او زمانی در گفتوگوهایش مدام لب به تمجید از کارگردانهای تلویزیون میگشود و زمانی را که سریالی که در آن مشغول بازی بود از تلویزیون پخش میشد، دوره موفق سیما میدانست.اما الان که قریشی به هر دلیلی در سریالهای تلویزیونی بازی نمیکند، پشت سرهم از بیمخاطبی تلویزیون میگوید.
او چندی پیش در گفتوگو با یکی از رسانهها به شدت بر بیمخاطبی تلویزیون تأکید کرده بود و دوباره در گفتوگوی دیگری گفته است: « جذابیت نداشتن و تکراری بودن داستان سریالها باعث میشود بینندگان زمان خود را برای تماشای سریالهای تلویزیون صرف نکنند »
چنین اظهارنظرهایی در حالی بیان میشود که قریشی تا چند سال پیش و زمانی که از دست رئیس وقت صداوسیما جایزه میگرفت فقط به تعریف و تمجید از تلویزیون بسنده میکرد.همین دوگانگیها در رفتار سبب شده مخاطبان هم به بازیگرها بیاعتماد شوند.
این بازیگر همچنین پیشنهاد جالبی به مردم میدهد: «یکی از بازیگران ترک مدتی قبل از پروژه کاری خود انصراف داد و مردمی که طرفدار او بودند، جلوی خانه سینمای ترکیه جمع شدند و خواستار برگشت آن بازیگر شدند، این امر نشاندهنده عشق و مدیریت درست است. مردم باید پشت ما باشند، اما مردم هم خسته شدهاند و فیلمها را بیانگیزه تماشا می کنند »
اینجا این سؤال مطرح میشود که آورده و خروجی شما به عنوان یک بازیگر برای جامعه و مردم چه بوده است که حالا توقع چنین کاری از سوی مردم دارید؟ بازی در فیلمهای سینمایی درجه چندم، شرکت در چند خیریه و گرفتن سلفی در خارج کشور نهایت فعالیتهایی است که داشتهاید و مردم برای کدام رزومهتان باید دم در خانهتان جمع شوند ؟