در پي ارايه پيشنهاد شوراي هماهنگي هفته بزرگداشت استاد سمندريان مبني بر خواندن 10 دقيقه از نمايشنامهي «گاليله» پيش از شروع نمايشهايي كه روي صحنه هستند، محدوديتهايي براي اين گروهها در خوانش اين 10 دقيقه به وجود آمده است.
به گزارش خبرنگار بخش تئاتر خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، گروههاي نمايشي كه روز يكشنبه 25 تير ماه به صحنه رفتند توانستند قطعه كوتاهي از نمايش نامه «گاليله» را براي تماشاگرانشان بخوانند اما در آغاز نمايشهايي كه در تماشاخانهي ايرانشهر و خانه هنرمندان ايران اجرا داشتند با محدوديت روبهرو شدند و پس از آن هم گروههايي كه در مجموعه تئاتر شهر به صحنه ميروند با اين محدوديت مواجه شدند.
در همين زمينه محمد يعقوبي – سخنگوي شوراي هماهنگي هفته بزرگداشت استاد سمندريان – به ايسنا گفت: بعد ازطرح اين پيشنهاد از سوي شورا، فقط يكي دو روز اول توانستيم نمايشنامه «گاليله» را براي تماشاگران بخوانيم. در حالي كه قرار بود قطعهي كوتاهي از اين نمايشنامه به مدت يك هفته پيش از شروع اجراها براي تماشاگران خوانده شود.
وي يادآور شد: مثلا در اجراي «33 درصد نيل سايمون» فقط شب اول اجرا توانستيم قطعهي كوتاهي از «گاليله» را اجرا كنيم اما بعد شنيديم كه در تئاتر شهر هم چنين محدوديتي اعمال شده است و اين به معناي آن است كه مانع اين كار مركز هنرهاي نمايشي است نه سالنهاي تئاتر.
محمد يعقوبي اين تصميم را بخردانه ندانست و افزود: پس از درگذشت آقاي سمندريان وقتي كه بچههاي تئاتري مدام از حسرت به دل بودن او صحبت ميكردند مدام پيغام ميدادند كه هرگز جلو اجراي «گاليله» به كارگرداني حميد سمندريان گرفته نشد. اما تصميم اخير مركز هنرهاي نمايشي نشان داد هنوز اين انتقاد بهجاست. آنها اجازه ندادند آقاي سمندريان «گاليله» را آن گونه كه خودش ميخواست اجرا كند.
نويسنده و كارگردان «يك دقيقه سكوت» و «ماه در آب» به ايسنا گفت: ايجاد مانع براي خواندن بخش كوتاهي از «گاليله» نشان ميدهد چقدر فقدان مدارا وجود دارد و اينكه نميتوانند حتي قطعه كوتاهي از اين نمايشنامه را تحمل كنند، تاسف انگيز است.
اين هنرمند تئاتر با اظهار تاسف از سختگيريهاي بيش از حد در بخش نظارتي تئاتر متذكر شد: اين تصميم در شرايطي گرفته ميشود كه نمايشنامه «گاليله» منتشر شده است و همين دو سال پيش با كارگرداني داريوش فرهنگ در تالار اصلي مجموعه تئاتر شهر به صحنه رفت.
ایسنا
ذره بین : بابا بگذارید حداقل روحش در آرامش باشد، آخه خدا را خوش میاد؟!