نقد و بررسی فیلم Captain America: Brave New World

انتظار می‌رفت که «Captain America: Brave New World» نتواند انتظارات طرف‌داران سری گذشته «کاپیتان آمریکا» را به برآورده نماید، اما متأسفانه «دنیای جدید شجاع» وضعیتی به‌مراتب بغرنج‌تر از آنچه که تصور می‌شد. دارد. قسمت جدید «کاپیتان آمریکا» در مرحله نخست و حتی پیش از آن که قصه مسیر خود را آغاز کند، از فقدان قهرمان کاریزماتیک رنج می‌برد که یکی از مشخصه‌های اصلی این سری از فیلم‌ها به شمار می‌رود.

در واقع، یکی از بزرگ‌ترین عوامل موفقیت فیلم‌های اَبَرقهرمانی در سال‌های گذشته، مربوط به بازیگرانی بود که سال‌ها در این نقش حضور داشتند و مخاطب به‌راحتی آن‌ها را به‌عنوان قهرمان داستان پذیرفته بود. اما حالا، با کنار رفتن کریس اوانز، تمام بارِ جذابیت این اَبَرقهرمان به دوش آنتونی مکی افتاده است که ابداً در مقایسه با اوانز، واجد ویژگی‌های کاریزماتیک نیست که بتواند جای خالی این بازیگر را پُر نماید. هرچند که می‌دانیم شخصیت ویلسون ارتباطی به استیو راجرز ندارد؛ اما به‌هرحال فیلم سعی می‌کند که از عنوان «کاپیتان آمریکا» برای هر دوی این افراد استفاده نماید.

اما فارغ از ضعف‌های مکی در این نقش، وضعیت فیلمنامه «Captain America: Brave New World» هم چندان تعریفی ندارد. قصه‌ای که در «دنیای جدید شجاع» روایت می‌شود، یکی از بی‌سروته‌ترین قصه‌هایی است که می‌توان در یک اثر اَبَرقهرمانی روایت کرد. قصه‌ای تکراری و ساده که به نظر می‌رسد؛ مانند اغلب فیلم‌های هالیوود در دو سال اخیر، بخش زیادی از آن توسط هوش مصنوعی نوشته شده باشد؛ چراکه در این فیلمنامه، درکی از شخصیت‌پردازی و منطق روایی به چشم نمی‌خورد و همه چیز در کودکانه‌ترین حالت ممکن ترسیم شده است.

یکی از این شخصیت‌ها، استرنز است. مغز متفکر دنیا که به نظر می‌رسد قابلیت تحلیل همه احتمالات را دارد و به همین جهت می‌تواند یکی از خطرناک‌ترین تهدیدها برای بشریت باشد. او حتی معادلات انتخابات در آمریکا را هم تحلیل کرد تا در نهایت رئیس‌جمهور مورد نظرش انتخاب شود. اما در میانه داستان، این شخصیت ناگهان تصمیم‌های عجیب‌وغریب می‌گیرد تا فیلم سرانجام داشته باشد و خیر به شر غلبه کند و رویکرد اصلی آثار اَبَرقهرمانی حفظ شود؛ در واقع او بی‌خود و بی‌جهت کودن می‌شود تا چرخ کلاسیک فیلم بچرخد.

قصه Captain America: Brave New World» نیز از مشکلات ریزودرشت فیلمنامه رنج می‌برد. به‌عنوان‌مثال، زمانی که کاپیتان آمریکا به همراه دوستش به منطقه‌ای حفاظت شده سفر می‌کنند، به‌راحتی به پشت سیم‌های فلزی می‌روند، آن را پاره کرده و قدم‌زنان به یکی از امنیتی‌ترین مکان‌های دنیا قدم می‌گذارند! اندکی بعد، فردی دیگر هم از ناکجاآباد به آن‌ها اضافه می‌شود و گردوخاک به پا می‌کند و در نهایت، با ماشین از مهلکه در می‌روند، وضعیتی که باعث می‌شود حتی فیلم در دقایقی رنگ کمدی به خود بگیرد و مخاطبش را غافلگیر کند.

در مجموع، باید گفت که «Captain America: Brave New World» حتی در مقایسه با سری گذشته «کاپیتان آمریکا» که حداقل فیلم‌های سرگرم‌کننده‌ای بودند، اثر دم‌دستی و سطحی به شمار می‌رود. فیلمی که نه اَبَرقهرمانش دوست‌داشتنی است و نه شخصیت‌های مکمل و اتفاقاتش به‌اندازه‌ای جذابیت دارند که بتوانند طرف‌داران قدیمی آثار مارول را راضی کنند؛ (هشدار خطر لورفتن داستان) هالک شدن هریسون فورد در کهن‌سالی، یکی مضحک‌ترین اتفاقاتی است که می‌توانید در یک فیلم اَبَرقهرمانی ببینید!

نمره: 3/10

منتقد: میثم کریمی