نقد و بررسی فیلم تگزاس 3

خلاصه داستان «تگزاس 3»:

داستان فیلم پس از ماجرای مجسمه‌های حاوی کوکائین در قسمت قبل روایت می‌شود. جایی که می‌بایست باقی مجسمه‌ها یافت شود و مشکل امنیتی برطرف شود اما…

کارگردان:

مسعود اطیابی که سال‌ها به‌عنوان کارگردان آثار اعتقادی در سینما شناخته می‌شد؛ اما پس از ساخت «تگزاس»، تبدیل به فیلمسازی تجاری شد و هم اکنون، موفق‌ترین فیلمساز تجاری تاریخ سینمای ایران به شمار می‌رود.

نقد فیلم «تگزاس 3»:

سری فیلم‌های «تگزاس» یکی از معدود آثار دنباله‌دار سینمایی در ایران به شمار می‌روند. مجموعه فیلم‌های کمدی که با زوج سام درخشانی و پژمان جمشیدی به سینما آمد و توانست با استقبال گسترده تماشاگران مواجه شود.

نکته حائز اهمیت این است که «تگزاس 3» علی رغم سردرگمی در قسمت‌های قبل (مخصوصاً قسمت اول)، به نظر می‌رسد که در قسمت سوم توانسته شخصیت‌هایش را بشناسد و با تکیه بر نکات ضعف و قوت آن‌ها، داستان را پیش ببرد.

البته، همان‌طور که باید انتظار داشت، «تگزاس 3» از لحاظ سینمایی ابداً دستاوردی برای تماشگر ندارد. فیلم از لحاظ فنی، قابل بررسی نیست و فیلمنامه ای چندپاره دارد. فیلم از مجموعه ای از موقعیت‌های بی‌ربط به یکدیگر تشکیل شده که مسیر مشخصی را دنبال نمی‌کند. از این جهت، تمرکز فیلم بر خلق موقعیت‌های کمیک در این سکانس‌های بی‌ربط است.

بااین‌حال، همان‌طور که اشاره شد،  «تگزاس 3» در نهایت توانسته شخصیت‌هایش را بشناسد و در این مجموعه سکانس‌های بی‌ربط، موقعیت‌های کمیک بامزه خلق کند. موقعیت‌های کمیکی که البته بسیار زیاد هستند و در میان آن‌ها، چندتایی کار می‌کند.

به‌عنوان‌مثال، در یکی از خرده‌روایت‌های فیلم شاهد ازدواج غیابی پژمان جمشیدی با زنی هستیم که توسط پدرش برنامه‌ریزی‌شده است. این خرده‌روایت به‌شدت سطحی است و بازی بسیار بد بازیگران این سکانس، وضعیت فیلم را آشفته‌تر کرده است. بااین‌حال، سکانس هتل که برگرفته از همان سکانس حیاط قسمت دوم است و با همان حال و هوا ساخته شده، کماکان می‌تواند تماشاگر را بخواند. نکته عجیب این که یک‌سوم پایانی فیلم به طور کامل در یک هتل مشهور روایت می‌شود و سازندگان تأکید داشته‌اند که از آشپزخانه تا سرویس بهداشتی و لابی و هر نقطه کور دیگری که این هتل دارد، دوربین حضور داشته باشد که موقعیت عجیبی شکل داده است!

نقد ویدئویی فیلم «تگزاس 3» را در ادامه ببینید:

در میان بازیگران فیلم، پژمان جمشیدی و سام درخشانی کماکان همان همیشگی هستند. فریادهای این دو بر سر یکدیگر کماکان تنش‌زاترین موقعیت‌های فیلم را تشکیل می‌دهد و شاید یکی در میان بتواند مخاطبین را بخنداند. اما به نظر می‌رسد که در «تگزاس 3»، این مهدی هاشمی باشد که توانسته گوی سبقت را از دیگر بازیگران بگیرد و تبدیل به بهترین بازیگر فیلم شد.

در مجموع، به نظر می‌رسد «تگزاس 3» توانسته بدون اتکا به شوخی‌های جنسی رکیک، مخاطب را بخنداند. «تگزاس 3» ابداً کمدی فاخری محسوب نمی‌شود و به طور مشخص، از لحاظ فنی هم اثر قابل اعتنایی به شمار نمی‌رود. اما باید گفت که فیلم در نهایت می‌تواند مخاطبش را بخنداند و این دستاورد را مدیون شخصیت‌هایی است که در طول این سال‌ها ساخته است.

نمره: 5/10

منتقد: میثم کریمی