اینکه سینمای ما رمق ندارد و هر کاری که می‌کند ملت دیگر دلِ سینما رفتن ندارند اصلا ربطی به کیفیت ساخت فیلم‌ها ندارد. [واقعا این کار‌ها بد ساخته شده‌اند؟ یعنی کیفیت ساخت این فیلم‌ها در مقابل آن سال‌هایی که ما علنا فیلمفارسی داشتیم و کابارهٔ آپارتمانی و بزن و بکوب کافه‌ای با مجوز، پایین‌تر است؟] وضعیت فعلی را می‌شود با وضعیت سینمای ایران در فاصله 1381 تا 1385 مقایسه کرد که کفِ کیفیتِ ساخت، خیلی بالا رفته بود اما مردم، تره هم برای فیلم‌های ایرانی خرد نمی‌کردند! چرا؟ دقیقا به خاطر سینمای آمریکا!
خیلی بد است که فکر کنیم با بستن درهای سینماهای خود به روی فیلم‌های خارجی داریم از سینمای داخلی حمایت می‌کنیم و متوجه نباشیم هنوز هم کف و سقف فروش سینمای ما تحت تأثیر تحولات کیفی و چشم‌اندازهای جدید سینمای تجاری آمریکاست!
من نمی‌دانم این چه گیری‌ست که ما سر سینما داده‌ایم و آن هم سه پیچ! اقتصاد ما رسما تحت تأثیر بالا و پایین شدن قیمت دلار آمریکا دارد آسیب می‌بیند و این قصه را نه تنها پنهان نمی‌کنیم که توی تلویزیونمان توی بوق هم می‌کنیم اما بحث که سر سینما می‌شود، سینمای آمریکا و تأثیری که دارد روی اقتصاد سینمای جهان و البته سینمای ایران می‌گذارد می‌شود یواشکی!
عزیز من! صحبت دو دو تا چهارتاست! حتی اگر توی تلویزیون ایران هم 24 ساعته فیلم آمریکایی پخش نمی‌کردید، بازار زیرزمینی فیلم آمریکایی و «پخش ماهواره‌ای در دسترس» این فیلم‌ها تأثیر خودش را می‌گذاشت! [حالا که میزان نمایش این فیلم‌ها از تلویزیون ایران، بیش از سی برابر پیش از 57 است، تکلیف روشن است}!
خُب این سئوال، جواب می‌خواهد که چرا نمایش فیلم‌های باکیفیت آمریکایی، همزمان با اکران فیلم‌های بی‌کیفیت ایرانی، در دهه‌های چهل و پنجاه شمسی، منجر به ورشکستگی سینمای ایران نشد اما حالا دارد این اتفا می‌افتد؟ شما چه فکر می‌کنید؟!
اولا که آن سینمای بی‌کیفیت ستاره داشت اما سینمای فعلی ستاره ندارد چون رسما با هزار روش آشکار و پنهان از آن ستاره‌زدایی شده؛ ثانیا آن سینمای بی‌کیفیت، عین آبگوشت، ایرانی بود و ملت هم که دائما بیف‌استراگانف و استیک میلشان نمی‌کشید! در حالی که سینمای باکیفیت فعلی عین این آبگوشت‌های فعلی‌ست که دو تا نخود دارد و کمی دمبه و موقع خوردن‌اش هم صدای سلین دیون را توی مغازه می‌شنوید و 15 هزار تومان وجه رایج هم می‌دهید! [یعنی معلوم نیست کجایی‌ست!] ثالثا ملت آن موقع، برای دیدن فیلم آمریکایی روی پرده می‌رفتند سینما و هنوز عادت سینمارفتن داشتند الان که [بی‌خیال بقیه!] فقط شبکه «نمایش» مردم را بی‌خیال سینما رفتن کرده است [دیگر از رقبای قدر‌تر حرفی نمی‌زنم که همه می‌دانند و دیگر روش «یواشکی» هم جواب نمی‌دهد!}.
این قدر آسمان را نگاه نکنید و تقصیر را گردنِ این و آن نیندازید! هر چه کاشتید حالا دارید برداشت می‌کنید و این وسط آدم‌های این سینما دارند تاوان پس می‌دهند. با ندانم‌کاری‌های شما این سینما به خاک سیاه نشست؛ خدا وکیلی کمی آزاده باشید!
خبرآنلاین
