«ریچارد درایفس» بازیگر برنده جایزه اسکار، به شدت از قوانین جدید اسکار درباره تنوع نژادی انتقاد کرد و گفت: این استانداردها مرا وادار به استفراغ میکند.
این بازیگر فیلم مهیج «آروارهها» ساخته «استیون اسپیلبرگ» در سال ۱۹۷۵، در مصاحبهای با شبکه «PBS» گفت که با مجموعه قوانین جدید، آکادمی علوم و هنرهای سینمایی برای فیلم هایی که واجد شرایط نامزدی بهترین فیلم وضع کرده، مخالف است.
از سال ۲۰۲۴، فیلمها برای واجد شرایط بودن در شاخه بهترین فیلم جوایز اسکار، باید استانداردهای جدیدی را رعایت کنند و بر این اساس میبایست درصد معینی از بازیگران یا عوامل از اقلیتهای نژادی یا قومیتی داشته باشند.
به گزارش مووی مگ به نقل از ایسنا، «درایفس» با صراحت درباره این قوانین گفت: «آنها مرا وادار به استفراغ می کنند. هیچ کس نباید به من به عنوان یک هنرمند بگوید که باید تسلیم جدیدترین ایدهها درباره اخلاقیات باشم. چه چیزی را به خطر میاندازیم؟ آیا واقعاً در خطر صدمهزدن به احساسات مردم هستیم؟ شما نمی توانید درباره آن قانونگذاری کنید. باید بگذارید زندگی، زندگی باشد. فکر نمیکنم اقلیت یا اکثریتی در کشور وجود داشته باشد که به این شکل به آن پراخته شود. این استانداردها مثل این است که با مردم مثل یک کودک رفتار شود.»
طبق مقررات جدید آکادمی که برای اسکار ۲۰۲۵ اجرایی میشود، فیلم هایی که به دنبال نامزدی بهترین فیلم هستند باید از چهار شرط، دو مورد را داشته باشند.
الزامات، شامل داشتن حداقل یک شخصیت اصلی در فیلم است که از یک “گروه نژادی یا قومی کمتر دیدهشده” باشد، حداقل ۳۰ درصد از کل گروه بازیگران از حداقل دو گروه اقلیت (زنان، اقلیتهای قومی، جنسیتی یا افراد دارای معلولیت) باشد یا تمرکز موضوع فیلم بر روی یکی از آن گروه ها باشد.
از نود و ششمین دوره جوایز سینمایی اسکار که در سال ۲۰۲۴ برگزار میشود، فیلم باید حداقل دارای دو استاندارد از چهار استاندارد اعلام شده باشد تا واحد شرایط رقابت در شاخه بهترین فیلم اسکار شوند.
این بازیگر ۷۵ ساله در ادامه به دفاع از «لارنس اولیویه»، هنرپیشه انگلیسی پرداخت که در سال ۱۹۶۵ در فیلم بریتانیایی اقتباسی از نمایشنامه شکسپیر اُتللو، صورت خود را سیاه کرده بود.
سیاهکردن چهره توهینآمیز تلقی میشود، زیرا اجراکنندگان سفیدپوست برای اولین بار در قرن نوزدهم شروع به استفاده از آن برای تمسخر سیاهپوستان بردهدار در نمایشهای خندهدار نژادپرستانه در سراسر ایالات متحده کردند.
«درایفس» در این باره گفت: «لارنس اولیویه آخرین بازیگر سفیدپوستی بود که نقش اتللو را بازی کرد و این کار را در سال ۱۹۶۵ انجام داد. او این کار را با چهره سیاه انجام داد و به طرز درخشانی نقش یک مرد سیاهپوست را بازی کرد».
این بازیگر ۷۵ ساله آمریکایی با اشاره به نمایشنامه دیگری از شکسپیر که آنتاگونیست (آدم بد) اصلی آن یک پولشوی یهودی است، ادامه داد: «آیا به من میگویند که هرگز فرصتی برای بازی در نقش یک مرد سیاه پوست نخواهم داشت؟ آیا به شخص دیگری گفته می شود که اگر یهودی نیست، نباید نقش تاجر ونیزی را بازی کند؟ آیا ما دیوانه ایم؟ آیا ما نمیدانیم که هنر، هنر است؟»
من خودم به شدت مخالفم با تنوع نژادی زورکی منتها باید در نظر گرفت که راضی کردن همه کاری بس غیرممکن هست (باز جا داره اشکاره کنم به داستان شاهکار و تایملس پدر و پسر و الاغشون!) و یه جایی تو این بل بشو باید صف خودتو از افرادی که حتی تحمل جایزه گرفتن فیلم های خوب این به اصطلاح «اقلیت های نژادی» رو ندارن جدا کنی. مسئولیت اسکار هم قابل چشم پوشی نیست. به من باشه تا آخرین توان از فیلمی مثل everything everywhere دفاع میکنم چون برای من یکی از بهترین فیلم هایی بوده که تو دهه جدید و از زمان کرونا به اینور دیدم اما اسکار لازم نیست حتماً هفت تا جایزه به فیلم بده و کاری کنه که اون فیلم رو از یه کار مستقل و محبوب تبدیل کرد به یه فیلم مین استریم منفور! مثلا فیلمنامه رو بنشی های اینشیرین هم میبرد بد نمیشد
کسانی که دیسلایک دادن یحتمل با خوب بودن فیلمنامه بنشی های اینشیرین مخالف بودن! 😆
من را هم وادار به استفراغ میکنند
چه عجب یک نفر یک حرف درست زد تو اون هالیوود. به خدا که دیوونهخونه است. این که بیای برای کارگردانها تعیین تکلیف بکنی که باید تو فیلمتون حداقل ۳۰ درصدش جزو اقلیتها باشن یک توهین بزرگ و به معنای واقعی کلمه عین دیکتاتوری هستش. دو روز دیگه اسکار هم مثل جشنواره فجر میشه.( یادم نبود البته همین الانش هم شده. تو همین اسکار آخری قشنگ نشونش دادن)
وقتی هنر سفارشی بشه دیگه هیچ ارزشی نداره!
قانون جدید آکادمی اسکار، بیشتر از آنکه مبارزه با نژادپرستی باشد، باعث ایجاد حساسیت و تمسخر نژادهای قومی و اقلیت ها خواهد شد و با تکراری شدن موضوعات باعث کاهش تنوع فیلم ها خواهد شد.