نسل زد به جای تماشای فیلم و سریال در شبکه‌های اجتماعی بیشتر وقت می‌گذراند. تحقیق جدیدی نشان می‌دهد که ۵۶ درصد از نسل زد و ۴۳ درصد از نسل هزاره محتوای موجود در شبکه‌های اجتماعی را «قابل‌درک‌تر از فیلمها و سریال‌های سنتی» می‌دانند. همچنین، نیمی از این افراد ارتباط نزدیکی با شخصیت‌های تأثیرگذار در شبکه‌های اجتماعی برقرار می‌کنند که این ارتباط حتی از پیوندشان با ستارگان سینما و تلویزیون بیشتر است.
پژوهش مؤسسه «دلویت» نشان می‌دهد که نسل زد حدود ۵۴ درصد بیشتر از میانگین افراد عادی در شبکه‌های اجتماعی وقت می‌گذراند. این یعنی تقریباً ۵۰ دقیقه بیشتر نسبت به دیگران در این پلتفرم‌ها مشغول هستند و در عین حال ۲۶ درصد کمتر از قبل به تماشای فیلم و سریال اختصاص می‌دهند.
«چاینا ویدنر»، نائب رئیس مؤسسه دلویت، در گفتگو با «هالیوود ریپورتر» اشاره کرد: «مقایسه‌ای بین رسانه‌های سنتی و شبکه‌های اجتماعی باید انجام شود. وقتی به این نگاه می‌کنید که جوانان وقت خود را چگونه می‌گذرانند، می‌بینید که اگرچه از هر دو رسانه استفاده می‌کنند، اما وقت بیشتری در پلتفرم‌های اجتماعی سپری می‌کنند.»
پژوهش دیگری نشان داده که گوشی‌های موبایل هوشمند به انتخاب اول افراد برای تماشای محتوای ویدیویی تبدیل شده‌اند. بر اساس گزارش «ورایتی» از آمار «پژوهش کانون سرگرمی»، زمان صرف شده برای مشاهده ویدیو در تیک‌تاک از ۲.۱۲ ساعت در روز در سال ۲۰۱۲ به ۲.۴۸ ساعت در روز در سال ۲۰۲۴ افزایش یافته است.
گزارش «ورایتی» که در سال ۲۰۲۴ منتشر شد همچنین نشان می‌دهد که ۳۲ درصد از محتوای ویدیویی که توسط افراد ۱۳ تا ۲۴ ساله مشاهده می‌شود، فیلم و سریال است، اما در میان افراد ۳۵ ساله و بالاتر این رقم به ۵۹ درصد می‌رسد.
خب، باز هم معلوم شد هیچ شباهتی به هم‌نسلام ندارم.
آشغال ترین نسل (خودمم جزوشم) برده مدیا و ترندهای از پیش ساخته، بی هویت، بی هدف زیر آماج اظهار نظرات هزاران لمپن کارشناس مجازی و یه سیستم تعیین کننده کثافت تر از هر زمان دیگه.
تنها نسلی که زیر بار حرف زور نمیره و هر چیزی رو چشم بسته قبول نمیکنه
کابوس پدر مادر های زورگو و معلم های عوضی
نسل های گذشته در مقایسه خیلی توسری خور بودن
زنده باد نسل زد
همون چیزی که گفتم؛ الان برید از بچه های امروزی بپرسید ببینید بیشتر دنبال اینفلوئنسر های مجازی هستند یا ستاره های سینما؟ مطمئنا اینفلوئنسر های مجازی!
البته تا جاییکه من یادمه تو مملکت ما، فوتبالیست ها بیشتر اهمیت داشتن بین همسالان تا بازیگران. مثلا تو یه کلاس سی نفره اگه پنج نفر هاشق فیلم میبودن، ۲۵ نفر دیگه حتماً فوتبالی میبودن (بین دخترای متولد دهه ۷۰ خورشیدی نمیدونم چطوریه، اگه ملاک هم دانشگاهیام باشن که خیلی انیمه دوست هستند!)
معمولاً هم اون فیلم و سریال هایی محبوب میشن تو جامعه که از نظر فرهنگی خیلی در دسترس هستند (مختار، جومونگ و…)
اینجا باز دوباره جا داره بگم چقدر حرف اون فسیلبازانی که برمیگردن به ما میگن اگه میخواید سرگرم بشید برید فیلم های کلاسیک شصت هفتاد سال پیش رو ببینید چون اونا هم سرگرم کننده هستند، چقدر مسخرست!
داداش ملت صرفاً فقط برای اینکه به فرهنگ خودشون نزدیک تر باشه، سریال های شاخ جهان رو ول میکنن میرن چرت و پرتای شبکه های نمایش خانگی و سریال های درپیت ترکی نگاه میکنن… تو اونارو ول کردی بعد تو سر مایی میزنی که حداقل داریم آثار تاپ مدرن جهان رو نگاه میکنیم؟! ای مرده شور اون سینمای کلاسیکتو ببرن!!!
بعلاوه این هم بد نیست اشاره کنم، دوستان نزدیک من تقریبا بدون استثنا همه سریال رو به فیلم ترجیح میدن! هر وقت فیلم سینمایی توصیه می‌کنم اغلب نگاه نمیکنن ولی تو سریال از من جلوترن! حق دارن یجورایی… سریال بخاطر ساختار اپیزودیک و تایم کوتاه تر مجبوره خیلی بیشتر روی بهبود پیسینگ خودش کار کنه تا جذاب باشه و اینطوری هست که میبینی گاهی تموم کردن بیست قسمت تو دو روز راحت تر از تموم کردن یه فیلم صد دقیقه ای هستش!
از حق نگذریم…موضوع انیمه ها و سریالها خیلی جذاب تر از فیلم هاست…فیلمها بخصوص هالیوودیش فوق العاده کلیشه ایی و قابل پیش بینی شده
سریال رو خودم در این مقطع دیگه مدیوم برتر از سینما میدونم.
حداقل در این یک سالی که گذشت سریال ها با فاصله خیلی زیاد بهتر از فیلم ها عمل کردند.