1- کسی در فیلم حضور دارد که من بشناسم؟!
پاول راد بازیگر نقش اصلی مردِ فیلم است که کمدین شناخته شده ای در هالیوود محسوب می شود. بازیگران مشهور زیادی هم در نقشهای کوتاه و مکمل در فیلم حضور پیدا کرده اند که جیسون سگل و ملیسا مک کارتی از جمله آنها هستند؛ البته مگان فاکس هم در فیلم حضور دارد.
2- داستان فیلم درباره چیست ؟
بعد از اتفاقات زندگی بن و آلیسون در فیلم « باردار شده » ، اینبار داستان درباره پیت ( پاول رود ) و دبی ( لزلی مان ) می باشد که حالا صاحب دو فرزند هم شده اند. پیت و لزلی زندگی منظمی دارند و اقتصاد خانواده نیز در مرحله امنی به سر می برد که این به معنای گذر موفق از مرز میانسالی است. اما این زوج به ظاهر موفق، به تازگی با مشکلاتی مواجه شده اند که شاید مسیر زندگی آنها را تغییر دهد. آلبوم موسیقی پیت تبدیل به یک شکست هنری شده و لزلی هم به یکی از کارمندانش برای دزدی از فروشگاهش شک دارد و…
3- کارگردان کیست ؟
جود آپاتوف که بیشتر با ساخت کمدی های بی ادبانه اما جذاب شناخته شده است. آپاتوف کارگردان کمدی های خوش ساخت و مشهوری مانند « 40 ساله مجرد » و « باردار شده » می باشد که « این یعنی چهل سالگی » دنباله ی فیلم « باردار شده » محسوب می شود.
4- خانواده ها در هنگام تماشای فیلم باید به چه نکاتی توجه کنند؟
در مورد جود آپاتوف همیشه یک جمله وجود دارد و آن این است که : این فیلم آپاتوفی است! . این جمله به معنی این هست که شما می توانید انتظار همه جور موارد غیراخلاقی را در فیلمهای آپاتوف داشته باشید. البته اینبار این موارد ملایم تر به تصویر کشیده شده اند با اینحال به نظرم هنوز هم مناسب افراد کم سن و سال نیست.
5- نکات مثبت فیلم ؟
بازیگران مشهوری که حضور کوتاهی در « این یعنی چهل سالگی » داشته اند،کار خود را به خوبی انجام داده اند. این چهره های مشهور و بامزه حتی حضور کوتاهشان هم توانسته لذت بخش تر از تماشای مداوم پاول راد و لزلی مان در تصویر باشد. 
ملیسا مک کارتی اینبار عصبانی و خشن تر از همیشه است! او جذاب ترین نقش فیلم را ایفا می کند که ای کاش طولانی تر می بود.
نمی دانم باید این را به عنوان نکته مثبت فیلم در نظر بگیرم یا نه، اما دو بازیگر خردسال فیلم ( سادیه و شارلوت ) دختران واقعی خودِ لزلی مان و جود آپاتوف هستند. شاید این کمک کند رابطه دبی و فرزندانش را بیشتر دوست داشته باشید!
مگان فاکس مثل همیشه کار خاصی در جلوی دوربین انجام نداده است اما به عنوان کارمند لباس فروشی که مهمترین فاکتورش باید جذابیت باشد، کارخود را به خوبی انجام داده. فکر می کنم هیچکس لایق تر از مگان فاکس برای ایفای نقش دِسی وجود نداشته باشد!
صحنه های خنده دار فیلمی یکی در میان میگیرد اما با اینحال هنوز بسیار بهتر از کمدی های سطحی هالیوودی است. من درباره « این یعنی چهل ساگلی » معتقدم که نسبت به کارهای قبلی آپاتوف در یک مرحله عقب تر قرار میگیرد، اما در مقایسه با کمدی های بی سر و تهی نظیر « مبارزه برای باقی ماندن » ، این فیلم یک شاهکار است!
6- نکات منفی فیلم ؟
فیلمنامه آپاتوف اینبار نکته خاصی که در یاد طرفدارانش بماند ندارد. موقعیت ها تکراری، کمدی سطحی و کلیت فیلم کلیشه است. مطمئنم که تماشاگران پس از تماشای « این یعنی چه سالگی » اصلا اتفاقات فیلم را به یاد نخواهند آورد.
نکته عجیبی هم در فیلم وجود دارد و آن اینکه ناراحتی های فیلم در یک لحظه تبدیل به خوشی کامل می شود! معمولا زمانی که در یک فیلم ، شخصیت ها از دست همدیگر ناراحت باشند طی یک بازه زمانی مشخص و طی یک اتفاقی، آنها به یکدیگر بر می گردند اما در « این یعنی چهل سالگی » همه چیز در یک چشم بهم زدن اتفاق می افتد!
از آپاتوف انتظار می رفت که شوخی های فیلمش جذاب تر از چیزی باشد که بر پرده نقره ای نقش بسته است. دعوای بچگانه و کل کل های زن و شوهری به سبک فیلمهایی سینمایی این روزهای ایران، فقط باعث می شود به تصویر خیره شویم؛ بدون آنکه بخندیم یا عکس العملی خاصی را بروز دهیم.
داستان فیلم بر زندگی پیت و دبی متمرکز شده و هیچ خبری از زوج محبوب قبلی یعنی بن و آلیسون نیست. شاید بهتر می بود که حداقل از این زوج در بخش های کوتاهی از این فیلم استفاده می شد. هرچند کنار هم قرار دادن ست روگان و کاترین هیگل که مطمئناً امروزه بازیگران شناخته شده تر و گرانقیمت تری به حساب می روند؛ آن هم در نقش مکمل یا کوتاه، امری محال به نظر می رسد.
فیلم که تمام می شود به این فکر میکنیم که واقعا مشکلات زناشویی در میانسالی تا این حد احمقانه است؟! من که فکر نمی کنم اینطور باشد.
منتقد : میثم کریمی
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.
