دکتر محمدهادی کریمی نویسنده و کارگردان سینما درباره بحث دستمزدهای بالای بازیگران می گوید:« من فکر می کنم درباره دستمزد صحبت کردن در هیچ رشته ای کار درستی نباشد. نقل آن داستانی است که مردی کفش اش را برد کفاشی تا میخ ته کفش را در بیاورد و وقتی قرار بود پول به کفاش بدهد گفت یک میخ کشیدی و فقط یک ثانیه وقت تلف کردی. واقعا اینقدر دستمزد حق توست؟ کفاش گفت من سی سال و یک ثانیه وقت صرف کفش کردم. یعنی شما نمی توانید روی کسوت و تجربه و سابقه و خیلی چیزهای دیگر متر بگذارید و بگویید این میزان دستمزد برای آن می شود تعیین کرد. در هر رشته ای و به خصوص سینما هر چیزی تابع عرضه و تقاضا است.»
کارگردان «برف روی شیروانی داغ» با اشاره به خراب شدن بازار عرضه و تقاضا به دلیل ساخت تله فیلم های بی کیفیت به CHN می گوید:« متاسفانه یک حجم بسیار زیاد و نازلی از تله فیلم ها در شبکه ویدئویی و تلویزیون تولید می شود که در واقع این ها منجر به این می شود که رابطه عرضه و تقاضا معادلات اش به هم بخورد. تعداد تولیدات بالا است و تعداد بازیگران محدود است. در نتیجه رقم دستمزدها در یک رابطه الاکلنگی رشد می کند. از یک منظر این اتفاق منطقی و طبیعی است. منتهای مراتب الان در سینمای ایران هیچ بازیگری وجود ندارد که به صورت کامل حضورش درون یک فیلم به فروش فیلم کمک ویژه ای بکند و بخواهد به واسطه حضورش در یک فیلم و کمک به فروش آن دستمزد زیادی را طلب کند.»
کریمی با اشاره به افزایش دستمزدها با توجه به اقتصاد ضعیف سینما این نوع از دستمزدها را عادلانه نمی داند:« هر چند این پول ها حق بازیگران ما است و کسی نمی تواند به آنها بابت دستمزدشان اعتراض کند اما آنها هم باید به این قضیه توجه داشته باشند که هزینه بالای دستمزدهایشان منجر به این می شود که در یک پروژه از دستمزد باقی عوامل کم گذاشته شود و حتی در تولید فیلم هزینه ها کاهش پیدا کند و این منجر به این می شود که کیفیت آثار آن چیزی نباشد که مخاطب انتظارش را دارد. و ضمن اینکه بازیگران ما مراقب این موضوع باشند که این دستمزدهای زیاد حکم خرید و استفاده ابزاری از آنها نشود. که مثلا یک روز در یک فیلمی یک بازیگری فلان مقدار پول گرفته است و آقای تهیه کننده به من کارگردان ایراد بگیرد که فلانی اینقدر پول گرفته است که نقش لال را بازی کند و یا مثلا یک سالک روی صورتش بگذارید و چهره اش را زشت تر کنید؟ اینجاست که بازیگر برای یک فیلم حکم یک مدل را ایفا می کند و بیشتر شبیه به یک ویترین است و به جای بازی کردن باید نقش یک مانکن و خواننده و بسیاری چیزهای نامتعارف را ایفا کند. و این اتفاق برای هنر بازیگری ما یک سم مهلک است.»
او با توصیه به بازیگران درباره آینده حرفه ای شان می گوید:« حرف مهم این است که بازیگران ما مواظب باشند که از یک بازیگر تبدیل به یک عکس فروش نشوند که فقط عکس خوب و خشگلشان تضمین گیشه را کند. بازی خوبشان باشد که رقم دستمزد را بالا می برد و به فروش فیلم کمک می کند.»
کریمی با اشاره به دستمز دهایی که او بابت کارهایش می گیرد در انتها می گوید:« ما همین که اجازه می دهند فیلم نامه هایمان ساخته شود و به فیلم تبدیل شود اینقدر ذوق زده می شویم که اصلا به دستمزد فکر نمی کنیم. بعدا که مدتی از کار گذشت و تب کار کردن خوابید تازه می فهمیم چه قدر این وسط ضرر کرده ایم!»
خبرگزارى ميراث فرهنگى
ذره بین : ای آقا، به یکی بگو که گوش شنوا داشته باشه!
