«تام هنکس» بازیگر دو بار اسکار گرفته سینما، گفت: همیشه سعی میکنم تشویق‌های درست را از بخش نادرست جدا کنم و مغرور نشوم. غرور بزرگ‌ترین دشمن یک بازیگر است.
«تام هنکس» بازیگر دو بار اسکار گرفته سینما، از سوی رسانه‌های گروهی لقب «مرد خانواده» را گرفته است. او سال 1956 در کالیفرنیا به دنیا آمد و در خانواده‌ای روشنفکر بزرگ شد، اوایل دهه هشتاد میلادی در چند کار تلویزیونی بازی کرد، در سال 1984 با فیلم سینمایی «اسپلاش» مشهور شد، وجه مشخصه کار وی ایفای نقش کاراکترهایی است که با خودشان درگیری ذهنی دارند. در برخی از این فیلم‌ها، او آدمی معمولی بوده که در موقعیت‌های ویژه و استثنایی قرار گرفته است.
از فیلم‌های مطرح او می‌توان به کالیفرنیا، فارست گامپ، آپولو13، رمز داوینچی، دورافتاده، لیگ خود آن‌ها، نجات سرباز رایان، قاتلین پیرزن و گرین مایل اشاره کرد.
تام هنکس حدود ده سال است که به عنوان تهیه‌کننده هم با فیلم‌های سینمایی و مجموعه‌های تلویزیونی همکاری می‌کند. فیلم جدید او «اطلس ابری» از جمعه قبل به روی پرده سینماهای آمریکا شمالی رفت. این فیلم چندین قصه متفاوت را در دوران‌های مختلف تاریخی در هم می‌آمیزد و هنکس (مثل همیشه) در آن نقش ویژه‌ای دارد. هنکس هم‌اکنون قرارداد بازی در فیلم در «باغ شیاطین» را دارد و این روزها در نقش والت دیزنی در فیلم «نجات دادن آقای بنکس» جلوی دوربین سینماست. او هم‌چنین قرار است برای چهارمین قسمت مجموعه انیمیشن کامپیوتری «داستان اسباب بازی» یک بار دیگر صدای خود را به کاراکتر اصلی قصه یعنی وودی گاوچران قرض بدهد. هنوز معلوم نیست این فیلم چه زمانی وارد مرحله تولید می‌شود.
در زیر گفت‌وگویی با این بازیگر در ادامه می‌آید:
* از شما در هالیوود به عنوان مرد خانواده اسم می‌برند که اهمیت زیادی به خانه و خانواده می‌دهید. ایجاد توازن بین زندگی خانوادگی و بازی در فیلم‌های سینمایی چگونه است؟
– این کار به سختی صورت می‌گیرد. احساس خوشبختی کردن در بین اعضای خانواده در حالی که مشغول بازی در فیلم‌های سینمایی هستی، اصلا کار راحتی نیست. من هم به خانواده‌ام علاقه دارم و هم بازیگری را خیلی دوست دارم. نه می‌توانم قید اولی را بزنم و نه می‌توانم از دومی دل بکنم. به همین دلیل، شرایط برایم سخت است، اما چون به هر دوی آن‌ها علاقه زیادی دارم، این سختی‌ها را تحمل میکنم.
* یعنی می‌خواهید بگویید قصد بازنشستگی ندارید؟
– بازیگری فقط یک علاقه و اشتیاق نیست. من از این راه ارتزاق هم میکنم و گذران زندگی‌ام از این حرفه است. پس فعلا هیچ صحبتی از بازنشستگی در میان نخواهد بود.
* اکثر فیلم‌هایی که بازی کرده‌اید، فروش خوبی در جدول گیشه نمایش سینماها داشته‌اند. خودتان درباره آن‌ها چه فکر می‌کنید؟
– در بیش از 20 فیلم سینمایی بازی کرده‌ام. عموم فیلم‌هایم هم با استقبال تماشاگران روبرو شده‌اند، ولی خودم فقط حدود 5 تای آن‌ها را خیلی دوست دارم و احساس میکنم فیلم‌های خوبی هستند.
* آن‌ها را اسم می‌برید؟
– خیر
* در کنار بازیگری، تهیه‌کننده تعدادی فیلم سینمایی و مجموعه تلویزیونی هم بوده‌اید. برخی از همکارانتان می‌گویند پشت صحنه فیلم‌هایی که تهیه کرده‌اید، خیلی بداخلاق هستید!
– نمی‌خواهم به همه جهان اعلام کنم که می‌توانم آدم بدی باشم. نمی‌خواهم حرف‌هایم باعث ایجاد سوءتفاهم شود و از آن برداشت غلطی شود، اما واقعیت امر این است که پروسه فیلم‌سازی، بسیار سخت و بی‌رحم است. ما در یک حرفه دردسرساز و بی‌رحم کار می‌کنیم و بعضی وقت‌ها تو مجبور می‌شوی که بی‌رحم باشی و یا نقش یک آدم بی‌رحم را برای اطرافیانت بازی کنی، اما خوش‌شانسی این حرفه این است که می‌توانی ناگهان ناپدید شوی و صحنه را سریعا ترک کنی. برخی از واقعیت‌ها را به سختی می‌توان توضیح داد یا تفسیر کرد.
* آیا از کارنامه کاری خود راضی هستید؟
– بعضی آدم‌ها هستند که شب وقتی چراغ‌های خانه خود را خاموش می‌کنند به خودشان می‌گویند «امروز روز خوبی بود»، ولی من از آن دسته آدم‌هایی هستم که همیشه احساس نگرانی میکنم و از خودم می‌پرسم «امروز چطور بودم؟» فکر میکنم این احساس باعث می‌شود تا همیشه نگران کارم باشم و سعی کنم روز بعد کار بهتری ارائه دهم.
* بازیگری را خیلی دوست دارید؟ همکارانتان همیشه می‌گویند جلوی دوربین بسیار جدی و دقیق عمل می‌کنید.
– از تمام کارهایی که انجام می‌دهم، رضایت کامل دارم. به اعتقاد من، بازیگری بهترین و بزرگ‌ترین کار در تمام عالم است، اما بعضی وقت‌ها توجهی به تو می‌شود که لیاقت آن را نداری. حرفه ما یک حرفه مسئولیت‌پذیر است و هر بازیگری باید بداند در جایگاه خاص و ویژه‌ای قرار گرفته است. همیشه سعی میکنم تشویق‌های درست را از بخش نادرست جدا کنم و مغرور نشوم. غرور بزرگ‌ترین دشمن یک بازیگر است.
* از این که فیلم‌هایتان تبدیل به کارهایی پرفروش می‌شوند، خوشحالید؟ اگر فیلمی شکست تجاری بخورد، چه حسی به شما دست می‌دهد؟
– وقتی یک فیلم پرفروش دارید، مورد توجه همه قرار می‌گیرید. طبیعی است که میزان این توجهات بیشتر و بیشتر می‌شود. پیش خودتان فکر می‌کنید راه و رمز کار را آموخته‌اید و می‌دانید برای فیلم بعدی باید چه کار کنید، اما هیچ وقت موفق به انجام آن نمی‌شوید و هنوز بعد از این همه فیلمی که بازی کرده‌اید، نمی‌دانید چه عواملی باعث می‌شود تا فیلمی پرفروش شود یا شکست تجاری بخورد.
با این هدف بازیگر نشدم که بتوانم توانایی اعمال قدرت بر مردم عادی را داشته باشم. بازیگر شدم چون حرفه بازیگری را دوست داشتم و این کار برایم لذت‌بخش بوده است. در عین حال، این حرفه کمک می‌کند تا بتوانم پولی به دست بیاورم و گذران زندگی کنم. مورد توجه دیگران بودن چیز خوبی است، ولی باید مراقب باشی که این موضوع تبدیل به همه چیز شما نشود. اگر چنین اتفاقی بیافتد، آن وقت دست به کارهایی می‌زنید که فقط نابودی‌تان را تسریع می‌کند.
* آیا در بین کاراکترها و بازیگران سینمایی، شخص خاصی هست که علاقه زیادی به او داشته باشید؟
– رابرت دووال را تحسین میکنم و تمام نقش‌هایی را که بازی کرده دوست دارم. باید از جک نیکلسن و رابرت دنیرو هم اسم ببرم. این‌ها کاراکترهایی را روی پرده سینما خلق کردند که خاص و استثنایی بودند. از قدیمی‌ها استیو مک‌کوئین را دوست دارم که بازیگر بسیار خونسردی بود. در بین فیلمسازان، استنلی کوبریک همیشه برایم چیز دیگری بود و فیلم‌هایش ارزش زیادی دارند. «2001: اودیسه فضایی»(1968) او بیشترین تاثیر را بر روی من گذاشت. همه چیز این فیلم (قصه، ارزش والای هنری و …) عالی بود.
* در سال 1996 بازی در فیلم «جری مگوآئر» را رد کردید و این نقش به تام کروز رسید. این یکی از معدود دفعاتی بود که بازی در فیلمی را قبول نکردید. چرا؟
– فیلم‌نامه خوبی داشت و کاراکتر اصلی آن از پرداخت خوب و درستی برخوردار بود، اما احساس کردم این نقش به من نمی‌خورد و باید کس دیگری آن را بازی کند. تام کروز بازی خوبی در این فیلم کرد و پس از دیدن بازی او، به خود گفتم چقدر خوب شد، این نقش را بازی نکردم.
* کاراکتر وودی گاوچران در مجموعه انیمیشن «داستان اسباب بازی» تبدیل به یکی از چهره‌های محبوب دنیای سینما شده است. شما صدای خود را به این شخصیت قرض دادید. فکر می‌کردید وودی این قدر محبوب شود؟
– هیچ کس وقتی کاری را انجام می‌دهد نمی‌تواند تضمین کند آن کار با موفقیت و استقبال روبرو خواهد شد. «داستان اسباب‌بازی»ها تبدیل به یکی از بهترین مجموعه‌های سینمایی چند دهه اخیر شده‌اند و خوشحالم که من هم سهمی در این موفقیت دارم. بچه‌هایم این انیمیشن را دوست دارند و از اینکه پدرشان صدای خود را به کاراکتر اصلی آن قرض داده، احساس رضایت و غرور می‌کنند.
* «نجات دادن آقای بنکس» از پروژه‌های عجیب و غریب شما به شمار می‌رود. در آن نقش والت دیزنی مدیر کمپانی والت دیزنی را بازی می‌کنید!
– خوب است که این درام شرح‌حال‌گونه را خود کمپانی والت دیزنی تهیه می‌کند، وگرنه حتما بازماندگان والت‌دیزنی نسبت به ساخت آن واکنش نشان می‌دادند! بازی در نقش‌های شرح‌حال گونه و آدم‌های واقعی را دوست دارم. باعث می‌شود بازیگر فشار بیشتری به خودش بیاورد و برای ارائه یک بازی بهتر، تحقیق و مکاشفه بیشتری انجام دهد. والت دیزنی یکی از چهره‌های خاص تاریخ هنری است و بازی در آن نقش، یکی از آرزوهای همیشگی‌ام بوده است.
* آکادمی اسکار معمولا به بازیگرانی که در نقش آدم‌های واقعی بازی کرده‌اند، اسکار می‌دهد. فکر می‌کنید نقش والت دیزنی، سومین اسکار بازیگری را برایتان به همراه بیاورد؟
– نمی‌خواهم دروغ بگویم و ادای آدم‌هایی را در‌آورم که می‌گویند جایزه برای‌شان اهمیتی ندارد و برای جایزه فیلم بازی نمی‌کنند! از دریافت جایزه اسکار خوشحال می‌شوم، حتی اگر قبلا دو بار آن را گرفته باشم. تمام تلاشم در جلوی دوربین این است که یک بازی خوب و درست ارائه دهم. در عین حال امیدوارم این بازی، توسط منتقدان و اعضای آکادمی اسکار دیده شود. اهدای جایزه به معنی دیده شدن یک کار خوب است و ما بازیگران همه دوست داریم که دیده شویم.
خبرگزاری فارس
