جری ساینفلد: چپ افراطی باعث نابودی ژانر کمدی شده

یعنی مووی مگ هم چپ افراطی هست🧐😳؟؟؟
آخه کلمه کاکاسیاه رو سانسور میکنه

یه مقدار قضیه پیچیده هست.
از یه طرف چپ حال حاضر آمریکایی یه چیز عجیب غریبیه و یه جور سوسیالیسم اجتماعی خیلی سوسولیه، همین که مثلا طرف که ۶۰ سال مرد بوده و الان تغییر جنسیت داده و جامعه باید بهش بگه she بجای he و بذارن بره توالت زنونه دغدغه اصلیشونه ولی کلا چپ سنتی کمونیستی هم شدیداً سابقه داره در زمینه سانسور. هرکس مثال تاریخی از سانسور حکومتی میزنه اسم استالین رو حتماً یجا میاره!
از طرف دیگه تو غرب و فضای کمدیش اکه بخوایم از دیسکورس شناسی سیاسی نگاه کنیم، دهه های قبل اونایی که گفتمان های چپی حتی خیلی افراطی در کنار صحبت های نزدیک به راست امروزی داشتن تو آثارشون، مثل جرج کارلین که از یه طرف هم سرمایه داری آمریکا رو بشدت میزد و از حق سقط جنین دفاع میکرد و شدید ضد مذهب بود، اما از اون طرف فمنیست هارو مسخره میکرد و میگفت سر و صداهایی که برای تغییرات آب و هوایی درست کردن چرت و پرته و از اهمیت فرد و فردیت میگفت و… خیلی موفق و تاثیرگذار بودن تو فضای کمدی و چندتا از ماندگارترین استند آپ هارو خلق کردن و آدم الزاما هم حس نمی‌کرد یه نفر داره مانیفست سیاسی میده، بیشتر بیان مشاهدات یه آدم هوشمند از وضعیتی داغون بود که حالا می‌تونستی به دکترین های سیاسی هم وصلش کنی. بعلاوه روی نسل آینده کمدین ها، امثال لوییس سی کی و دیو شپل تاثیر گذاشت.
تو سینما هم خیلی از فیلم های محبوب مثل فایت کلاب و ماتریکس یجورایی نقد سرمایه داری کردن ولی گفتمان حول محور اون فیلم ها اینقدر مسموم نشد که فیلمی مثل جوکر ۲۰۱۹ شد.
یکی از طنز های تاریخ هم اینه که کانسپت قرص قرمز که همه ما سالها مطمئن بودیم یعنی بیداری از رویای دست راستی آمریکایی، الان شده ورد زبون جمهوری خواهان تندرو و امثال اندرو تیت که به خودش میگه مورفیوس و حرفشون هم اینه که باید برگردیم به قرون وسطی!
یا مثلاً روانی آمریکایی که اصلا یه هجویه از زندگی و فرهنگ مصرف گرایانه آقازاده‌های وال استریتی و در نقد اون bro cultureشون بود و توسط یه کارگردان زن فمنیست ساخته شده بود، الان شده نماد سیگما بازی و قیام علیه زنان مدرن و نابود کردن فرهنگ woke!!!
گفتن اینم خالی از لطف نیست که مذهبی های افراطی هم در طول تاریخ دشمنی خودشون رو با آزادی بیان بارها ثابت کردند. منتها اینها کلا وقتی تو قدرت نیستن، آزاداندیش میشن!
تو آمریکا بخصوص بعضی از اینهایی که میبینید تو این هفت هشت سال خیلی دم از آزادی بیان میزنن همونایی بودن که تو دهه نود و ۲۰۰۰ میرفتن برای کنسرت های متال مزاحمت ایجاد میکردند.
یا مثلا همین فاکس نیوز و جمهوری خواهان کم شکر خوری نکردن درمورد صنعت گیم (الان چپول ها دارن گند میزنن بهش به شیوه های دیگه).

در کل یه گفتمان فلسفه محور و آزادیشانه انسانی لازمه تا بیاد همه این چرندیات رو بشوره ببره. قدیما تفکر چپ با اصالت رو می‌دیدیم، راست با اصالت هم می‌دیدیم و تصمیم خودمون رو می‌گرفتیم، سانسور و شلوغ بازی هم جایی نداشت و در نهایت هنر و کیفیت کار مهم بود.
آهنگ nothing else matters متالیکا مانیفست من برای درک و مصرف هنر و سرگرمی بوده، هست و خواهد بود.