خلاصه داستان:
رویا و همسرش در پی مهاجرت به کشور دانمارک هستند اما زمانی که رویا یک دختر ناشناس را به خانه دعوت می کند، همه چیز تغییر می کند و…
کارگردان:
آرین وزیردفتری: فیلمساز جوان ایرانی که متولد سال 1367 است و پیش از این سابقه ساخت چند فیلم کوتاه موفق را در کارنامه اش به ثبت رسانده و «بی رویا» اولین فیلم بلند سینمایی او محسوب می شود.
نقد فیلم «بی رویا»:
ظهور کارگردانان جوان در سینمای ایران نویدبخش حضور نسل جدیدی از سینماگران را میدهد که دیگر رویکردهای قدیمی و کهنه فیلمسازان قدیمی را بر نمی‌تابند و قصد دارند پابه‌پای سینمای جهان، دنیایی جدید برای تماشاگرانشان ترسیم کنند. آرین وزیردفتری یکی از این کارگردانان است که قصد داشته با ساخت «بی رویا» اتری متفاوت و روان‌شناختی را به تماشاگران ایرانی عرضه کند. اما مشکل این جاست که فیلم تنها یک برداشت ایده معمولی از آثار مطرح است که نتوانسته تبدیل به یک اثر منسجم شود.
وزیردفتری سال‌هاست که به‌صورت جدی سینمای جهان را دنبال میکند. او در این جا نیز فیلمش را به حال و هوای آثار روان‌شناختی همچون «پرسونا» به کارگردانی برگمان یا «بچه رزماری» به کارگردانی پولانسکی نزدیک کرده است و قصد دارد همان مسیر را پیش بگیرد. اما مشکل این جاست که این رویکرد تنها یک رونوشت از آثار مذکور است و ماهیت اثر چنان شلوغ و شلخته است که از جایی به بعد منطقش را از دست میدهد و نمی‌تواند روایتی یکدست داشته باشد.
متأسفانه، فیلم از یاد برده که برای ورود به حوزه روان‌شناسی، می‌بایست شخصیت‌های کم تعداد فیلم را در موقعیتی قرار دهد که تماشاگر بتواند به درک درستی از آنچه که میبیند برسد و سپس کارگردان ایده‌های مالیخولیایی خود را در طول قصه مطرح کند. اتفاقی که در «بی رویا» رخ نمی‌دهد و فیلم به یکباره در میانه داستان، شخصیت‌ها و هویتشان را تغییر میدهد و ازآن‌پس تمام مدت‌زمان فیلم به التماس رویا و انکار دیگران در خصوص شناخت وی منجر شده است.
در طول حتی موقعیت‌هایی وجود دارد که به‌اصطلاح، تعلیق رقم می‌زند؛ اما کارگردان این نشانه‌ها را به حال خود رها میکند و از توضیح در خصوص آن صرف‌نظر میکند. از جمله سکانسی که همسر رویا در کنار در بیمارستان ناگهان فردی را در ماشین ملاقات میکند؛ اما فیلم کات می‌خورد و هرگز نمی‌دانیم چرا باید چنین لحظه‌ای را ببینیم وقتی قرار نیست درباره آن ببینیم و بدانیم! یا این که اصلاً چرا زیبا سخن نمی‌گوید و به یکباره به‌راحتی و سادگی دهان باز میکند و تبدیل به فردی عادی میشود. هنگام ساخت اثر روان‌شناختی که در نهایت میتواند به یک رویکرد مالیخولیایی منجر شود، نیاز به پایه‌ریزی درست فیلمنامه بر اساس طرح موردنظر است و صرفاً الگوپذیری از آثار جهانی بدون توجه به جزئیات فیلمنامه، میتواند یک مشکل بزرگ مانند آنچه که در «بی رویا» رقم خورده ایجاد کند.
در میان بازیگران فیلم، طناز طباطبایی بازی نسبتاً خوبی دارد، هرچند که متأسفانه از نیمه فیلم به بعد، کلیت بازی این بازیگر تحت شعاع تم «انکار و زاری» قرار گرفته و علناً بی‌آنکه پیشرفتی در فیلم حاصل شود، پیوسته او را در حال التماس می‌بینیم! بازی شادی کرم رودی نیز چنگی به دل نمی‌زند و به نظر می‌رسد که این بازیگر نیازمند تجربه‌های بیشتر در عرصه بازیگری باشد. صابر اَبَر هم همان همیشگی است!
«بی رویا» بی‌خود و بی‌جهت قصه‌اش را پیچیده میکند بی‌آنکه حرف مهمی برای گفتن داشته باشد. در نمایش قبلی فیلم در جشنواره، ظاهراً سازندگان بحث اسکیزوفرنی را به کلیت داستان نسبت داده‌اند که در نسخه غیرقانونی منتشر شده این مورد به چشم نمی‌خورد. وضعیت فیلم چیزی شبیه به همین اتفاق است. به حدی گنگ و نامفهوم که می‌توان هر برداشتی از آن داشت و اتفاقاً به همین جهت هم هست که فیلم ضعیف و ناکارآمد است. فیلمی که داعیه روان‌شناختی دارد؛ اما نه میتواند شخصیت بسازد، نه شخصیتش را پرورش دهد و نه در نهایت به حرف مشخصی برسد. نتیجه فیلمی که دائم گره ایجاد میکند و در نهایت خودش هم ناتوان از باز کردن آن است، بی‌رؤیاست!
نمره: 4/10
منتقد: میثم کریمی
نقد ویدئویی فیلم «بی رویا» توسط میثم کریمی را در ادامه ببینید:
وحشتناکه که 90% فیلمها حتی نمره قبولی 5 یا بیشتر هم نمیگیرن دیگه!
به قول استاد کیارستمی بزرگ (( فیلم خوب تازه بعد پایانش شروع میشود)). بعد مدتهای مدیدی یک فیلم خوب با فیلمنامه ،کارگردانی ، بازیگری، میزانسن و تدوین قابل قبول و غیر تکراری دیدیم. فیلم با این تم فلسفی که هویت فرد با گذشت زمان وقتی تحت تاثیر شرایط زندگی یا شغل یا……آنچنان تغییر می کند و با خود واقعی اش فاصله می گیرد و غریبه میشیم که نه تنها دیگران بلکه خودش هم برای خویش قابل شناسایی نیست، ساخته شده. و برای القای مفهوم این تغییر و تبدیل ، استعاره های ظریفی بکار گرفته شده و حتی دو بازیگر متفاوت برای دو هویت متفاوت تعریف شده ، که عمق تغییر هویت هر چه بیشتر درک بشود ، وگرنه همه ی شخصیت های رویا و زیبا و هانیه یک نفرند. هانیه درانکارهویت خودش ، رویا رو ساخته ، ولی رویا هم ماندگار نشده و برای تن دادن به خواسته های دیگری به هویت زیبا تبدیل شده . درآخر به کارگردان تبریک میگویم و امیدوارم در کارهای بعدیش هم مثل اولین فیلم بلندش ،بتواند با همین سطح کارهایی خوب بسازد.
خیلی مسخره بود تاحالا فیلمی به این مزخرفی ندیده بودم
یه زمانی فیلم در مورد موضوع واقعی هست و ابعاد جدیدی در اون مورد رو نشون میده مثل قتل تجاوز رابطه بد فرزندان با والدین که هر روزه اتفاق میوفته اما خاصیت فیلم اینه که میاد ابعاد جدیدی راجع به این موضوعات بما نشون میده بعضی وقتا فیلم راجع به موضوعات غیر واقعی هست اما میاد ابعاد جدیدی از واقعیت رو توش نشون میده این فیلم و فیلم تفریق از لحاظ متن و بدنه غیر واقعی هست اما از لحاظ محتوا و لایه های دیگه فیلم واقعی هست قرار نیست شما عین واقعیت رو تو فیلم ببینید اون میشه مستند ، خاصیت هنر اینه که شمارو به فکر فرو ببره،واقعا هویت مارو چی تشکیل میده؟اگر فراموشی بگیریم یا تو موقعیت های جدید قرار بگیریم یا انتخاب های متفاوت انجام بدیم آیا همون آدم سابق هستیم یا هویت ما تغییر میکنه؟توی هر دو فیلم داره نشون میده که هویت ما تغییر میکنه و این انتخاب ماست که هویت مارو میسازه
اون صحنه تو اداره آگاهی چطور شوهر زن و بچه مادر خودشو نمیشناسه؟اونجا که رویا نرمال بود
چون اون دنیای رویاست
اطرافتون رو نگاه کنید پر هست از آدمایی که اگر انتخاباتونو عوض کنید شبیه اونا میشید
بحث فیلم هم همینه میگه رویا بجای توجه به خودش سعی کرد رویاهای شوهرشو انتخاب کنه و در نتیجه تبدیل شد به زیبا
ما انتخاب میکنیم و بر اساس انتخاب هامون تبدیل میشیم به آدم های متفاوت
تو اول فیلم میبینی رویا از دوچرخه افتاده در واقع داره بما نشون میده رویا نمیتونه با خواسته های شوهرش یعنی دانمارک رفتن کنار بیاد
با خنده از رو زمین بلند میشه این نشون میده رویا بجای اینکه ناراحت باشه و به شوهرش بگه من نمیتونم موضوع رو ساده میگیره و میخنده
فیلم از ابتدا نشون میده رویا مخالف با خواسته های شوهرش و رویا در حال تغییر از خودش به کسی هست که تسلیم خواسته های شوهرشه
حالا که فیلمو دیدین به این سوالات من جواب بدین
۱. کسی که جلوی بیمارستان زیر بارون شیشه ماشین بابک و زد کی بود؟
۲. چرا لیلی توی تولد گفت: تقصیر خودته. بهت گفتم کله خرابی نکن؟!!!
۳. اون مرده که به آرش وام داده بود چرا توی بیمارستان رویارو تعقیب می کرد؟
۴. چرا تو مجلس ترحیم بابای زیبا با دیدنش بهش مشکوک شدو زیبا نگران بود بشناسنش؟!!!
۵. چرا زیبا به رویا گفت: اگه آدم گذشته شو فراموش کنه بازم همون آدم قبلیه؟!!
جواب سوالت فقط یک موضوعه اونم انتخاب
ما بنا بر انتخاب هامون تو زندگی تبدیل به آدم های متفاوتی میشیم که دنیای متفاوتی رو برامون رقم میزنه به یه جوون فکر کنید که عاشق هنره اما بخاطر پدر و مادرش میره مهندسی میخونه اگر هنر رو انتخاب میکرد چه دنیایی برای خودش میساخت و اگر مهندسی رو انتخاب کرد چه دنیایی؟این دو آدم متفاوتن
فیلم نکوهش از خودگذشتگی هست
نه اینکه کاملا نقض کنه اما میگه وقتی از همه چیتون میگذرید برای دیگران اونوقت دیگه خودتون نیستید اونوقت تبدیل میشید به هانیه و زیبا و امکان داره خودتون رو گم کنید و جنگ درونی رخ بده
فیلم روانشناسانه هست ازین منظر که چطور درگیر روزمرگی شدن و تن دادن به خواسته های دیگران مارو نابود میکنه
فیلم فوق العاده نشانه های مختلفی داره برای ما
ماه نشانه رویاهای ماست که بازتابی از واقعیت که خورشید هست رو داره بما نشون میده
نیاز نیست که حتما خورشید رو داشته باشیم همین ماه هم میتونه وسط تاریکی های ذهنمون بهمون روشنایی بده
گذاشتن عینک دودی رویا هم همینه یعنی زندگی رو داره تاریک میبینه یعنی از نور داره فاصله میگیره
چه زمانی این اتفاق میوفته زمانی که عینکمون رو میدیم به زیبا
زیبا نماد تن دادن به خواسته های دیگرانه زیبا نماد فاصله گرفتن از رویاهای خودمون و تن بخشیدن به رویاهای دیگرانه
یک فیلم پاد آرمان شهری که
اگر پدر و مادرهای فیلم حذف می شدن و زمان جشن تولد کوتاهتر می شد می توانست بهتر باشد با صحنه بیاد ماندیی آخر فیلم که فضای پاد آرمانشهر های همچون بلید رانر را به خاطر می آورد
از ادمین صفحه مووی مگ تمنا دارم وقتی فیلمی بحث در موردش زیاده و هنوز موضوع داغ و تازه ست نظرات خواننده ها را قدری سریعتر در صفحه قرار دهد تا اگر نکته ای در مورد نقد دیگران دارند سریعتر جواب بگیرن و نگاه های دیگر را هم زودتر مطلع شوند..من بعضی فیلمها که برام مهم بوده صبح سر زدم دیدم کامنتم هنوز نیومده عصر سر زدم نبوده شب نبوده و فرداش دیدم ادمین صفحه نصفه شب همه را با هم گذاشته..انگار از خواب نیمه شب بلند شده و تازه یادش افتاده مردم نظر هم میدهند..اینجوری بحث و گفتگو در مورد اون فیلم تازگی خود را از دست میدهد و اصلا طرف فراموش میکنه دیگه به صفحه سربزنه.البته این نکته ناقض زحمات ادمین یا ادمین های پیج نیست.باتشکر
سعی می کنیم روند تایید نظرات را سریع تر نماییم. با تشکر از شما
دمتون گرم خسته نباشی واقعا عالی بود به این میگن فیلم .اونایی که قبلا میدیدم بیشتر شباهت کلیپ میداد تا فیلم سینمایی
قصد دفاع از فیلم رو ندارم….اما کامنتها رو که خوندم….جالب بود کاملن مشخصه مغز ما با فیلم نامه های مکتب فیلد همسان شده…با سناریو های کاملن دقیق و خط کشی شده هالیوودی…علت و معلول های کاملن مشخص و هر تغیری در اون ما رو گیج می کنه…اولین بار که من فیلم های تارکوفسکی یا خودوروفسکی رو دیدم همین حس رو داشتم….اما بعدن به شدت از دیدنشون لذت بردم….پیشنهاد می کنم گستره فیلم هایی که میبینید گسترش بدید و محصور به هالیوودی ها نکنید….
دوستان موضوع نه اسکیزوفرنی هست نه اختلاس نه…موضوع در مورد اینه که ما دنبال رویاهای خودمون باشیم بجای رویاهای دیگران
رویا،در واقع خودشو وقف رویاهای شوهرش کرد و این باعث شد زیبا ساخته بشه کسی که مطابق با رویاهای شوهرشه ولی جنگ ایجاد میشه بین رویای واقعی و رویای شوهر که در نهایت باعث بی هویتی میشه همون هانیه
اگر رویاهای خودتون رو دنبال کنید شاید برای بقیه زیبا نباشید اما از هانیه شدن فرار میکنید
تمام فیلم در مورد هویت هست
هویت مارو چی تشکیل میده؟بازخورد دیگران از ما یا رویاهایمان یا چیزی که ما دوست داریم باشیم
دو اسم داریم رویا و زیبا
رویا نشانه رویاهای ما تو زندگیست که میبینید
زیبا تفسیر دیگران از ماست که در فیلم هم این اسم انتخاب شده جدا از هویت اون دختر
و در نهایت چیزی که دوست داریم باشیم
روزمرگی آب دادن به گل ها بچه بدنیا آوردن و نون بربری
این تصمیم ماست که کدومو انتخاب میکنیم به نظر رویا دوست داشتنی تره و بدون رویا هویتمون ناقص
چرا سایت نظر من رو پاک کرده؟
سایت مووی مگ هیچ نظری را حذف نمی کند (جز موارد فحاشی). چنانچه نظر شما واجد چنین شرایطی نبوده، احتمالا ثبت نشده. با تشکر
این مورد رو یادم رفت توی قسمت بالا بگم
همه صحنه های رویا و بابک و بحث و دعوا
و توی ماشین با هم هستن و همه و همه
همش خیال بافی رویا بود
دقیقا بابک توی صحنه تولد زیبا آب پاکی رو می‌ریزه
که بسه دیگه ۱۰ یا ۱۵ روزه دارم تحملت میکنم و من از اول هی به زیبا میگم که باید تو رو از خونه بیرون کنه
هیچ چیز تو این فیلم خیالی نیست تو زندگی ما هم همینطوره یک روز پا میشیم می‌بینیم اسیر روزمرگی شدیم باورمون نمیشه که این ماییم چون زندگیمونو جوری ساختیم که بقیه دوست دارن
توی این فیلم کسی برای کسی پاپوش درست نکرده
بلکه
رویا داستان دارای یک اختلال روانی بوده
و همون تصوری که از زیبا که جلوی درب خونه اش پیدا میکنه در واقعیت زندگی خودش بوده
یعنی زیبا ، رویا رو جلوی خونش پیدا میکنه
و این اختلال روانی به اینصورت بوده
زندگی خودشو دوست نداشته و این فشار روانی باعث فراموشی رویا میشه
و جلوی خونه بابک و زیبا میره و زیبا رویا رو می‌بره خونشون
و چون یک مدت زیادی توی خونه بابک و زیبا بوده و تمام زندگیشون خبر داشته (از جمله مهاجرت و گم شدن آرش و کار کردن در خیریه و غیره) حتی کتابی که زیبا می‌خونده رو میخونه (که فکر کنم اسمی که میگم گم شدن یک دوست بود عنوان کتاب)
رویا به خاطره اختلال روانی که داشته
خودش رو صاحب اون زندگی تصور میکنه و زیبا رو جای خودش میزاره
و با این رویایی که برای خودش بافته بود داشت کیف و حال می‌کرده
یعنی همه اتفاقات برای زیبا افتاده بود ولی چون رویا توی خونه اونها بود و از همه چیز خبر داشت و خودش رو جای زیبا گذاشته بود
حتی جعل سند برای آرش هم میدونین
سکانس پایانی و خوب داستان
اومدن آرش خیالی رویا یعنی رضا داوود نژاد بود که رویا این شخص رو برای خودش بزرگ کرده بود
حالا آرش واقعی که رویا برای خودش خیال بافی کرده بود در واقعیت همون نگهبان پارک بود که پشت لباس رضا داوود نژاد خورده بود
و اون زمانی که رویا از خونه اصلیش فرار کرده و دچار فراموشی شده بوده یک یا چند شب رضا داوود نژاد رو توی پارک میبینه و رضا داوود نژاد از ماه و زیبایی ماه اینقدر زیبا برای توضیح داده بوده که به خاطره خوب برای مونده بود و اونو یه دوست خیلی نزدیک و صمیمی خودش میدونست و رویا برای خودش
و توی خیال خودش رویا پردازی کرده بود
و
دلیل اسم فیلم هم اینه که وقتی اون رویا و خیالی که طناز طباطبایی برای خودش بافته بود خراب میشه ، میشه بی رویا
چون اسم واقعی طناز طباطبایی توی فیلم و زندگی واقعیش اصلا رویا نبود
سلام عزیزان
کلا این فیلم یه جوریه که هر مدلی بخوای تعریفش کنی یه جاش میلنگه…ولی منم یه برداشت متفاوت از هر اونچه خوندم دارم میخوام اشتراک بزارم…
به نظرم این داستان اینجوری بود که یه چیزی مثله ویروس و زنجیره ای از یه نفر به نفر بعدی منتقل میشد مثلا زیبا رو کل خانوادش از یاد بردنش و وقتی رفت مسجد کسی نشناختش ولی مادرش از همه دیر تر یادش رفته بود دخترش کیه واسه همین به رویا زنگ زد که دخترمو بیار مسجد… بعدم زیبا خودشو جایگزین رویا کرد حالا نوبت رویا بود که کل خانواده از یاد ببرنش ولی این بار دوستش بود که از همه دیر تر اونو از یاد برد
و قطعا خانواده ی جدیدی که رویا واردش شد کسی دیگه ای خانوم خانواده بوده که به هر دلیل گم شده و اونم باید وارد یه خانواده ی دیگه بشه این قضیه زنجیره ای جلو میره مثل بیماری که منتقل میشه…
از طرف دیگه نکته ی اخلاقیه فیلم اینو میخواد نشون بده که چقققققدررررر زیاد ما به افراد خانواده ،خانه ،اشنایان احساس تعلق میکنیم و فکر اینکه ثانیه ای از اون زندگی جدا بشیم میتونه چه بلایی سر ما بیاره
این نکته برای اوناس که نیت خودکشی دارن
که دوست دارن کاش یه شخصیت دیگه بودن کاش جای فلان نفر بودن(رویا دوست نداشت مهاجرت کنه) ولی وقتی ثانیه حتی هویت ی که دارید ازتون بگیرن از هم میپاشین و دوست دارین زندگیتونو با تمام بدی ها خوبی هاش در آغوش بگیرید
و هیچ کدوم از اتفاقا توهم نبود همه واقعا اتفاق میافتاد فقط اینکه انگار اطرافیان یه سری آدمارو(رویا ،زیبا و به نظر من آرش) به مرور از یاد میبرن و افراد دیگرو جایگزین میکنن انگار از اول همون فرد بود البته عکس ها هم تغییر میکرد و ویروس به تمام ابعاد زندگی رسوخ میکنه مثلا اول زیبا بلد نبود پیانو بزنه ولی آخر فیلم میزد…
به نظرم آرش هم قربانی این تغییر شده بود چون آرش تو تولد یه نفر دیگه بود ولی آرش ثانیه های آخر فیلم آرش واقعی بود
دنبال پیدا کردن پازل نباشید چون هر نظریه راجع به فیلم چند صحنه داره که نظریه رو نقض میکنه یعنی کارگردان داره مارو گول میزنه شما نمی‌تونید بگید هانیه اسکیزوفرنی داره چون خیلی از صحنه های فیلم اینو نقض میکنه نمی‌تونید بگید از وسط فیلم به بعد رویا بوده چون بازم یه سری صحنه ها اینو نقض میکنه نمی‌تونید بگید در واقع صحنه سازی بابک بوده چون بازم صحنه های نقض وجود داره بهرحال اسم فیلم بی رویا هست تنها موضوعی که میتونید بفهمید اینه که اگر بی رویا باشید هویتتون رو از دست میدید
به نظر من گنگ ترین جای فیلم اونجایی بود که من اصلاً نفهمیدم چرا خودکشی کرده چون توی دو تا سکانس نشون داد که انگار رگ دستشو زده و هیچ چیزی در رابطه با این موضوع نشون داده نشد که آیا آرش عشقش بوده و اون خودکشی به خاطر اون بوده یا نه ،نمیدونم شاید هر بیننده ایی یک برداشتی بکنه
فکر کنم میخواست اینو برسونه که رویا به سختی شوهر جدیدشو قبول کرد
خود کشی مفهومی از تغییر هویت یا کشتن هویت هست در صحنه اول زیبا هویت یا گذشتشو کشته و در صحنه دوم رویا هویت یا گذشتشو کشته
من فکر کنم یکی از بهترین فیلمهایی بود که تا به حال دیدم
با اینکه چند جاشو متوجه نشدم
مثلا آخر فیلم آرش که برگشت از توهم درش آورد؟ یا اومد برای کمک؟
رویا رو شناخت یا نه؟
چون داستان کمی گنگ بود
هم میشد اسکیزوفرنی باشه و هم قدرت و هماهنگی یا اجبار شوهرش که بقیه نقش بازی کنن برای فریب دادنش و مجبور کردنش به قبول اون چیزی که شوهرش میخواست.
منو یاد فیلم جزیره شاتر دی کاپریو انداخت که هم میشد بیمار روانی تصورش کرد هم اینکه بقیه براش فیلم بازی کردن.
فارغ از همه چیز بازی بی نظیر طناز طباطبایی خیلی فوق العاده بود و واقعا باید به بازیش آفرین گفت
نسبت به فیلم بی انصافی شده
اینکه فیلمنامه و کارگردانی ضعیفی داره درسته ولی برای شروع در سینمای ایران به نظرم فیلم موفقی بود
سینمای امروز ایران به دو دسته تقسیم شده کمدی های مبتذل و فیلم های به ظاهر اجتماعی که پنج شیش سال یکیش خوب در میاد
به نظر من موضوع این فیلم بسیار جالب بود، داشت به کارهای مخفیانه رانتها و اختلاصهایی که به اسم امور خیریه اتفاق میفته اشاره میکرد، و از ادمهای معمولی و کوچک استفاده میکنند و بعد اونها رو حذف میکنن، یا اونها رو دیوونه و بیمار روانی جلوه میدن.و برای اینکه کار تمیز انجام بشه به جای کشتن اونها هویت اونها رو به اجبار تغییر میدن، اون فردی که دم ماشین همسر رویا کنار بیمارستان اومد یه پاکت از جیبش دراورد، که توش تمام پلن هایی که باید بابک اجرا میکرد بود.چرا ارش و رویا؟ چون اینها شرکای موسسه خیریه بودن و دسترسی به مهر موسسه برای امضا اسناد داشتن. خود لیلی هم میدونست، تا اومد به رویا بگه بردنش. اثر انگشت رویا رو جعل کردن برای ساختن هویت جعلی.
تقریبا تمام خانواده ها رو درگیر روانی کرده بودند، مثل مادر آرش، مادر ساره طیبی، و بعد خود رویا.
در خانواده ساره طیبی هم برادرش در جریان بود چون دائما میخواست پدر و مادرش رو اروم کنه و ماجرا رو تموم کنه، ولی پدره بی قراری میکرد.ولی نگاه ساره (زیبا) به برادرش کاملا مشخص بود که کارت رو درست انجام بده و من رو نشناس.
ده ، پونزده تا از این پولشوییای به اسم موسسات خیریه بشه یه پاساژ از توش درمیاد که اقای سهامی داشت میساخت!!!!همون مثلا وام دهنده!!
تا قبل خوندن اين متن منم حرفم اين بود فيلم با معني نبود،واقعأ ممنون عالي نوشتد،اصلأ دنباله همين متن ميگشتم تو نت كه تا اينجا رسيدم،عالي هستيد💙🌹
چه برداشت عالی ایی 👏👏👏
واقعا عالی تحلیل کردین دست مریزاد
خیلی جامع و کامل. نظرم عوض شد 🙏
بسیار نقد بجایی بود من از این بعد به فیلم نگاه نکرده بودم بسیار جالب بود. بله دیدگاه شما با تمام سکانسهای فیلم جور درمیومد. الان یاد اون سکانسی افتادم که زیبا به رویا گفت: آدم اگه گذشته شو فراموش کنه بازم همون آدم قبلیه؟!!
و اینکه رویا مادرشو تو جشن تولد ندید یعنی مادرش به سرنوشت مادر ساره دچار شد. لیلی هم که گفت: بهت گفتم کله خرابی نکن یعنی علیه آرش شهادت بده.
نقد عالی
بسیار توضیح بجایی بود و از گنگی در اومدم من
شما خیلی سطحی به موضوع نگاه میکنید طرف بخاطر اختلاس دخترشو عوض میکنه؟یا نجات از افتادن لوستر چه ربطی به اختلاس داره؟جای خودکشی چه ربطی به اختلاس داره؟صحنه کلانتری و اون بچه کوچیک چه ربطی به اختلاس داره؟اون بچه کوچیک هم بخاطر اختلاس مادرشو عوض کرد؟سطحی به فیلم نگاه نکنید
مگه ميشه پدر و مادرش هم وارد اين بازي شده باشن؟؟؟؟؟ يعني همه اين بازي رو قبول كردن فقط به خاطر اينكه نكشنش يا پاش گير نباشه؟؟؟
کاملن نظرتون سطحی و مخالف مفهوم فیلمه…پیشنهاد می کنم مجدد فیلم رو نگاه کنید
فیلمی زیبا و دیدنی-کارگردان درک بسیار بالایی از تراژدی و مدل فیلم داره-درود بر شرفت
مسخره ترین و بی هدف ترین فیلمی بود که دیدم.هیچ داستانی نمیشه براش متصور شد.حس یک سریال رو میده که باید منتظر قسمتهای بعدیش باشی تا گره های ذهن درگیر نویسنده رو واسه بیننده باز کنه.حیف وقت!!!!!
خدایا چ فیلمی بود ینی من که تا آخر عمرم میخام فقط این فیلم رو روزی دو هزار بار ببینم اصلا در حد هالیود
منم تعجب کردم دختری که اصلا حرف نمیزد یهو شروع کرد به عادی حرف زدن.
به نظر میاد رویا واقعا در کلانتری به خواب و رویا میرود.مشخصه او از خارج رفتن و یاد گرفتن زبان دانمارکی و دوچرخه سواری خوشش نمیاد و در رویایی که میبیند یک زن خانه دارست که گلدان ها رو آب میدهد به جای پیانو زدن..دورهمی دارد با خانواده و خاطره تعریف میکنند به جای تنهایی کتاب خواندن..فرزند دارد با تربیت خوب و بردن او به شهر بازی ودر شرف به دنیا آوردن فرزند دیگریست به جای پر کردن وقت با تلسکوپ و اطلاعات گرفتن در مورد ماه و کسوف و سیارات دیگر..اما برای گذر از این زندگی و رفتن به زندگی رویاییش باید مثل زایش زجر بکشد و دست از چیزهای که داشته بردارد و این سختی دارد.
پس در رویایش همان دختر غریبه را به مرور جایگزین خودش میکند و خودش به سوی رویای مطلوبش حرکت میکند و بالاخره هم موفق میشود.
جراحی چشم میتواند کنایه از تغییر دیدگاه رویا به زندگی باشد.اما همه اینها خواب و رویاست.
طناز طباطبایی فارغ از اینکه از فیلم خوشمان بیاد یا نه عالی بازی کرده و جایزه جشنواره فیلم فجر حقش بوده.
فیلم شباهت هایی به فیلم تفریق دارد اما نه آنقدر پیچیده.
چقدر خوب تفسیر کرده اید
بدترین فیلم بود خودشون هم نفهمید ه
دوستش چیشد پس انگار میخواست یه چیزی بگه نذاشتن؟!!قضیه پدر و برادر زیبا چیشد انگار اونا هم واقعی بودن چرا زیبا گفت ما مجبوریم که عوض بشیم و این حرفا؟!…
والا زیاد به این چیزا دقت نکردم و برای فهمیدن جزئیات بیشتر باید یه بار دیگه فیلم رو ببینم اما راستش داستان و حرفی که داره میزنه زیاد برام جذاب نیست که بخوام وقت بزارم و فیلم رو دوباره نگاه کنم.کلی فیلم و سریال خوب خارجی ندیده دارم و ترجیح میدم اونارو نگاه کنم.با عرض پوزش..
هرکی با ننه اش قهر کرده فیلمساز شده خیلی چرت بود
فیلم بی رویا بسار نا مفهوم و گیج کننده بود . حیف وقت . به نظرم نویسنده خودش هم حال خوبی نداشته و دچار توهم بوده
لعنت بر من اگه تا آخر عمر از این کارگردان فیلم ببینم
الان یکی به من بگه این فیلم داستانش چی بود به خدا روانی شدم هیچی نفهمیدم
همه ما یکجایی تو زندگی به خودمون نگاه میکنیم و با خودمون غریبه میشیم چون بجای اینکه دنبال رویاهای خودمون باشیم دنبال این هستیم که خانواده و بقیه تصویر خوبی از ما داشته باشن اون تصویر خوب بقیه تبدیل میشه به کسی که ما باهاش غریبه ایم و مقابل خودمون قرار میگیره انگار زندگیمون رو ازمون میگیره
این مفهوم ساده فیلمه که داره میگه رویاهای خودتون رو دنبال کنید و مفهوم های پیچیده تری داره هر سه شخصیت فیلم واقعی هستن رویا و زیبا و هانیه
ترتیب تو زندگی ماهم همینطوره ما تو بچه گیا و گذشتمون رویاهامونو دنبال میکنیم بعد تبدیل به زیبا میشیم که دنبال رویاهای همسر و…هستیم و در نهایت تبدیل به هانیه میشیم که معنی روزمرگی داره یه سری کار تکراری انجام میدیم آب دادن به گلدون و نگهداری بچه و نون بربری و…
خیلی خیلی مزخرف بود بی سروته
فیلمی بی سر و ته گیج کننده تماشاگر و مزخرف
سلام نقد پذیرترین فیلمی که دیدم
واقعا انتهای ید و نامشخصی داشت مثل همشه و مثل اثر فیلم های ایرانی یک پایان افتضاح داشت و هیچی از فیلم متوجه نشدیم قضیه چی بود؟!
وقت بخیر
فیلم بی رویا با زحمتی که همه عوامل کشیدن متاسفانه بسیار ضعیف و دم دستی است جوری که حتی دیدنش هم بسیار سخت است ، فیلمی بسیار کسالت بار و بی ارتباط، با داستانی سطحی ،
بازی بازیگران اصلی کاملا کلیشه ای و تکراری است
فقط خانم شادی کرم رودی در بازی کمی موفق هستن منظورم همان میمیک سرد اولیه در ابتدای فیلمه که خوبه اما در ادامه آن بازی هم به تکرار می افتد و رباتی میشود
واقعا فیلم بی رویا حیفه اسم سورئال روش بذاریم چون از نیمه فیلم ماجرا عوض میشه انگار تو اون شب بارونی کسی به صابر ابر چیزی میگه وبیشتر مهمل بافی هست تا واقعیت پردازی
متاسفم برای خودم و برای مملکتی که توش زندگی میکنم این فیلم واقعا شاهکاره بعد از سالیان سال دنبال کردن فیلم با این سبک و ژانر این فیلم در حد ایرانی بودنش انسجام داستان و گیج کننده بودنش در حد خیلی از فیلم های افتخار امیزه سینما بود اما متاسفانه همه ی نقد های داخلی ازش بد نوشتن این درس عبرت شد که دیگه نقد داخلی نخونم و به شعور خودم احترام بذارم
خوب اگرشاهکاره توضیح بدین جریان وداستان چی بود؟
جریان این بود که رویا از نظر روانی اون زندگی که با بابک داشت نمی پذیرفت و دوست داشت کس دیگه ای جای اون باشه( مثلا زیبا). اون زندگی که رویا آرزوشو داشت همون مردی بود که صبح به صبح براش بربری تازه می گرفت و ازش یه پسرکوچولو داشت ولی در آخر آرش رو دید آرش واقعی بود و رویا رو از توهم اون زندگی ایده آل( زن خانه دار ) بیرون آورد. زناشویی دوم رویا یعنی نیمه دوم فیلم توهم و رویا بود آنچه که دوست داشت جایی که دلش میخواست باشه
اگر به واقع در رویا و تصوراتش به دنبال زندگی محبوبش و خرید بربری بود چرا با عذاب و شکنجه این موضوع رو پذیرفت.قاعدتا بنابر تحلیل شما باید با آغوش باز استقبال میکرد.بازم میگم که حیف وقت!!!
چون تغییر همیشه با درد همراهه. خیلی از ما رویاها و آرزوهایی داریم که برای رسیدن به اونا سعی نمی کنیم چون میدونیم با مشقت و رنج همراهه.
میشه توضیح بدی از روی چه نشونه هایی اخر فیلم فهمیدید که آرش واقعی بود؟ بعد رویا حامله بود چطور فهمیدید که نیمه دوم توهم بوده؟
چون آرش تنها کسی بود که رویا همیشه ازش دفاع میکرد و اونو پذیرفته بود و براش محترم و دوست داشتنی بود. آرش تنها آدمی بود که میتونست رویا رو از اون توهم بیرون بیاره.
در مورد حامله بودن رویا هم بگم وقتی یه نفر توی توهم شوهرش و وضع زندگیش عوض میشه نمیتونه توی همون توهم حامله باشه؟!
کاملا اشتباه میگید دقیقا بعد از حضور آرش فیلم به ما نشونه هایی میده که حضور آرش هم خیاله مثل تار شدن تصویر آتش بازی که نشونه خواب و خیاله
شاید بیماریهایی مانند اسکیزوفرنی منجر به خلق تصوراتِ غیرمعمول شود ولی بی رویا وقایع ازهم گسسته وغیرممکن را روایت میکند که در اواسط فیلم موجب از دست رفتن جذابیت آن میشود.
درپایان، برگشتِ آرش به داستان چه پیامی داشت؟
خوب تو هم پاشو از ایران برو سمیه😂😂😂
تحلیل چی هست
ببخشین واقعا منم ازاین همه نقد متعجبم..اما تنها تفاوت من با شما اینه ک دقیقا من نفهمیدم موضوع چی بود چی شده بود..یه حس خوب به فیلم پیدا کردم و اومدم بدونم جریان چیه موضوع وی بوده اما چیزی دستگیرم نشد و فقط نقدا رو میبینم..میشه شما ک فیلمو تحسین میکنین بگین این فیلم موضوع و داستانش چجوریه کنجکاوم خیلی..یعنی رویا همش تو تفکراتش و رویاش بود؟!لیلی چرا وانمود میکرد ک انگار چیزی میدونه ولی حرفی نزد..واقعا گیج شدم
رویا و زیبا و هانیه هر سه نفر یکی هستند توی دنیای واقعی هم هویت ما از ۳بخش تشکیل میشه چیزی که ماهیت ماست چیزی که تصور دیگران از ماست و چیزی که بهش تبدیل میشیم
مهم اینه که ما کدومو انتخاب میکنیم کارگردان داره میگه بجای اینکه به فکر شوهر و حرف بقیه باشی رویاهای خودتو دنبال کن وگرنه با خودت وارد جنگ میشی مثل جنگ رویا و زیبا یا اسیر روزمرگی میشی مثل هانیه
چه تبدیل بشی به زیبا چه تبدیل بشی به هانیه انگار خودکشی کردی
بهترین نقدی بود که خوندم. سپاس