در حالی که نرگس آبیار کارگردان فیلم «شبی که ماه کامل شد» هنگام برگزاری جشنواره فجر سال گذشته و بعد از آن تاکید داشت که فیلم را برای مردم استان سیستان و بلوچستان ساخته و نمی‌خواسته فیلمی بسازد که مردم بلوچ را ناراحت کند، این فیلم در این استان اکران نشده است.
به گزارش مووی مگ به نقل از آی سینما، « شبی که ماه کامل شد» داستان عبدالحمید ریگی برادر عبدالمالک ریگی رهبر گروه تروریستی جندالله را روایت می‌کند که از مردی عاشق و دوستدار خانواده به انسانی خشن و افراطی تبدیل می‌شود. این فیلم در جشنواره سال گذشته بیشترین جوایز را برد اما در نمایش فیلم‌های جشنواره در مراکز استان‌ها در استان سیستان و بلوچستان روی پرده نرفت.
حالا که بیش از دو هفته از اکران عمومی فیلم می‌گذرد، یک روزنامه نگار اهل سیستان و بلوچستان از نمایش داده نشدن فیلم در محلی که داستان آن می‌گذرد، انتقاد کرده است.
نوید برهان زهی در توییتر خود نوشته است: «۲ هفته از اکران عمومی فیلم شبی كه ماه كامل شد در سینماهای كشور گذشت اما هنوز خبری از اکران این فیلم در سینماهای سیستان و بلوچستان نیست، فیلمی که براساس یک داستان واقعی در این استان ساخته و فیلمبرداری شده. اگه این فیلم خوبه چرا اینجا اكران نمیشه، اگر فکر ميكنن باعث ناراحتی مردم میشه پس چرا ساختنش!»
در زمان برگزاری جشنواره هم هیچکس از سازندگان فیلم تا مسئولان درباره دلیل نمایش داده نشدن فیلم در زاهدان توضیح نداد و حالا هم ظاهرا همه ترجیح می‌دهند در سکوت از کنار این سوال بگذرند. به نظر می‌رسد نگرانی‌های امنیتی مانع از اکران «شبی که ماه کامل شد» در سیستان و بلوچستان باشد.
این در حالی‌ست که نرگس آبیار بلافاصله بعد از جشنواره فجر سال گذشته در گفت‌وگو با روزنامه شرق تاکید کرد که قصد نداشته مردم این استان را ناراحت کند: «از اول که فیلم‌نامه را می‌نوشتم، با خودم می‌گفتم تنها چیزی که نمی‌خواهم اتفاق بیفتد، این است که مردم بلوچ ناراحت شوند. تمام تلاشم این است که ماجرای مردم بلوچ را از ماجرای گروه تروریستی مثل جندالله جدا کنم.»
او در بخش دیگر این مصاحبه گفته بود: «در تحقیقات متوجه شدم مردم منطقه انسان‌های شریف و دوست‌داشتنی‌ای هستند و به ما در ساخت این فیلم بسیار کمک کردند. به‌شدت میهمان‌نواز بودند. در تحقیقاتم از بالای سیستان‌وبلوچستان تا پایین این منطقه که رفتم، هر شب منزل یک بلوچ بودم. با گروهی که رفتیم، هر شب میهمان یک نفر بودیم که از ما پذیرایی می‌کردند. در خانه‌شان به روی همه باز بود. اگر آنها نبودند، این فیلم واقعا ساخته نمی‌شد.»
اما حالا مردمی که به گفته کارگردان اگر نبودند، فیلم ساخته نمی‌شد به شکل مبهمی اجازه تماشای آن را ندارند!
