زنی که از یک فرقه مذهبی که توسط پدربزرگ منحرفش اداره میشد فرار کرده، داستان دختران جوانی را روایت میکند که پس از ازدواج با مردان مسن مجبور به بردگی جنسی میشدند.
لیلیا تاراوا (Lilia Tarawa) ۳۱ ساله میگوید همه ساکنان شهر کوچک گلوریاواله (Gloriavale) نیوزیلند مجبور بودند همه چیز، از وعده های غذایی گرفته تا شیر دادن از سینه را با عبادتکنندگان به اشتراک بگذارند. این جامعه مسیحی بحث برانگیز نزدیک به هاویپری، در ساحل جزیره جنوبی کشور نیوزیلند، بدون دسترسی به اینترنت و هرگونه رسانه ای به شدت از برقراری ارتباط با جامعه بیرون محروم بودهاند.
به گزارش مووی مگ به نقل از روزیاتو، این فرقه در طول سالها مورد هدف تحقیقات پلیسی متعددی قرار گفته که به بررسی اتهامات مربوط به ازدواج اجباری، سوءاستفاده جنسی و جسمی و جدایی اجباری از خانواده میپردازد.
ازدواجها در این شهر کوچک برنامهریزیشده است، لباس و رژیم غذایی کاملا کنترل میشود و اگر مردم بخواهند آنجا را ترک کنند طرد میشوند.
زنان موظف به پوشاندن سر و بدن خود هستند و وظیفه انجام دادن تمام کارهای خانه بر دوش آنهاست. آنها ملزم هستند تسلیم شوهران خود شوند و تا آنجا که میتوانند بچه به دنیا بیاورند. درست همانطور که در سریال موفق سرگذشت ندیمه (The Handmaid’s Tale) به تصویر کشیده شده است. آنه کربتری، طراح صحنه و لباس این سریال میگوید لباس های قرمز و سفید سرگذشت ندیمه بر اساس Gloriavale ساخته شده است.
لیلیا که به شکل قابل توجهی شبیه به زنان سریال سرگذشت ندیمه است، زندگی در گلوریاواله به عنوان یک زن را جهنمی ابدی توصیف میکند.
نویل کوپر زاده استرالیا که نام مسیحی امیدوار (Hopeful Christian) را بر خود گذاشته و یک مبلغ مسیحی بود، جامعه مسیحی گلوریاواله را در سال ۱۹۶۹ تاسیس کرد. لیلیا، نوه او به مدت ۱۸ سال عضو این فرقه بود و از قوانین سختگیرانه و ظالمانه آن پیروی میکرد، تا آنکه سرانجام دست به فرار زد.
لیلیا میگوید پدربزرگ بیمارش با خوشحالی با کودکان ۱۰ یا ۱۲ ساله ازدواج میکرد. او در سن ۱۶ سالگی به پدربزرگش قول داد تا تسلیم مردان شود، مراقب خانه باشد و سر به زیر، رام، متواضع و پاک بماند.
یکی از اعضای سابق این فرقه میگوید رهبر این گروه تصور میکرد دختران ۱۳ یا ۱۴ ساله آماده بچه دار شدن و مردان آماده برقراری رابطه جنسی با دختران زیر سن قانونی هستند.
ایوت اولسن، یکی دیگر از اعضای سابق این فرقه است که در سال ۲۰۱۵ سکوت خود را شکست و گفت کوپر در ۱۹ سالگی سه بار به او تجاوز کرده است. تحقیقات پلیس نشان میدهد ۶۱ نفر از چندین نسل درگیر تجاوزهای جنسی گسترده بودهاند.
لیلیا ادعا میکند شاهد اعمال تنبیهات بدنی وحشیانه برای افرادی بوده است که قوانین را زیر پا میگذاشتند و یادآوری آنها را دشوار مییابد.
کانی ردی، زن دیگری که فرار کرده میگوید او و خواهر و برادرش سالها از سمت پدرشان ضرب و شتمهای وحشتناک و بیامانی را متحمل میشدند.
فرار لیلیا از جهنمی که پدربزرگش ساخته بود
در سالهای نوجوانی لیلیا والدینش به خانهای جداگانه در نزدیکی گلوریاواله نقل مکان کردند و بخشی از فرقه باقی ماندند، اما این بدان معنی بود که او در معرض زندگی یک زن مدرن قرار گرفته بود. او میگوید: «من دو زندگی داشتم و میتوانستم دنیای متفاوتی را ببینم.» سرانجام او آزاد شد و وقتی برگشت، پدربزرگش مثل غریبهها با او رفتار میکرد. لیلیا میگوید: «سخت بود اما میخواستم دنیایی را که جا گذاشته بودم تمام کنم.»
کوپر که گمان میرود ۱۹ فرزند از سه همسر داشته باشد در نهایت به دلیل سه مورد تجاوز به دختران ۱۲ تا ۱۹ ساله به زندان افتاد و در سال ۲۰۱۸ بر اثر ابتلا به سرطان پروستات درگذشت.